Δεκαεπτά χιλιάδες θεατές χωρούσε το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης που σήμερα

κινδυνεύει να «εξαφανιστεί» από τη διάβρωση, η οποία μετατρέπει τα λίθινα μέρη

του σε… χαλίκι

Την ώρα που το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης – ένα από τα μεγαλύτερα και

σημαντικότερα θέατρα του αρχαίου ελληνικού κόσμου – «λειώνει» και γίνεται

θρύψαλα, δέχεται ένα ακόμη χτύπημα και μάλιστα από το Κεντρικό Αρχαιολογικό

Συμβούλιο: την αναβολή των «πρώτων βοηθειών» που θα το σώσουν από την καταδίκη

σε αργό θάνατο. Στο μεταξύ χάνεται πολύτιμος χρόνος όχι μόνο για την προστασία

του θεάτρου, αλλά και για τη χρηματοδότηση του έργου που έχει ενταχθεί στο Γ’

Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης με ένα δισ. δρχ. – κάτι που σημαίνει πως οι

εργασίες θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2008.

«Οι φθορές στο θέατρο είναι τεράστιες» είπε στα «NEA» ο προϊστάμενος

της IB’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Κωνσταντίνος Ζάχος.

«Δεν υπάρχει σχεδόν εδώλιο ή σκαλοπάτι που να μην έχει προσβληθεί από τη

διάβρωση», γεγονός που οφείλεται στην κακή ποιότητα του αρχαίου λίθου, ο

οποίος «λειώνει» από την υγρασία, με αποτέλεσμα να κόβεται στα δύο. «Αν

σηκώσουμε μια πέτρα χωρίς νάρθηκα, παίρνουμε το μισό επάνω κομμάτι της· το

υπόλοιπο μένει στο έδαφος γιατί έχει γίνει χαλίκι» λέει εκ μέρους της

Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων ο αρχιτέκτων Δημοσθένης Σβολόπουλος,

που επισήμανε πως από τις δύο πρώτες ζώνες (από τις τρεις συνολικά) του

θεάτρου λείπει το 1/3 του ύψους των εδωλίων!

Για πρώτη φορά φάνηκε φως στο δισεπίλυτο μέχρι σήμερα αίνιγμα της σωτηρίας του

μνημείου (που χτίστηκε την περίοδο 297-272 π.X.) με τη μελέτη που κατατέθηκε

στο ΚΑΣ από τον αρχιτέκτονα Γεώργιο Αντωνίου της Αρχιτεκτονική ΕΠΕ – Π.

Γραμματόπουλος – X. Πανουσάκης. H πιλοτική εφαρμογή του αφορά στις δύο πρώτες

κερκίδες του θεάτρου – δεξιά όπως κοιτά ο επισκέπτης το κοίλο- και προβλέπει

όχι μόνο να διασωθεί το υλικό του θεάτρου, αλλά και την αποκατάσταση της

γεωμετρίας του αρχαίου μνημείου.

Για να σωθούν τα 95 πρώτα εδώλια που θα μπουν στο «νοσοκομείο» θα

πρέπει να ξηλωθούν, να συντηρηθούν και να τοποθετηθούν ξανά σε στεγανοποιημένο

υπόβαθρο – «θώρακα» – που δεν θα επιτρέπει τη συνέχιση της διάβρωσης, ενώ οι

θέσεις των περισσοτέρων δεν θα είναι αυτές που βλέπουμε σήμερα (τοποθετήθηκαν

το 1960 χωρίς ειδική μελέτη), αλλά σε άλλες, πιο σωστές (αλλά όχι απαραίτητα

στη θέση που είχαν στην αρχαιότητα). Παράλληλα προβλέπεται να συντηρηθεί ο

τοίχος της αρένας και η απομάκρυνση της μικρής κλίμακας που προστέθηκε το ’60.

Διαφωνίες για την παραχώρηση του θεάτρου

Φωτιές άναψε το θέμα της απορροής των ομβρίων υδάτων, που έγινε αφορμή να

εκδηλωθεί ακόμη μια φορά η κόντρα ανάμεσα στα μέλη της Επιτροπής Δωδώνης (από

τη μια πλευρά ο έφορος και οι μελετητές και από την άλλη ο πρόεδρος της

Επιτροπής και πανεπιστημιακοί – μέλη της Επιτροπής), τα οποία διαφωνούν εκτός

των άλλων για τη χρήση ή όχι του αρχαίου θεάτρου που καταρρέει. Το αποτέλεσμα

ήταν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο να αναβάλει τη γνωμοδότηση, ενώ

ελλοχεύει ο κίνδυνος εν όψει καλοκαιριού το υπουργείο Πολιτισμού να υποκύψει

στις πιέσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – και εν όψει εκλογών – για παραχώρηση

του θεάτρου, το οποίο δεν φιλοξενεί εκδηλώσεις από το 1999.