Αναζήτηση
Είκοσι δύο χρόνια πίσω, η κινηματογραφίστρια Πατρίς Ο’ Νιλ ταξίδεψε στη Μοντάνα για να κυνηγήσει μια ιστορία. Προετοίμαζε τότε με την ομάδα της ένα ειδικό τηλεοπτικό αφιέρωμα με πρωταγωνιστές «τοπικούς ήρωες». Κάνοντας έρευνα, έμαθε για ένα κύμα εγκλημάτων μίσους στο Μπίλινγκς, μια πόλη 100.000 κατοίκων. Από πίσω βρισκόταν μια ομάδα νεοναζί –«σκίνχεντ» τους έλεγαν συνήθως τότε.
Φυλλάδια με ρατσιστικό περιεχόμενο εντοπίζονταν σε διάφορα σημεία της πόλης. Οι νεοναζί είχαν πετάξει ένα τούβλο στο παράθυρο μιας εβραϊκής οικογένειας. Αναστάτωναν συχνά τη Λειτουργία σε μια αφροαμερικανική εκκλησία. Είχαν ζωγραφίσει σβάστικες και ρατσιστικές ύβρεις στο σπίτι μιας οικογένειας γηγενών Αμερικανών. Οταν η Ο’ Νιλ έφτασε στο Μπίλινγκς, όμως, είδε μια πόλη που αρνήθηκε να υποκύψει στη σιωπή και τον φόβο. Είδε εκατοντάδες ανθρώπους να καταφθάνουν ένα πρωί στο σπίτι των ινδιάνων γειτόνων για να το ξαναβάψουν. Ακουσε έναν να λέει: «Πάντα ήθελα να κάνω κάτι για τον ρατσισμό, αλλά ποτέ δεν ήξερα τι». Η κάμερά της κατέγραφε ήδη τα πάντα.
Το ντοκιμαντέρ «Οχι στη Δική μας Πόλη» προβλήθηκε για πρώτη φορά σε μια μικρή πόλη της Καλιφόρνιας, μπροστά σε δασκάλους και μαθητές, ιερείς και τοπικούς άρχοντες. Οταν τελείωσε η προβολή, δεν ήθελαν να μιλήσουν για το Μπίλινγκς αλλά για τη δική τους πόλη. Το 1995 το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στο πανεθνικό τηλεοπτικό δίκτυο PBS. Πολύ σύντομα το «Οχι στη Δική μας Πόλη» έγινε ένα σύνθημα το οποίο υιοθέτησαν εκατοντάδες κοινότητες ανά τις ΗΠΑ αλλά και αλλού, από την Ιρλανδία έως την Τσεχία και από την Ουκρανία έως τη Νότια Αφρική. Γυρίστηκαν πολλά ντοκιμαντέρ ακόμα, με τον καιρό γεννήθηκε και το παραφρασμένο σύνθημα «Οχι στο Δικό μας Σχολείο».
Η Πατρίς Ο’ Νιλ περιοδεύει αυτές τις ημέρες στην Ανατολική Ουγγαρία, βρέθηκε πρόσφατα στο Μισκόλκ, μια πόλη με μεγάλη ανεργία, μίλησε και στην τοπική Σχολή της Αστυνομίας· με αυτήν στο πλευρό του, ο διευθυντής της Αστυνομίας στράφηκε στους δόκιμους και τους είπε: «Δεν σας ζητάω να αγαπάτε τους Τσιγγάνους, αλλά πρέπει να ζήσουμε όλοι μαζί. Η Αστυνομία πρέπει λοιπόν να δείχνει ανεκτικότητα και εμπιστοσύνη, όχι μίσος και προκατάληψη».
«Ψάχνουμε πάντα νέες ιστορίες πολιτών που ενώνονται για να σταματήσουν το μίσος», επισημαίνουν οι υπεύθυνοι στην ιστοσελίδα του «κινήματος» «Οχι στη Δική μας Πόλη». Κάποια νέα ιστορία κανείς;
