Αναζήτηση
Πρόσφατα στην Πλατεία της Βαστίλλης ο Αλμπέρτο Ριμπέριο, ένας τουρίστας από την Ισπανία, σταμάτησε με την οικογένειά του σε ένα καφέ και ρώτησε τον σερβιτόρο εάν θα μπορούσαν να καθήσουν. «Κοίτα γύρω σου», του απάντησε απότομα ο σερβιτόρος. «Βλέπεις ότι υπάρχουν άδεια τραπέζια, δεν τα βλέπεις;».
Οταν η οικογένεια προσπάθησε να παραγγείλει φαγητό σε σπαστά γαλλικά, τα μάτια του σερβιτόρου άρχισαν να γυρίζουν, είπε ο κ. Ριμπέριο. Αργότερα, όταν σερβιρίστηκε λάθος πιάτο, ξεκίνησε διαμάχη για το εάν θα πρέπει να αλλαχτεί.
«Γενικά, οι Γάλλοι μπορεί να είναι πολύ φιλικοί και να βοηθούν», είπε ο κ. Ριμπέριο, η οικογένεια του οποίου είχε μια ευχάριστη διαμονή εκεί. Ομως το επεισόδιο αυτό «ήταν μια υπενθύμιση του γιατί έχουν τη φήμη πως μπορεί να είναι αγενείς», πρόσθεσε.
Στην Πόλη του Φωτός, το αιώνιο ερώτημα εξακολουθεί να προκαλεί συζητήσεις: δικαιολογείται το στερεότυπο του απότομου Γάλλου ή οι επισκέπτες δεν καταλαβαίνουν τους Γάλλους;
Η ανάλυση του θέματος προέρχεται από μια απροσδόκητη πηγή: την Επιτροπή Τουρισμού του Παρισιού. Εχει ξεκινήσει καμπάνια για να βελτιώσει την εικόνα της Γαλλίας –και ειδικά του Παρισιού –ως ενός φιλικότερου μέρους για τους τουρίστες. Αξιωματούχοι έχουν κατακλύσει τα καφέ, τα ξενοδοχεία, τα καταστήματα και τις πιάτσες των ταξί με φυλλάδια που φέρουν τον τίτλο «Μιλάτε τουριστικά;». Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο του πώς μπορεί να βοηθήσει κανείς τους τουρίστες για να νιώθουν ευπρόσδεκτοι. Τον Ιούλιο μοιράστηκαν 35.000 τέτοια φυλλάδια.
Οπως αναφέρεται εκεί, στους Βρετανούς αρέσει να τους αποκαλούν με τα μικρά τους ονόματα. Οι Ιάπωνες θέλουν να νιώθουν καθησυχασμένοι. Οι Ισπανοί γενικά θέλουν να τους φέρονται ευγενικά («θα συμφωνούσα με αυτό», είπε ο κ. Ριμπέριο). Οσο για τους Αμερικανούς, σημειώνει ο ίδιος οδηγός, είναι κολλημένοι στις έξυπνες συσκευές τους και θέλουν να τρώνε νωρίς, στις 6 μ.μ. –μια σκέψη που τρομάζει τον μέσο Παριζιάνο.
Ο ιδιοκτήτης της μπρασερί de l’Isle Saint-Louis που βρίσκεται πίσω από τον καθεδρικό της Παναγίας των Παρισίων, Πολ Κάπε, σήκωσε τους ώμους όταν είδε το φυλλάδιο. «Στις ΗΠΑ», εξηγεί, «οι σερβιτόροι μπορούν να απολυθούν ανά πάσα στιγμή και πρέπει να δουλεύουν για φιλοδωρήματα, επομένως πρέπει να φέρονται καλά. Στη Γαλλία, δεν μπορείς να απολύσεις κάποιον εύκολα εάν δεν κάνει καλή δουλειά. Εάν μπορούσες, όλοι θα ήταν φιλικοί», εξηγεί.
