Αναζήτηση
H αμετροέπεια του υφυπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Μαρκογιαννάκη, ο οποίος
αποκάλεσε «ανόητο» και «αγράμματο» τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Λινό,
είναι το μικρότερο κακό. Ο κ. Μαρκογιαννάκης δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το
τελευταίο στέλεχος αυτής της κυβέρνησης που συμπεριφέρεται σαν να στερείται
στοιχειώδους πολιτικής κρίσης – απαραίτητης για να αναλάβει κανείς ένα τόσο
υψηλό και υπεύθυνο αξίωμα.
ΠΟΛΥ χειρότερη είναι ασφαλώς η προσπάθειά του να συσκοτίσει τα
πράγματα. Οι παρεμβάσεις δηλαδή που φαίνεται ότι έγιναν σε μέσα ενημέρωσης των
Χανίων προκειμένου να καταχωνιάσουν τη – δήθεν ανύπαρκτη – δήλωση και η άρνησή
του ακόμα και προς το Μέγαρο Μαξίμου ότι έκανε αυτούς τους χαρακτηρισμούς. H
αποκάλυψη της κασέτας τον άφησε ανεπανόρθωτα εκτεθειμένο και ασφαλώς έκανε
επιβεβλημένη την αποπομπή του.
ΤΟ σοβαρότερο θέμα που προκύπτει ωστόσο από την πρωτοφανή επίθεση του
κ. Μαρκογιαννάκη στον κ. Λινό είναι η αντίληψη που αποκαλύπτεται ότι έχει η
κυβέρνηση για τη Δικαιοσύνη. Τα ίδια αυτά στελέχη που εξελέγησαν κραδαίνοντας
τη ρομφαία της κάθαρσης δεν το έχουν σε τίποτα να εκτραπούν σε ύβρεις όταν
τολμήσει ένας δικαστικός λειτουργός να ξεκινήσει έρευνα για τις πράξεις και
τις παραλείψεις τους. Εμπεδώνουν έτσι την αντίληψη που επικρατεί στην κοινή
γνώμη ότι για τη Νέα Δημοκρατία η διαφάνεια ήταν σημαία ευκαιρίας. Και ότι τα
σκάνδαλα που αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο τους τελευταίους μήνες κάθε
άλλο παρά τυχαία ήταν!
