Νίκησε στο τουρνουά του Λινάρες, στην Ισπανία, και ανακοίνωσε πως

αποσύρεται από το επαγγελματικό σκάκι. Αλλά όχι για να ιδιωτεύσει. Ο Γκάρι

Κασπάροφ θα αντιμετωπίσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην πολιτική αρένα.

Γκάρι Κασπάροφ. «Στην αμερικανική πολιτική κλίμακα, βρίσκομαι κάπου κοντά

στον Σβαρτσενέγκερ»

Αν και τέτοιες συγκρίσεις είναι απατηλές, πολλοί θεωρούν τον Κασπάροφ τον

καλύτερο σκακιστή στην Ιστορία. Έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής στα 22 του,

νεαρότερος από κάθε άλλον, και παρέμεινε για σχεδόν 20 χρόνια στην κορυφή.

Γιατί λοιπόν αποφάσισε να αποσυρθεί; «Χρειαζόμουν ένα νέο στόχο», λέει στον

Στήβεν Μος της «Γκάρντιαν». H νέα πρόκληση είναι η πολιτική. «Θα κάνω ό,τι μου

είναι δυνατό για να αντιταχθώ στη δικτατορία του Πούτιν», δήλωσε τις προάλλες

ανακοινώνοντας την αποχώρησή του.

Ο 41 χρόνων Κασπάροφ είναι ήδη ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης Επιτροπή 2008:

Ελεύθερη Επιλογή, που σχηματίστηκε πέρυσι. Το 2008 ίσως είναι αντίπαλος του

Πούτιν για την προεδρία. Αν βέβαια γίνουν εκλογές: «Ο Πούτιν εγκαταλείπει τη

δημοκρατία, δεν θέλει να γίνουν εκλογές». Ο σκακιστής είναι κατηγορηματικός:

«Σήμερα, πέντε χρόνια αφότου ο Πούτιν ανέβηκε στην εξουσία, δεν υπάρχει

ανεξάρτητος Τύπος, ούτε ανεξάρτητη τηλεόραση, η εκλογή των κυβερνητών των

περιφερειών ματαιώθηκε, το Κοινοβούλιο είναι ένα παρακλάδι της εκτελεστικής

εξουσίας και ο Πούτιν ελέγχει τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε όλη τη χώρα».

Επιπλέον, ο Ρώσος πρόεδρος δεν φοβάται μήπως κληθεί να λογοδοτήσει: «Έχει

μάθει πως, εξαιτίας ορισμένων γεωπολιτικών πραγματικοτήτων – πόλεμος κατά της

τρομοκρατίας, υψηλές πετρελαϊκές τιμές -, έχει ανοσία στις επικρίσεις. Ξέρει

πως θα έχει αρκετή πολιτική υποστήριξη από τον Σιράκ, τον Σρέντερ, τον

Μπερλουσκόνι, τον Μπλαιρ, οι οποίοι υποστηρίζουν όλοι τους ένα εγκληματικό

καθεστώς στη Ρωσία».

Ο Κασπάροφ κατάγεται από το Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν (το

πραγματικό του όνομα είναι Γκάρι Κίμοβιτς Βαϊνστάιν). Παγκόσμιος πρωταθλητής

στο σκάκι έγινε το 1985, νικώντας τον Ανατόλι Καρπόφ έπειτα από 48 παρτίδες.

Έχει παίξει εναντίον δύο μεγάλων ηλεκτρονικών υπολογιστών της ΙΒΜ (έχασε από

τον Deep Blue, ήρθε ισοπαλία με τον Deep Blue Junior) και ο μόνος άνθρωπος που

του έχει πάρει ματς είναι ο ομοεθνής του Βλαντίμιρ Κράμνικ, το 2000. Έχει μια

11χρονη κόρη από την πρώτη σύζυγό του, τη Μάσα (ζουν στο Νιου Τζέρσι), έναν

γιο από τη δεύτερη σύζυγό του, τη Γιούλια, και τώρα είναι μνηστευμένος με τη

νεαρή Ντάρια Ταράσοβα. Ετοιμάζει ένα βιβλίο με τίτλο «Πώς η ζωή μιμείται το

σκάκι» και συνεχίζει να γράφει στην «Ουώλ Στρητ Τζέρναλ», τις δεξιές απόψεις

της οποίας συμμερίζεται απολύτως. «Στην αμερικανική πολιτική κλίμακα,

βρίσκομαι πιθανώς κάπου κοντά στον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ», λέει. «Συντηρητικός

στην οικονομία, αλλά κοινωνικά φιλελεύθερος, οπωσδήποτε υπέρ των αμβλώσεων, μη

θρησκευόμενος. Δεν θα μπορούσα να χαρακτηριστώ νεο-ρεπουμπλικάνος. Είμαι όμως

υπέρ των χαμηλότερων φόρων και του περιορισμού του μεγέθους του κράτους».