Το προξενιό και το pasokification

^«Μπορούν άραγε ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, ακόμη κι αν συνεργαστούν, να σπάσουν τα στεγανά του 7%;». Αυτή είναι μια ερώτηση που στριφογυρίζει στο μυαλό πολλών από εκείνους που πρωταγωνίστησαν, στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, στη δημόσια ζωή και τώρα ανήκουν στον κύκλο των χαμένων κεντροαριστερών. Οσων βρίσκονται δηλαδή στην παραγωγικότερη πολιτική τους ηλικία εκτός κεντρικής σκηνής. Και την έφερε ξανά στην επικαιρότητα η έστω και εξ αποστάσεως «συνύπαρξη» του επικεφαλής του Ποταμιού και της πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ –υπό το βλέμμα του Μάσιμο Ντ’ Αλέμα ως εκπροσώπου της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας –στο συνέδριο που διοργάνωσε το θινκ τανκ της Διαμαντοπούλου. Του προαναφερθέντος ερωτήματος όμως προηγείται ένα άλλο: απέδωσε τελικά το προξενιό της Αννας;

Ορισμένα από τα στελέχη του χώρου που έχουν βρεθεί στην εφεδρεία, ανάμεσά τους και η διοργανώτρια Διαμαντοπούλου, ελπίζουν σε μια ελληνική εκδοχή του Επινέ. Και κηρύσσουν, όπως χαρακτηριστικά το θέτει πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ότι «η μεγέθυνση προέρχεται μόνο μέσα από συμβιβασμούς και συνθέσεις». Κοινώς, επισημαίνουν με κάθε τρόπο στους νέους παίκτες –τον Σταύρο Θεοδωράκη κυρίως και τη Φώφη Γεννηματά δευτερευόντως –ότι «για να συνδιαμορφώσεις τα πράγματα πρέπει να έχεις μια δύναμη της τάξης του 15% με 20%» –και απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι να καθήσουν όλοι γύρω από το ίδιο τραπέζι. Βέβαια, όπως παραδέχεται ο συγκεκριμένος πρώην υπουργός «υπάρχει ευρύτερη δυσπιστία στον χώρο».

Μέχρι και αυτή την εβδομάδα ο αρχηγός του Ποταμιού εμφανιζόταν κάθετα αντίθετος σε οποιαδήποτε συνεργασία με τους «μηχανισμούς» του ΠΑΣΟΚ, που κατά την άποψή του είναι η επιτομή του παλιού. Στην ομιλία του την Τετάρτη, ωστόσο, κάλεσε σε διάλογο «όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας». Δύο ώρες αργότερα η Φώφη Γεννηματά θα ζητούσε «τη συμμετοχή όλων όσων αισθάνονται ότι ανήκουν στον προοδευτικό, σοσιαλιστικό, δημοκρατικό πολιτικό χώρο στις διαδικασίες της προγραμματικής συνδιάσκεψης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης». Τα στελέχη δε της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μιλούν πια δημόσια για την ανάγκη ενός τρίτου πόλου από ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΔΗΜΑΡ.

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Ο Θεοδωράκης, υποστηρίζει ένας από τους επώνυμους παρισταμένους στην εκδήλωση του Δικτύου της Διαμαντοπούλου, «μετρίασε, κατά ένα κλικ, την επιθετική του ρητορική εναντίον του ΠΑΣΟΚ, αλλά πρέπει να κάνει βασικές υποχωρήσεις ώστε να προχωρήσει η ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς». Οπως σημειώνει, άλλωστε, με νόημα η ίδια πηγή «ο ένας μίλησε το μεσημέρι και η άλλη το απόγευμα». Οι κακές γλώσσες μάλιστα επισημαίνουν ότι ο Θεοδωράκης ήταν αυτός που δεν θέλησε να συμπέσει με τη Γεννηματά. Ο λόγος; «Δεν ήθελε να φωτογραφηθεί μαζί της». Παρ’ όλα αυτά θεωρούν «θετικό ότι έστω και με αυτόν τον τρόπο δέχθηκαν να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο».

