Αργησαν όλοι λίγο αλλά το κατάλαβαν. Στο μυαλό του κόσμου, οι εκλογές της 18ης Μαΐου είναι για την Αυτοδιοίκηση. Αφορούν δηλαδή την ανάδειξη δημάρχων και περιφερειαρχών. Αυτό ρωτάει η κάλπη και σε αυτό θα απαντήσουν οι ψηφοφόροι. Φαίνεται από τις πρώτες δημοσκοπήσεις, αλλά και από την ατμόσφαιρα. Οπότε άρχισαν τα στριψίματα.

Παράδειγμα πρώτο: ο Αρης Σπηλιωτόπουλος. Χρίσματα η ΝΔ δεν δίνει. Αλλά ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός ήταν αυτός που ανέλαβε να βγάλει το φίδι από την τρύπα στον Δήμο της Αθήνας με τις καθυστερημένες και διακριτικές ευλογίες της Συγγρού. Μετά τα πουλοβεράκια και τα πρώτα δοκιμαστικά καδραρίσματα, ο Αρης, που έχει κάνει και πολιτικό σχεδιασμό για τον Καραμανλή παλιότερα, το έπιασε το μήνυμα. Οι εκλογές δεν αφορούν ούτε τον ίδιο ούτε τη ΝΔ. Αρχισε λοιπόν να βάζει αυτοδιοικητικό χρώμα στην καμπάνια του. Το θετικό είναι ότι έχει μπροστά του δυόμισι μήνες. Το αρνητικό είναι ότι αυτό είναι το γήπεδο του Καμίνη. Ο Νικήτας Κακλαμάνης έχει καεί στον Δήμο, αλλά η προσχώρηση σύσσωμης σχεδόν της ομάδας δημοτικών συμβούλων της ΝΔ στο στρατόπεδό του δείχνει ότι έχει να παίρνει κομμάτι από τα αυτοδιοικητικά συστήματα της γαλάζιας παράταξης στην Αθήνα. Εν πολλοίς, μπέρδεμα.

Παράδειγμα δεύτερο: η υποστήριξη, όχι μόνο από τους πασόκους, αλλά και δημάρχους εκλεγμένους με τη ΝΔ, προς μια νέα υποψηφιότητα Σγουρού. Η Περιφέρεια Αττικής είναι η μεγάλη εκκρεμότητα της 18ης Μαΐου. Πολλοί αναλυτές επιμένουν ότι η αναμέτρηση θα συμπυκνωθεί στην Αθήνα και δεν έχουν άδικο. Ο Σγουρός αρέσει στους δημάρχους που συνεργάστηκαν μαζί του την τελευταία τετραετία. Με τον κόσμο και τα οικονομικά των δήμων τους να τους κυνηγάνε, αυτοί δεν έχουν όρεξη και χρόνο για αλεξιπτωτιστές που θα προσγειωθούν από την κεντρική πολιτική σκηνή και δεν θα ξέρουν πού πάν’ τα τέσσερα. Καθώς λοιπόν η ΝΔ δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί και δεν είναι σαφές ούτε ποιο θα είναι το πρόσωπο ούτε ποια θα είναι η εμβέλεια της επιλογής που θα κάνει η Συγγρού –με μαριονετίστα το Μαξίμου -, εκδηλώνονται οι αυτοδιοικητικοί άρχοντες της Αττικής, αδιαφορώντας αν το 2010 ο Σγουρός εξελέγη με το ΠαΣοΚ. Η έλλειψη αυτοδιοικητικής πτυχής είναι και η αδυναμία της Ρένας Δούρου.

Παράδειγμα τρίτο: στην Κουμουνδούρου αρχίζουν και καταλαβαίνουν ότι πάνε να πέσουν σε παγίδα τον Μάιο. Οι αυτοδιοικητικές είναι αυτοδιοικητικές –δεν είναι δημοψήφισμα για την κυβέρνηση. Και ένας Θεός ξέρει αν δεν πάει καλά η πρώτη Κυριακή, τι θα γίνει με τη δεύτερη –δηλαδή τις ευρωεκλογές. Αφού το ένα αποτέλεσμα θα επηρεάσει το άλλο. Οταν κάτι δεν σου πάει στην πολιτική –κι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι αφελής –αλλάζεις θέμα. Κατά προτίμηση, με κάτι εκρηκτικό που να τραβήξει την προσοχή. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει ανεβάσει λοιπόν το θέμα του χρέους –πολλαπλασιάζοντας τις δηλώσεις σε στυλ ανένδοτου. Ολα αυτά όμως είναι μετέωρα στον χρόνο, αφήστε που την κουβέντα ο Τσίπρας μάλλον πρέπει να την ξεκινήσει με τη σύντροφο Γκάμπι Τσίμερ του Ντι Λίνκε, η οποία δεν βλέπει γιατί πρέπει να κουρευτούν τα δάνεια των ευρωπαϊκών χωρών προς την Ελλάδα, δηλαδή γιατί να την πληρώσουν οι φορολογούμενοι, αφού για δημόσιο χρήμα μιλάμε.

Συμπέρασμα: για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πόσο δυναμική διαδικασία είναι οι –πάσης φύσεως –εκλογές.

Τελευταία Νέα