H Σύνοδος του ΝΑΤΟ την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες συνεκλήθη από τον

Νίκολας Μπερνς, τον Αμερικανό πρεσβευτή στο ΝΑΤΟ, με στόχο να εξηγήσουν οι

Ευρωπαίοι τα σχέδιά τους για τη δημιουργία στρατιωτικού αρχηγείου της E.E.

Όλοι είπαν κάτι καθησυχαστικό. Κανείς δεν είπε όλη την αλήθεια. Ακολούθησαν

ανώδυνες δηλώσεις. Τίποτα δεν λύθηκε.

H πιο βαθιά παρανόηση όμως ήταν εκείνη της Ουάσιγκτον. Ο κόσμος εκεί δεν

συνειδητοποιεί ότι για τους Δυτικοευρωπαίους «όλα άλλαξαν» από τον πόλεμο στο

Ιράκ. Δεν είναι το τι σκέφτονται οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι κυβερνήσεις τής

Μπενελούξ. Είναι το τι σκέφτεται σχεδόν το σύνολο των Δυτικοευρωπαίων. H

Σύνοδος έγινε γιατί η Βρετανία φάνηκε να «παίζει» με την ιδέα της

επανασύνδεσης στο ευρωπαϊκό σχέδιο να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή στρατιωτική

δομή (και αρχηγείο), ικανή να λειτουργεί ανεξάρτητα από το ΝΑΤΟ σε θέματα που

η ίδια η Συμμαχία (δηλαδή οι ΗΠΑ) δεν θέλει να εμπλακεί. Αυτό μπορεί να

μοιάζει ακίνδυνο, όμως για την Ουάσιγκτον πρόκειται για ευρωπαϊκή διακήρυξη

ανεξαρτησίας και μεγάλη κρίση.

Κύριο αμερικανικό μέλημα είναι να μην υπάρχει κανένα ευρωπαϊκό στρατιωτικό

αρχηγείο, το οποίο «θα μπορούσε να πραγματοποιεί σχεδιασμό και λειτουργίες

εκτός εποπτείας και ελέγχου του ΝΑΤΟ». Που σημαίνει εκτός εποπτείας και

ελέγχου των ΗΠΑ. Στην πρώην κομμουνιστική Ευρώπη, υπάρχει μια αίσθηση

μελλοντικής απειλής – εμπνεόμενη από την ιστορική εμπειρία – από τη Ρωσία.

Είναι δικαιολογημένο να θέλουν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη μια συμμαχία

ασφάλειας με τις ΗΠΑ, με ή χωρίς τη μεσολάβηση του ΝΑΤΟ.

Όταν όμως λαμβάνονται αποφάσεις, είναι χρήσιμο να γνωρίζει κανείς λίγη

ιστορία. Οι Πολωνοί λένε ότι «οι Ευρωπαίοι» – Γαλλία και Βρετανία – δεν

κατόρθωσαν να τους σώσουν τον Σεπτέμβριο του 1939. Στην ουσία όμως το έκαναν.

Κήρυξαν τον πόλεμο στη Γερμανία. Δεν μπόρεσαν να φτάσουν στην Πολωνία, αλλά,

κηρύσσοντας τον πόλεμο, έδωσαν τη δυνατότητα στους Πολωνούς να ελπίζουν σε

τελική νίκη επί της Γερμανίας. Αυτό κατέστη δυνατό μόνο επειδή η Βρετανία

συνέχισε να πολεμά επί ενάμιση χρόνο μόνη της, μετά την ήττα της Γαλλίας,

μέχρι που ο Χίτλερ επιτέθηκε στη Ρωσία τον Ιούνιο του 1941.

Οι ΗΠΑ δεν πήγαν να πολεμήσουν για την Πολωνία. Δεν ενεπλάκησαν καθόλου μέχρι

τον Δεκέμβριο του ’41. H Πολωνία «απελευθερώθηκε» από τους ναζί από τη Ρωσία.

Στόχος της στρατιωτικής δύναμης είναι η εγγύηση της εθνικής κυριαρχίας. Το

παλιό ΝΑΤΟ το έκανε. Το νέο όχι.

Τώρα το ΝΑΤΟ έχει γίνει μοχλός της αμερικανικής επιρροής στην Ευρώπη.