Δέκα χρόνια μετά τον νόμο Πεπονή, που έβαλε τέλος στην πελατειακή σχέση ως

προαπαιτούμενο για τον διορισμό ενός νέου ανθρώπου στο Δημόσιο, απαλλάσσοντας

τα βουλευτικά γραφεία από αιτήματα διορισμών, ο Πρωθυπουργός διά του υπουργού

Εσωτερικών – Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης μάς ξαναγυρίζει ολοταχώς στο

παρελθόν. Το όχημα γι’ αυτήν την ξέφρενη κούρσα οπισθοδρόμησης δεν είναι ούτε

καν ευφάνταστο. H περίφημη συνέντευξη για την αξιολόγηση της προσωπικότητας,

που αποτελεί το σημαντικότερο στοιχείο τού προς ψήφισιν νομοσχεδίου, δεν

ξεγελάει κανέναν.

H επέλαση των δικών μας γαλάζιων παιδιών προετοιμάζεται υπό το πρόσχημα της

«αξιοκρατίας» που τάχα θα διασφαλίσει η αμαρτωλή συνέντευξη.

Τους χιλιάδες νέους που θα δοκιμάσουν την τύχη τους περιμένει ο γαλάζιος

βουλευτής Καλοχαιρέτας, που άνοιξε ενθουσιασμένος το γραφείο του. Μπορεί πλέον

να τους υποδέχεται στο πολιτικό γραφείο με τη γνωστή ρήση: «Αγαπητέ μου,

ετελείωσε». Το θέμα είναι ότι δεν ετελείωσε μόνο η υπόθεση του άνεργου νέου,

αλλά και η όποια πλάνη σε σχέση με τις προθέσεις αυτής της κυβέρνησης. Οι

μάσκες έπεσαν καθώς η επιχείρηση παλινόρθωσης ενός σκληρού μονοκομματικού

κράτους προχωρά με γοργά βήματα.

Μόνο που οι πρωταγωνιστές της ξεχνούν ότι οι πολίτες έχουν και μνήμη και κρίση

και ότι το μπούμερανγκ επιστρέφει με απίστευτη σφοδρότητα.