Οι «θεσμοί των δανειστών» μάς υποβάλλουν στο μαρτύριο της σταγόνας, κλείνοντας προοδευτικά τη στρόφιγγα του «οξυγόνου» παροχής ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας, ενώ γνωρίζουν πως οι αντοχές της Ελλάδας εξαντλούνται νομοτελειακά πολύ σύντομα.

Μια έξοδος από την ευρωζώνη (Grexit), όσο και μια στάση πληρωμών (default) είναι ικανά να φέρουν στα όρια τους πόρους και τις οικονομικές και κοινωνικές λειτουργίες ακόμη και των πιο οργανωμένων κρατών.Κάτι τέτοιο θα ήταν αποσταθεροποιητικό και για το ίδιο το κοινό νόμισμα.

Η Ελλάδα συζητά, σε συνθήκες καταναγκασμού, με τους εταίρους και πιστωτές της «λίστα μεταρρυθμίσεων», προαπαιτούμενο για την αποκατάσταση της παροχής ρευστότητας. Η λίστα αφορά σε κάθε περίπτωση υφεσιακή προσέγγιση και δεν έχει καμία σχέση με τη «στρατηγική ανάπτυξης και απασχόλησης» που έχει ανάγκη η χώρα. Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε από το Μνημόνιο, τη λάθος συνταγή! Η Ελλάδα ήταν ήδη χρεοκοπημένη. Στη χώρα μας χρεοκόπησε ένα παρωχημένο οικονομικό μοντέλο γενικευμένης διαφθοράς, προσανατολισμένο στα δανεικά, στην κατανάλωση και στη ζήτηση και όχι στη δημιουργία, στην παραγωγή και στην προσφορά.

Ηρθε η ώρα να ασχοληθούμε με την ανάπτυξη. Το χρέος προσδιορίζεται ως ποσοστό του ΑΕΠ (Ετήσιο Εθνικό Προϊόν). Εχομε ασχοληθεί αρκετά με τον αριθμητή (το χρέος). Εχομε ξεχάσει τον παρονομαστή, την ανάπτυξη.

Η Ελλάδα είναι χώρα επενδυτικών ευκαιριών. H οικονομική δραστηριότητα βρίσκεται σε σημαντική υστέρηση από τις παραγωγικές της ικανότητες. Απαιτείται η δημιουργία υπεραξίας, απέναντι στην «επενδυτική άπνοια», απαιτείται «επενδυτικό σοκ», με δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να διώχνουμε τις επενδύσεις! Να αποκτήσουμε αξιόπιστο σχέδιο δράσης και να αρχίσουμε να παίρνουμε γρήγορες αποφάσεις. Απαιτείται άμεσα η εκκίνηση ενός «νέου αναπτυξιακού κύκλου» και η εξασφάλιση της χρηματοδότησής του, με άντληση ρευστότητας και υποβοήθηση επενδύσεων, από κεφάλαια και πέραν του τραπεζικού συστήματος, μέσω των αγορών κεφαλαίων (Capital Market Association).

Προτείνεται η τεκμηρίωση εναλλακτικών αναπτυξιακών προτάσεων από την ακαδημαϊκή κοινότητα και η πολιτική διαβούλευση, μέσω των ερευνητικών ινστιτούτων των κοινοβουλευτικών κομμάτων για την προώθηση της πολιτικής συνεννόησης πάνω σε αυτές. Και η κατάρτιση, ενός «Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης», δηλαδή μιας πολύ ευρύτερης, «εθνικής λίστας αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων», τομών και προοδευτικών ανατροπών, ως απάντηση και απέναντι στην «εισπρακτική λίστα» των πιστωτών μας.

Ο Σήφης Βαλυράκης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα