O περυσινός πόλεμος στο Ιράκ ήταν μία εκθαμβωτική επίδειξη σκληρής

αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος. Ανέτρεψε έναν τύραννο, αλλά έκανε πολύ λίγα

προκειμένου να μας κάνει λιγότερο ευάλωτους απέναντι στην τρομοκρατία. Την

ίδια ώρα, μάς κόστισε πολύ όσον αφορά την «ήπια δύναμή μας».

Πολύ προτού γίνουν οι πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στη Μαδρίτη, οι

δημοσκοπήσεις έδειχναν μία δραματική μείωση της δημοτικότητας των ΗΠΑ, ακόμα

και σε χώρες όπως η Βρετανία, η Ιταλία και η Ισπανία, των οποίων οι

κυβερνήσεις μάς είχαν στηρίξει. Και η δημοτικότητα της Αμερικής κατρακύλησε

στις ισλαμικές χώρες από το Μαρόκο έως τη Νοτιοανατολική Ασία. Στην Ινδονησία,

τη μεγαλύτερη ισλαμική χώρα του κόσμου, τα τρία τέταρτα του κόσμου δήλωσαν ότι

είχαν θετική άποψη για τις ΗΠΑ το 2000, αλλά εντός τριών χρόνων το ποσοστό

αυτό είχε συρρικνωθεί στο 15%. Θα χρειαστούμε όμως μακροπρόθεσμα τη βοήθεια

τέτοιων χωρών για να εντοπίζουμε τρομοκράτες, βρώμικα χρήματα και επικίνδυνα

όπλα.

Μετά τον πόλεμο στο Ιράκ, μίλησα για την «ήπια δύναμη» σε ένα συνέδριο στο

οποίο ένας από τους διοργανωτές ήταν ο Στρατός. Ένας από τους ομιλητές ήταν ο

υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ. Όταν κάποιος από το ακροατήριο ρώτησε τον

Ράμσφελντ τη γνώμη του για την «ήπια δύναμη», εκείνος απάντησε: «Δεν ξέρω τι

σημαίνει». Αυτό αποτελεί μέρος του προβλήματός μας. Ορισμένοι από τους ηγέτες

μας δεν καταλαβαίνουν τη σημασία της ήπιας δύναμης στον κόσμο μας μετά την 11η

Σεπτεμβρίου.

H ήπια δύναμη είναι η ικανότητα να πάρουμε αυτό που θέλουμε, προσελκύοντας

άλλους αντί να τους απειλούμε ή να τους πληρώνουμε. Βασίζεται στην κουλτούρα

μας, στα πολιτικά μας ιδεώδη και στις πολιτικές μας. Ιστορικά, οι Αμερικανοί

ήταν καλοί στην άσκηση ήπιας δύναμης. H αποπλάνηση είναι πάντα πιο

αποτελεσματική από τον εξαναγκασμό και πολλές από τις αξίες μας, όπως η

δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες και ευκαιρίες

είναι βαθιά γοητευτικές. Αλλά η γοητεία μπορεί να μετατραπεί σε απέχθεια όταν

είμαστε αλαζόνες και καταστρέφουμε το αληθινό μήνυμα των βαθύτερων αξιών μας.

Εάν οι ΗΠΑ θέλουν να κερδίσουν τον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας, οι ηγέτες

μας θα πρέπει να μάθουν καλύτερα να συνδυάζουν μαλακή και σκληρή δύναμη και να

ασκούν «έξυπνη δύναμη» όπως κάναμε στον Ψυχρό Πόλεμο. Το έχουμε κάνει στο

παρελθόν, μπορούμε να το ξανακάνουμε.

Ο Τζόζεφ Νάι είναι πρύτανης στο Kennedy School of Government του

Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και πρώην υφυπουργός Άμυνας στην κυβέρνηση Κλίντον

Τελευταία Νέα