Μία ημέρα μετά, την Πέμπτη, διέρρευσε η πρόθεση των ποταμικών να συστήσουν και αυτοί μια επιτροπή με στόχο, όπως λένε, «την αμφίπλευρη διεύρυνση του κόμματος προς την Κεντροδεξιά και προς την Κεντροαριστερά». Στην επιτροπή, που θα συνεδριάσει για πρώτη φορά την Τετάρτη (και θα συνεχίσει να υφίσταται, σύμφωνα με ένα από τα μέλη της, ακόμη και μετά το πέρας του Συνεδρίου του κόμματος τον Δεκέμβριο), συμμετέχουν οι Σπύρος Λυκούδης, Γιάννης Μεϊμάρογλου, Αντιγόνη Λυμπεράκη, Αθηνά Δρέττα και Σπύρος Βούγιας.

Για τους παροικούντες την Σεβαστουπόλεως αυτή είναι η απάντηση του Ποταμιού στο ΠΑΣΟΚ. Για τους πιο μυημένους είναι μια κίνηση στρατηγικής προκειμένου ο Θεοδωράκης να αντικρούει όσους τον κατηγορούν, εντός και εκτός Ποταμιού, ως τον αδιάλλακτο στην κουβέντα περί κεντροαριστερών συνεργασιών. Υπάρχουν ορισμένοι που τονίζουν ότι η εν λόγω κίνηση «δεν πρέπει να εκληφθεί ως συγκλονιστική μετατόπιση του Θεοδωράκη». Κατά την ανάγνωσή τους προέκυψε επειδή είναι αρκετοί οι ποταμικοί που έκριναν ότι η άρνηση των συνεργασιών απομάκρυνε ψηφοφόρους. Για να υποστηρίξουν τα λεγόμενά τους συμπληρώνουν ότι Το Ποτάμι παρακολουθεί στενά και τις εξελίξεις στη ΝΔ, εποφθαλμιώντας το λεγόμενο φιλελεύθερο κομμάτι της –τόσο σε επίπεδο ψηφοφόρων όσο και σε επίπεδο στελεχών.

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ. Βέβαια, οι πιο αποστασιοποιημένοι παρατηρητές των κεντροαριστερών πραγμάτων λένε ότι τα δύο κόμματα μάλλον υπολογίζουν χωρίς τον ξενοδόχο. «Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να μην είναι σοσιαλδημοκράτης, αλλά οι σοσιαλδημοκράτες πρέπει να έρθουν κοντά γιατί αφορά τη θετική εξέλιξη της Ελλάδας και η σοσιαλδημοκρατία εγγυάται λύσεις» είπε ο Μάσιμο Ντ’ Αλέμα από το βήμα του συνεδρίου της Τετάρτης. Η παρασκηνιακή πίεση προς ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε, σύμφωνα με γνώστες, ακόμη πιο έντονη. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει πια αποφανθεί ότι χρειάζεται έναν ακόμη πρωθυπουργό στους κόλπους της αλλά για να γίνει αυτό πρέπει οπωσδήποτε να απομακρυνθούν οι ΑΝΕΛ από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Παράλληλα, «οι πιέσεις που ασκούν τα ευρωπαϊκά φόρα της σοσιαλδημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστεί με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι είναι εντονότατες» σημειώνει προβεβλημένο στέλεχος του κεντροαριστερού χώρου.

Ενώ λοιπόν οι εγχώριοι κεντροαριστεροί ανησυχούν για θεωρητικά ζητήματα τύπου «τι τελικά έχει να πει η Κεντροαριστερά αυτήν την περίοδο;» ή εστιάζουν μόνο στα πρόσωπα, οι ευρωπαίοι σύντροφοι μάλλον αγωνιούν για πιο απτά προβλήματα όπως το pasokification –ελληνιστί τη δημαροποίηση –του χώρου.