Αναζήτηση
O Πρωθυπουργός μας έχει πολλά ελαττώματα. Τόμους ολόκληρους μπορεί κανείς να γράψει για τα ελαττώματά του. Εχει όμως κι ένα προτέρημα, πολύτιμο για έναν πολιτικό: ξέρει να μυρίζεται τον κίνδυνο. Και βγαίνει προκαταβολικά στην επίθεση. Ή κατασκευάζει έναν αντιπερισπασμό για να μπερδέψει τον αντίπαλο και να θολώσει τα νερά. Τις περισσότερες φορές τού πιάνει. Μια και μόνη ήττα, όμως, μπορεί να αποβεί μοιραία.
Στις 26 Μαΐου 2014, την επομένη των ευρωεκλογών, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρησιμοποίησε την επίσκεψή του στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να προειδοποιήσει τον τότε πρωθυπουργό «να μη διανοηθεί να προχωρήσει στον διορισμό του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος και στον διορισμό του επόμενου επιτρόπου της χώρας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίχως τη συμφωνία του μεγαλύτερου κόμματος της χώρας, δίχως την ευρύτερη πολιτική συναίνεση». Ηταν η εποχή της μαγκιάς, των απειλών και της βαθιάς άγνοιας των ευρωπαϊκών κανόνων. Η Τράπεζα της Ελλάδος περιφρόνησε τις απειλές και πρότεινε ομόφωνα τον Γιάννη Στουρνάρα για τη θέση του διοικητή. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στα κάγκελα. Γρήγορα όμως τα στελέχη του πληροφορήθηκαν, έκπληκτα, ότι ο διοικητής δεν δίνει λογαριασμό στην εθνική κυβέρνηση, αλλά στη Φρανκφούρτη. Αρα έπρεπε να τον ανεχθούν. Μπορούσαν να τον υπονομεύσουν. Αλλά δεν μπορούσαν να τον εξαναγκάσουν σε παραίτηση.
Μια κοινωνία σε βαθιά κρίση χρειάζεται κάποια σταθερά σημεία αναφοράς, κάποιες άγκυρες, προκειμένου να μη βουλιάξει. Μια τέτοια άγκυρα θα μπορούσε να είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ή ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Αλλά αυτά συμβαίνουν στις κανονικές χώρες, όχι στην Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ευτυχώς, σε αυτή την Ελλάδα υπάρχει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος. Που δεν διστάζει να προειδοποιεί για τους κινδύνους από πρόωρες εκλογές ή έξοδο από το ευρώ. Να αποκαλύπτει το κόστος «γενναίων» διαπραγματεύσεων. Να βάζει στη θέση τους με μια φράση του προκλητικούς υπουργούς. Και να σταματά προκλητικούς δανεισμούς από αμαρτωλές τράπεζες.
Η έξοδος του Καλογρίτσα και ο εξευτελισμός του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο Στουρνάρας έκανε τη δουλειά του. Και θα αποτελούσε επιτέλους μια ένδειξη κανονικότητας αν ο υπουργός Επικρατείας δεν εξέφραζε την ικανοποίησή του.
