Είναι μια καλή μέρα για την Ευρώπη –ή τουλάχιστον ήταν μια καλή νύχτα. Η συμφωνία για την τραπεζική ένωση στις Βρυξέλλες συνιστά ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, ακόμη κι αν παραμένει ατελής. Αυτή η συμφωνία, ωστόσο, αναμένεται να καθησυχάσει τους καταθέτες και τις αγορές. Θα επιτρέψει την εδραίωση ενός ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα παρά τα προβλήματα που έχει ακόμη. Μέσα στην τρέλα του σεισμού του 2008, οι Ηνωμένες Πολιτείες κινήθηκαν πιο γρήγορα για να στηρίξουν τις τράπεζές τους. Το κυριότερο είναι ότι η τραπεζική ένωση έρχεται να καλύψει τα κενά στην αρχιτεκτονική μιας ευρωζώνης, της οποίας η κρίση ανέδειξε τα αδύναμα σημεία.

Η τραπεζική ένωση, μαζί με τη δημοσιονομική εναρμόνιση, τα πακέτα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και, ίσως αύριο, τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, δίνει σχήμα στη νομισματική ένωση. Ηταν καιρός να σπάσουν τα δεσμά που δένουν την τραπεζική κρίση με το δημόσιο χρέος. Επρεπε να περιοριστεί ο κίνδυνος μετάδοσης ενός ιού που έκανε τη διαχείριση των τραπεζών καταστροφική –στην Αθήνα, το Δουβλίνο, τη Μαδρίτη ή την Κύπρο -, οδήγησε ολόκληρα κράτη στο χείλος της χρεοκοπίας και απείλησε την ύπαρξη της ίδιας της ευρωζώνης. Προϊόν ενός συμβιβασμού ανάμεσα στον Νότο και τον Βορρά της ευρωζώνης, η συμφωνία πρέπει να επικυρωθεί από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της Ενωσης και στη συνέχεια να ψηφιστεί από το Ευρωκοινοβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι όλα είναι ακόμη ρευστά. Κινούνται, όμως, προς τη σωστή κατεύθυνση.