ΛΙΓΟ META τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα μεσημέρια της Δευτέρας, εκείνες τις

δύσκολες ημέρες, μια συντροφιά από εμπόρους κρασιών συναντιόταν στο Σίτι του

Λονδίνου, στις αποβάθρες της Αγίας Αικατερίνης, για φαγητό. Κάποτε ολόκληρο το

εμπόριο κρασιού περνούσε από εκείνες τις αποβάθρες. Τι αξιοπερίεργο είχαν

λοιπόν εκείνες οι συναντήσεις; Ο μεγάλος αριθμός των εμπόρων κρασιού που είχαν

επιβιώσει μέχρι τα βαθιά γεράματα. Πολλοί από αυτούς είχαν κλείσει προ πολλού

τα ογδόντα. Εκτός αυτού, όλοι οι… Μαθουσάλες έδειχναν τουλάχιστον μία

δεκαετία νεώτεροι από την πραγματική τους ηλικία.

Τι είναι εκείνο που κρατάει τους εμπόρους κρασιού τόσο ζωντανούς; Οι

πουριτανοί λένε: η αφοσίωση στη δουλειά τους. Όμως, ολοένα και περισσότεροι

ειδικοί επιστήμονες έρχονται να συμφωνήσουν σε ένα πράγμα: η μακροζωία τους

και η ευζωία τους οφείλονται στο ποτό που πίνουν, με την προϋπόθεση ότι δεν

ξεπερνούν δύο-τρία ποτηράκια κόκκινο κρασί ή ένα ενάμισι μπουκάλι μπίρα. Αυτό

διατηρεί ανοιχτές τις αρτηρίες προς τον καρδιακό μυ και την οξυγόνωση του

αίματος προς τον εγκέφαλο. Πρόσφατα, το Πανεπιστήμιο Βεγκενίγκεν της Ολλανδίας

έκανε έρευνα για την υγεία σε προχωρημένη ηλικία, μελετώντας ανθρώπους στη

Φινλανδία, την Ιταλία και την Ολλανδία. Τα αποτελέσματα της έρευνας

δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου.

Από τα άτομα που εξετάστηκαν, εκείνοι που ήταν ηλικίας 70-90 ετών και

ακολουθούσαν τη μεσογειακή δίαιτα, την οποία εκτός από τα φρέσκα φρούτα, τα

λαχανικά, το ελαιόλαδο και το ψάρι, περιλαμβάνεται και κρασί, είχαν 50%

μικρότερη θνησιμότητα από εκείνους που δεν ακολουθούσαν τόσο καλό διαιτολόγιο.

Οι θάνατοι, είτε από τη στεφανιαία νόσο είτε από καρδιαγγειακά και άλλα

νοσήματα, ήταν περιορισμένοι. H μεσογειακή διατροφή μείωνε το ποσοστό των

θανάτων κατά 23%, η λελογισμένη κατανάλωση αλκοόλ κατά 22%, η σωματική

δραστηριότητα κατά 37% και η διακοπή του καπνίσματος κατά 35%. Και οι τέσσερις

αυτοί παράγοντες σε συνδυασμό μείωναν τη θνησιμότητα κατά 64%.

Ένα ποτηράκι, μετά το «μπαλονάκι»

MIA ΑΛΛΗ EPEYNA από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης έχει δείξει ότι

δεν υπάρχει κανένας λόγος για κάποιον που έχει κάνει αγγειοπλαστική επέμβαση

στη στεφανιαία αρτηρία να εγκαταλείψει το καθημερινό συνήθειό του να πίνει

λίγο κρασί. Αν δεν τοποθετήσουν οι χειρουργοί ένα ειδικό έλασμα (stent), οι

αρτηρίες στο 30%-40% των ασθενών παθαίνουν στένωση πάλι μέσα σε τέσσερις

μήνες. Όμως, υπάρχει άλλος ένας τρόπος για να περιοριστεί το πρόβλημα. Ύστερα

από μεγάλη έρευνα διαπιστώθηκε ότι μετά την αγγειοπλαστική με «μπαλονάκι», το

42% των ασθενών που έπιναν ελάχιστο ή καθόλου αλκοόλ χρειάστηκαν επανάληψη της

επέμβασης μέσα σε τέσσερις μήνες, αλλά μόλις το 23% εκείνων που έπιναν λογικές

ποσότητες χρειάζονταν περαιτέρω θεραπεία. Αυτή η διαφορά παρατηρήθηκε σε

εκείνους που έπιναν είτε κρασί είτε μπίρα, πάντα με μέτρο.

©The Times, 2005