Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο αναγκάστηκε να μετακομίσει από την Πάτρα στην Αθήνα και να αφήσει τις σπουδές του στην Αρχιτεκτονική. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα για τον Αρη Μπαλή, ο οποίος στα όρια μιας παρόρμησης σκέφτηκε να δώσει εξετάσεις το 2009 στο Εθνικό Θέατρο. «Επί της ουσίας ασχολιόμουν με ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες στην Πάτρα, ωστόσο δεν έβλεπα στον εαυτό μου κάποια πιθανότητα να ασχοληθώ με το θέατρο. Περισσότερο το έκανα για να μη μου μείνει ο καημός ότι δεν το προσπάθησα ποτέ. Οπότε έγινε όλο πολύ ξαφνικά. Μου πήρε αρκετό χρόνο μέχρι να καταλάβω ότι όντως έχω μπει σε μια διαδικασία με άλλες σπουδές και ενδεχομένως άλλο μέλλον από αυτό που για χρόνια κάπως ασχολούμουν.
Μου έχουν μείνει κάπως ανεξίτηλα όλα, με την έννοια ότι ήταν μια πολύ πυκνή τριετία. Τα μαθήματα ήταν πολλές ώρες την ημέρα και τον υπόλοιπο χρόνο κάναμε πρόβες για τα μαθήματα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τις ατελείωτες ώρες που περνούσαμε μαζί με τους συμμαθητές μου και τη συνεχή ενασχόληση με την υποκριτική και το θέατρο. Στο δεύτερο έτος είχα δει πάνω από εξήντα παραστάσεις, καθώς μετά τη σχολή πηγαίναμε να δούμε πάλι θέατρο. Αυτό κατακλύζει όλο το 24ωρο».
Η πρώτη δουλειά του ήταν με τον Εκτορα Λυγίζο και τις «Βάκχες» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου –μέσω μιας ακρόασης με τη Σοφία Βγενοπούλου για το εφηβικό θέατρο στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ακολούθησαν με τον Ακύλλα Καραζήση, τον Εκτορα Λυγίζο το «Room Service», με τους Blitz το «6 a.m.» κ.ά. «Νιώθω πολύ χαρούμενος με όλες τις συνεργασίες που έχω κάνει και τις έχω ισάξια τοποθετημένες στο μυαλό μου. Νιώθω ότι όλες μού έχουν δώσει πράγματα και αισθάνομαι πολύ δημιουργικός. Εχει τύχει να συνεργαστώ με συμμαθήτριές μου από τη σχολή, όπως η Δήμητρα Βλαγκοπούλου, η Αλεξάνδρα Ταβουλάρη και η Σοφία Κόκκαλη. Εχει πλάκα αυτή η επανένωση έπειτα από καιρό και ανακαλύπτεις ότι υπάρχει μια κοινή βάση, γιατί έχεις τις ίδιες προσλαμβάνουσες που ακόμα είναι φρέσκες, καθώς αποφοιτήσαμε πριν από τέσσερα χρόνια. Αυτή τη στιγμή κάνουμε πρόβες με τον Δημήτρη Καραντζά για τη “Δωδέκατη νύχτα” που ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο. Είναι έργο του Σαίξπηρ που έχει να κάνει με το κομμάτι του έρωτα και της ταυτότητας, τα όρια του έρωτα, τον τρόπο που ερωτευόμαστε κ.ά. Για έναν ηθοποιό νομίζω ότι είναι πολύ εύκολο να τον εξαντλήσει και να τον απογοητεύσει η κατάσταση, όπως κινούνται τα πράγματα πλέον. Ποτέ δεν υπήρχε ασφάλεια, τώρα ακόμα περισσότερο υπάρχει διαρκώς ένας αγώνας πώς θα καταφέρω να επιβιώσω κάνοντας στοιχειωδώς αυτό που μου αρέσει. Θέλει πολλή όρεξη και πίστη, δεν πρέπει ποτέ να τα παρατήσεις, αλλά να αγωνίζεσαι για αυτό που θέλεις με μια έννοια. Ευτυχώς το καλό είναι ότι υπάρχει τόση πληθώρα παραστάσεων και η δυνατότητα σε ανθρώπους και νέες ομάδες να κάνουν τη δική τους παράσταση και αυτό δημιουργεί διεξόδους έκφρασης, το οποίο σε τελική ανάλυση είναι και το πιο σημαντικό. Θέλει πολλή πίστη και προσήλωση σε αυτό που κάνεις και να πηγαίνεις κατά μέτωπο κυριολεκτικά, να μην το παρατάς και να μην επαναπαύεσαι».
info
«Δωδέκατη νύχτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Εθνικό Θέατρο, από 20/9. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς. Παίζουν: Εύη Σαουλίδου, Γιώργος Χρυσοστόμου, Νίκος Χατζόπουλος, Μιχάλης Σαράντης κ.ά.
Αναζήτηση
