Αν δεν δεχθούμε ότι σε κάθε κοινωνία υπάρχει ένα απόθεμα που πρέπει να καταστραφεί, η κοινωνία θα εκραγεί από υπερβολική συσσώρευση.

Είμαι της γνώμης ότι αυτό που «καίγεται» στους δρόμους της Αθήνας αποτελεί ένα πλεόνασμα της δικής μας κατεστημένης ευμάρειας. Παίρνοντας κάποια απόσταση, θα πρέπει να δεχτούμε ότι το τίμημα της «απελευθέρωσης» που απολαμβάνουμε είναι η εντροπία και η αβεβαιότητα.

Τι να κάνουμε όταν όλα έχουν υλοποιηθεί; Να αποφύγουμε τις τηλεμετακινήσεις, όπως ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης. Τη δημοκρατία τη βλάπτει περισσότερο το «τήλε» (τηλεαγορές, τηλεδιασκέψεις, τηλεθέαση, τηλεόραση, τηλεφωτογραφία) από την εμμονή του βιώματος. Και αυτήν, ποιος μπορεί να την αμφισβητήσει στους νέους. Όσο τους ζητάμε να παραμένουν on line, τόσο τα αποκαΐδια θα καπνίζουν στη δική τους την ψυχή.