Η Καλτούμα Αχμέτ σιγόκλαιγε καθώς μας εκμυστηρευόταν γιατί εγκατέλειψε το Νταρφούρ την περασμένη άνοιξη: ένοπλοι ένστολοι επιτέθηκαν στο χωριό της, σκότωσαν τον 13χρονο αδερφό της, έκαψαν το σπίτι της και έγδυσαν και βίασαν την ίδια. Κατά τη διάρκεια του βιασμού της, οι ένοπλοι φώναζαν ότι θα εξοντώσουν όλους τους άντρες της εθνότητάς της, τους Αραβες Σαλαμάτ, και θα κάνουν τις γυναίκες τους σκλάβες, θυμάται η Καλτούμα.

Το Νταρφούρ δεν είναι πια στα πρωτοσέλιδα, ίσως γιατί τα προηγούμενα χρόνια είχαν περιοριστεί οι δολοφονίες ή διότι συμβαίνουν καθημερινά τόσο πολλά καινούργια πράγματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Η κυβέρνηση του Σουδάν εκμεταλλεύεται αυτή την έλλειψη διεθνούς προσοχής και εντείνει το σχέδιο μαζικών εκκαθαρίσεων, σεξουαλικής βίας και ισοπέδωσης χωριών στο Νταρφούρ.

Συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την έναρξη της γενοκτονίας στην περιοχή και αντί για εκτόνωση της κατάστασης τα στοιχεία δείχνουν τριακόσιες χιλιάδες εκτοπισμένους από τα σπίτια τους μόνο μέσα στους πέντε πρώτους μήνες του 2013.

Το σουδανικό καθεστώς χρησιμοποιεί τους βιασμούς εδώ και μια δεκαετία για να εξευτελίσει και να στιγματίσει τις εθνότητες που στοχοποιεί. Παρ’ όλα αυτά, έξι γενναίες γυναίκες πρόσφυγες από ένα μόνο χωριό του Νταρφούρ βρήκαν τη δύναμη να μας μιλήσουν για την οδυνηρή εμπειρία τους όσο ήμασταν στο στρατόπεδο προσφύγων Αμπγκαντάμ, στο Τσαντ.

Η 25χρονη Τιμόμα Αμπντουραχμάν θυμάται ενόπλους ντυμένους με στρατιωτικές κυβερνητικές στολές να φωνάζουν: «Εσείς οι Σαλαμάτ είστε σκλάβοι, αυτή η γη δεν σας ανήκει» και να σκοτώνουν τον πατέρα της πατώντας τον με όχημα. Στη συνέχεια πήγαν την ίδια και την αδερφή της σε ένα στρατόπεδο όπου τις βίασαν και τις ταπείνωσαν. Οταν ξεκίνησα το 2006 τα ταξίδια στο Νταρφούρ μαζί με έναν φοιτητή δημοσιογραφίας, με στόχο να τους ευαισθητοποιήσω, δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι το 2013 η κτηνωδία αυτή θα συνεχιζόταν ακόμα.

Μιλώντας με πρόσφυγες επιζώντες τέτοιων επιθέσεων, διαπιστώσαμε ότι όλοι συμφωνούσαν σε ένα σημείο: πίσω από τις επιθέσεις βρίσκεται πάντοτε ο Πρόεδρος του Σουδάν Ομάρ Χασάν αλ Μπασίρ, υλοποιώντας το ίδιο σχέδιο εξόντωσης εδώ και δέκα χρόνια. Φιλοκυβερνητικές φυλές εξοπλίζονται και επιτίθενται στα χωριά.

Σίγουρα δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για το Νταρφούρ. Ομως έχουν κατατεθεί ρεαλιστικές προτάσεις που ασκούν πίεση στην κυβέρνηση του Αλ Μπασίρ. Ακόμα και η δημοσιογραφική κάλυψη των επιθέσεων και η αποκάλυψη των βιασμών τείνουν να συγκρατούν κάπως τις βιαιότητες.

Και χρειάζεται όλο και περισσότερες γυναίκες να βρουν το θάρρος να μας πουν την ιστορία τους. Οπως η Τζαουαΐρ, μια 17χρονη Σαλαμάτ που βιάστηκε από τρεις ενόπλους και έχει ακόμα προβλήματα υγείας, τρεις μήνες μετά. Η ίδια μας μίλησε επειδή «είναι κάτι που συνέβη. Επομένως, ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει. Θέλω ο κόσμος να γνωρίζει».