Τ ο 1830 ένας νεαρός γενοβέζος πλοιοκτήτης ονόματι Ιγκνάσιο Κόρπι εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη με την πλούσια οικογένειά του. Το 1873 ο σινιόρ Κόρπι κάλεσε τον αρχιτέκτονα Τζιάκομο Λεόνι από την Ιταλία και του ζήτησε να κατασκευάσει μια εντυπωσιακή κατοικία στο Πέραν, η οποία θα έφερε το όνομα της οικογένειας. Στην κατασκευή ενεπλάκη και ο Τζόρτζιο Στάμπα, που είχε σχεδιάσει και άλλα επιβλητικά κτίρια στην Κωνσταντινούπολη. Τα οικοδομικά υλικά μεταφέρθηκαν από την Ιταλία –πόρτες και παράθυρα από ξύλο τριανταφυλλιάς του Πιεμόντε, μάρμαρα από την Καράρα για τα πατώματα. Η αίθουσα υποδοχής στο ισόγειο διακοσμήθηκε με εντυπωσιακές τοιχογραφίες μυθολογικών σκηνών, ενώ οι τοιχογραφίες στη σκάλα και τη μεγάλη σάλα του πρώτου ορόφου απεικόνιζαν την Αρτεμη, την Αφροδίτη, τις Μούσες, τις Χάριτες και τον Βάκχο. Το κόστος κατασκευής ανήλθε στις 99.000 οθωμανικές χρυσές λίρες (περίπου 7 εκατομμύρια δολάρια σήμερα).

Το παλάτσο Κόρπι ολοκληρώθηκε στα 1880 και λίγο αργότερα ο Ιγκνάσιο πέθανε. Το κληρονόμησαν τα ανίψια του που το νοίκιασαν στην αμερικανική κυβέρνηση το 1882 αψηφώντας την ιστορία που ήδη είχε αρχίσει να ψιθυρίζεται στην Κωνσταντινούπολη. Οτι δηλαδή το φάντασμα μιας ερωμένης του Κόρπι γυρνούσε τα βράδια στα δωμάτια στοιχειώνοντας την έπαυλη. Οταν η αμερικανική αποστολή στην οθωμανική πρωτεύουσα αναβαθμίστηκε σε πρεσβεία το 1906, οι ΗΠΑ δεν διέθεταν κανένα ακίνητο στο εξωτερικό. Ο πρεσβευτής Τζον Λίσμαν αποφάσισε να αγοράσει την έπαυλη με δικά του χρήματα –έδωσε 28.000 χρυσές λίρες, υποθέτοντας ότι το κεφάλαιο θα του επιστραφεί από το υπουργείο Εξωτερικών. Ομως το Κογκρέσο αρνήθηκε να εγκρίνει τη δαπάνη. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα που έγραψε το 1948 ο Χάρι Ντουάιτ, καθηγητής Αγγλικών στην Κωνσταντινούπολη, ο Λίσμαν, μεγιστάνας της χαλυβουργίας με ισχυρές επαφές στο Καπιτώλιο, κατέστρωσε σχέδιο. Επέστρεψε στην Ουάσιγκτον και διοργάνωσε ένα εντυπωσιακό πάρτι στο οποίο κάλεσε τον πρόεδρο της Βουλής, καθώς και στελέχη των πιο σημαντικών επιτροπών του Κογκρέσου. Το ποτό έρρεε άφθονα, τα φαγητά ήταν εκλεκτά και στο τέλος παίχτηκε πόκερ. Ο Λίσμαν, εμπειρότατος χαρτοπαίκτης, έχανε διαρκώς μέχρι που στο τέλος πρότεινε ένα στοίχημα –να παίξουν στα χαρτιά την πρεσβεία. Εάν κέρδιζαν, θα πλήρωνε εκείνος. Εάν κέρδιζε εκείνος, θα πλήρωναν αυτοί. Ο Λίσμαν κέρδισε. Και το Κογκρέσο δεν μπορούσε πια να μην αναλάβει τη δαπάνη.

Το παλάτσο Κόρπι στέγασε τις αμερικανικές διπλωματικές αποστολές –πρεσβεία και από το 1937 προξενείο –ώς το 2003. Φιλοξένησε διπλωμάτες και κατασκόπους επί δεκαετίες. Σήμερα η κυβέρνηση των ΗΠΑ το νοίκιασε σε μεγάλη εταιρεία που το μετέτρεψε σε ιδιωτικό κλαμπ και ξενοδοχείο. Το παλάτσο έχει γίνει πλέον δημοφιλές στέκι της τουρκικής ελίτ. Ενα κτίριο η ζωή του οποίου περιγράφει τη ζωή ενός αιώνα.

Τελευταία Νέα