Από το Βερολίνο ο Αντώνης Σαμαράς ανέδειξε ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να αποχωρήσουν η τρόικα και το ΔΝΤ. Πρακτικά αυτό αφορά μόνο το ΔΝΤ, καθόσον η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα είναι πάντα εδώ με πλήρεις εξουσίες και αρμοδιότητες ελέγχων. Αλλά η και αποχώρηση του ΔΝΤ ισχύει μόνο αν υπάρχουν τα 16 δισ. που θα δανείσει τη χώρα τα επόμενα δύο χρόνια. Για την ακρίβεια: αν οι κυβερνητικοί υπολογισμοί για το πού θα βρεθούν είναι βάσιμοι.

Προφανώς η δήλωση προθέσεων για εκδίωξη του ΔΝΤ θα χρησιμοποιηθεί ως προεκλογικό ατού

για τα δύο κόμματα που

συγκυβερνούν. Εχει λογική όταν βρίσκονται πίσω από τον αντίπαλό τους δημοσκοπικά. Δεν έχει όμως λογική η διαμόρφωση της ψευδαίσθησης ότι η χώρα απαλλάσσεται από τον διεθνή οικονομικό έλεγχο. Η απομάκρυνση του ΔΝΤ και η διάλυση της τρόικας δεν οδηγούν και σε αλλαγή πολιτικής –έστω και χωρίς νέο Μνημόνιο. Αν αυτή την εντύπωση θέλει να δημιουργήσει η κυβέρνηση περνάει μόνη της τη θηλιά στον λαιμό της. Αν είναι εφικτή μια άλλη πολιτική γιατί δεν έχει δίκιο ο Αλέξης Τσίπρας που την επαγγέλλεται;

Ώς τώρα η κυβέρνηση είχε ως τυφλοσούρτη το Μνημόνιο. Μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτό αν δεν βάλει κάτι αντίστοιχο στη θέση του; Ηδη πολλοί στην Ευρώπη υποψιάζονται ότι χωρίς την πίεση της τρόικας θα αρχίσουν τα πισωγυρίσματα –και δεν έχουν άδικο, όσο δεν τους παρουσιάζει συγκεκριμένο σχέδιο. Αν απλώς σχεδιάζει να πλασάρει προεκλογικά ότι θα υπάρξουν παροχές χωρίς την τρόικα τότε θα στείλει περισσότερο αέρα στα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, η επιχείρηση «έξω το ΔΝΤ» θα καταλήξει σε φιάσκο. Γιατί όπως έλεγε ο άγγλος συγγραφέας Ασλεϊ Μπρίλιαντ: «Μια πιθανή αιτία που τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο είναι ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο».

Τελευταία Νέα