Τελικά, δεν είμαστε μόνο σε φάση ανάκαμψης της οικονομίας αλλά και σε φάση (νεκρ)ανάστασης της πολιτικής. Το δείχνει η απόφαση Σαμαρά – Βενιζέλου να υπάρξει τρισταυρία στις ευρωεκλογές. Πρόκειται για σημαντική κίνηση που υπόκειται σε πολλαπλές αναγνώσεις πάνω, κάτω και πλαγίως.

Η κάτω ανάγνωση (που αφορά τη βάση): η ενεργοποίηση των ψηφοφόρων. Η αποχή ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος αλλά και ο αστάθμητος παράγων αυτών των εκλογών. Πιο συγκεκριμένα: υπήρχε ο φόβος ότι η μεσαία τάξη δεν θα πήγαινε να ψηφίσει σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η σταυροδοσία δεν αποτρέπει αυτό το ενδεχόμενο, επιστρέφει όμως στους ψηφοφόρους το δικαίωμα της επιλογής. Ενδέχεται να τους παρακινήσει να πάνε στην κάλπη για να σταυρώσουν κάποιον/κάποιους που τους αρέσουν. Με δεδομένες τις οριζόντιες μετακινήσεις υποψηφίων, ο σταυρός μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για να ψηφίσει κανείς ένα κόμμα που προηγουμένως μπορεί να μην το ψήφιζε.

Η πάνω ανάγνωση (που αφορά την κορυφή): η απελευθέρωση των αρχηγών από τον ψυχαναγκασμό της λίστας. Με ένα πολιτικό προσωπικό απείθαρχο στα όρια της έλλειψης επαγγελματισμού, ποιος θέλει τον μπελά τού να πρέπει να καθορίσει τη σειρά των ενδιαφερομένων και τις εκλόγιμες θέσεις; Πόσω μάλλον σε μια φάση που τα άλλοτε μεγάλα κόμματα δεν εκλέγουν έξι και επτά και οκτώ ευρωβουλευτές, αλλά θα γίνει σφαγή για μια ώς τέσσερις θέσεις… Ας κερδίσει λοιπόν ο καλύτερος ή αυτός που θα τρέξει περισσότερο. Διότι, κακά τα ψέματα, ο σταυρός –και μάλιστα σε πανελλαδική βάση –θα αναγκάσει και τους υποψηφίους –τρεχάτε ποδαράκια μου –να κινητοποιηθούν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό θα ανεβάσει τον μεταβολισμό και των ενδιαφερομένων αλλά και των κομμάτων.

Η πλάγια ανάγνωση Α’ (που αφορά την Ελιά και όχι μόνο): δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Χαριλάου Τρικούπη αντιμετώπιζε προβλήματα με τη διαδικασία επιλογής των υποψήφιων ευρωβουλευτών της Ελιάς. Από τη μια οι 58 που είχαν ανοίξει περπατησιά. Από την άλλη, οι ποικίλες φυλές του ΠαΣοΚ που ήταν μεταξύ εξέγερσης και υπονόμευσης ενόψει ψηφοφορίας από τη βάση για το ευρωψηφοδέλτιο. Ενας κατάλογος 40 υποψηφίων της Ελιάς είναι μια λύση tutti frutti που τους χωράει όλους και μπορεί να προσελκύσει όλων των ειδών τους ψηφοφόρους (βενιζελικούς, παπανδρεϊκούς, εκσυγχρονιστές, κεντροαριστερούς και άλλους). Είναι ο καλύτερος τρόπος για να μεγιστοποιηθεί το σκορ του ΠαΣοΚ στις ευρωεκλογές, αλλά και για να μην μπορεί να κατηγορηθεί η Χαριλάου Τρικούπη από όμορα κόμματα (όπως η ΔΗΜΑΡ) ότι υφαρπάζει στελέχη τους. Η σταυροδοσία σε πανελλαδική κλίμακα δίνει τον πρώτο λόγο στον ψηφοφόρο. Ποιος μπορεί να πει όχι στην άμεση δημοκρατία; Η σταυροδοσία επιτρέπει επίσης αντίστοιχα στη ΝΔ να εμπλουτίσει το ψηφοδέλτιό της με σκληρούς δεξιούς υποψηφίους (κόντρα στη Χρυσή Αυγή και τους ΑΝΕΛ) χωρίς όμως αυτό να μπατάρει.

Η πλάγια ανάγνωση Β’ (που αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ): δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ ανοιχτομάτης για να δει τις εσωτερικές συγκρούσεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπου προεδρικοί και πλατφορμικοί συγκρούστηκαν ανοιχτά με αφορμή τις αυτοδιοικητικές επιλογές. Η τρισταυρία στις ευρωεκλογές μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το να ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ σαν να είναι δύο κόμματα με τους μεν να δίνουν άλλη γραμμή από τους δε. Με δεδομένο τον προχωρημένο οργανωτισμό, αλλά και τη μειοψηφική φόρα της Πλατφόρμας, αυτό μπορεί να φέρει στον αφρό αριστερόφρονες υποψηφίους, κάτι που θα δυσκολέψει τη συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη μεσαία τάξη.

Συμπέρασμα: η σταυροδοσία στις ευρωεκλογές είναι πραγματική αλλαγή και ουσιαστικά δημοκρατική μεταρρύθμιση. Είναι επίσης μεγάλη πολιτική κίνηση. Η απελευθέρωση των πολιτών διά του σταυρού αποτελεί επίσης το τέλειο άλλοθι. Το αποτέλεσμα θα δείξει αν θα πρόκειται και για το τέλειο έγκλημα των εταίρων της κυβέρνησης (και αρχηγών του πάλαι ποτέ δικομματισμού) σε βάρος των αντιπάλων τους, δεξιά και αριστερά.