Αναζήτηση
O πολιτισμός, πράγματι, είναι ακριβός. Και πρέπει να τον πληρώνει το κράτος. Αλλά το κράτος δεν έχει λεφτά.
Του τα τρώνε τα κανόνια. Άρα, κάποιος άλλος πρέπει να δίνει τα χρήματα που δεν υπάρχουν. Οι πλούσιοι πολίτες. Άλλωστε αυτό έκαναν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Εν τέλει, τα λεφτά που λείπουν θα τα πληρώνουν οι λεφτάδες. Όχι με το ζόρι. Όσα δίνουν θα τα παίρνουν πίσω, σχεδόν, από την Εφορία. Μικρή η ζημιά, αλλά μεγάλο το καλό.
Ο Βουλγαράκης το ΄πε και το ΄κανε. Κατέθεσε το σχετικό με τις χορηγίες νομοσχέδιο.
Για το περιεχόμενό του με είχε προϊδεάσει η βουλευτίνα Χρυσή Καρύδη. Κόρη του ποιητή Νίκου Καρύδη, μεγαλωμένη στα χέρια του Σεφέρη, του Ελύτη, του Εγγονόπουλου, όλων των «μεγάλων», με μια λέξη, του «Ίκαρου», ήξερε το θέμα από την καλή. Και όπως μου είπε ο υπουργός, η βοήθειά της ήταν ουσιαστική στο νομοσχέδιο.
Ήθελα να το πω απ΄ την αρχή, αλλά το ξέχασα: από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, όλο για χορηγίες διαβάζω και σπανίως βλέπω χορηγίες στον ορίζοντα. Και φτάσαμε στο σημείο, πράγμα απαράδεκτο, να βάζει ο χορηγός τα φράγκα του και το κράτος να του ρίχνει ένα… πρόστιμο 20% από πάνω, για φόρο! Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι.
Αμ το άλλο, με τη Μελίνα; Κάθε χρόνο θα συγκεντρώνονταν 1.000.000 δραχμές και με αυτό το ποσό θα αγοράζονταν έργα τέχνηςαγάλματα, πίνακες- που θα τοποθετούνταν σε διάφορα δημόσια κτίρια, πάρκα και πλατείες. Φυσικά, τίποτα δεν έγινε. Και δεν έχω καταλάβει την αφορμή. Την αιτία την καταλαβαίνω. Και πολύ καλά μάλιστα.
Μου αρέσει το νομοσχέδιο του Βουλγαράκη – σε πρώτη φάση τουλάχιστον- γιατί πετάει από τη μέση επιτροπές και γραφειοκράτες. Γιατί, ως συνήθως, οι επιτροπές μπερδεύουν τα πράγματα, τα καθυστερούν, οι διχογνωμίες είναι πολλές και, το χειρότερο, οι επιτροπές αυτές συγκροτούνται κατά κανόνα από πρόσωπα προσκείμενα στον υπουργό ή στο κόμμα. Οπότε, βράσε όρυζα. Τέχνη και κόμμα, ας το καταλάβουμε, δεν πάνε χέρι χέρι. Και ο μεγάλος δημιουργός είναι υπεράνω κομμάτων. Και, πολύ περισσότερο, υπεράνω των διαφόρων κομματόσκυλων.
Για την τωρινή ιστορία των χορηγιών, διαβάζω- Μαίρη Αδαμοπούλου, «ΤΑ ΝΕΑ»- ότι θα πέφτουν πολλά λεφτά: η φοροαπαλλαγή θα αφορά στο 100% του ποσού της χορηγίας. Που σημαίνει ότι θα τριπλασιασθεί το ποσό της φοροαπαλλαγής, που ίσχυε μέχρι σήμερα. «Είναι»- είπε ο Βουλγαράκης και συμφωνώ- «η πιο θαρραλέα ενίσχυση του θεσμού, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Σπουδαίο, επίσης, είναι το ότι θα δικαιούνται επιχορήγησης όλες οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες. Πράγμα που σημαίνει ότι καταργείται το παλαιότερο καθεστώς με τις «λίστες», στις οποίες έμπαινε κάποιο σωματείο μόνο αν είχε μπάρμπα στην Κορώνη, όπως εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί. Υπάρχουν, βέβαια- και θα προκύψουν- και άλλα ζητήματα. Αλλά όλ΄ αυτά, ελπίζω ότι θα λυθούν, με μια εμπεριστατωμένη συζήτηση στη Βουλή. Για την ώρα, για όσα εξήγγειλε ο υπουργός νομίζω ότι δεν υπάρχουν αντιρρήσεις. Να δούμε.
