Αναζήτηση
Τη Δευτέρα η συζήτηση μπορεί να περιλαμβάνει πολλά –για το παρελθόν, τις ευθύνες των προηγούμενων, τα ανισόρροπα υποβρύχια, τις αδιαφανείς και υπερκοστολογημένες καταστάσεις δεκαετιών στα εξοπλιστικά. Αλλά δεν μπορεί να μην υπάρχει στην αίθουσα της Ολομελείας η… ταμπακιέρα. Ο Πάνος Καμμένος μπορεί να ιδρώσει καταγγέλλοντας, να φουσκώσει και να ξεφουσκώσει για να στείλει μακρύτερα την οργή του, να κουνήσει το δάχτυλο και να χτυπήσει το χέρι στο βήμα. Αλλά δεν μπορεί να μη μιλήσει για τα 100.000, όπως και τα αδέσποτα 200.000 βλήματα στους Σαουδάραβες ή τον διαμεσολαβητή από το Κιλκίς. Ούτε μπορεί να επικαλεστεί απόρρητες διαπραγματεύσεις και σχεδιασμούς για να ξεφύγει από τον ρόλο του «απολογούμενου». Εν ολίγοις, ο Καμμένος οφείλει να δώσει στη Βουλή εξηγήσεις, να ανέβει στο βήμα για να ξεδιαλύνει την κατάσταση και να βγάλει την κυβέρνηση από την αμμοθύελλα.
Το πρόβλημα για τον Καμμένο είναι ότι αυτό το πλαίσιο βάζουν για τη συζήτηση της Δευτέρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οχι από το Μαξίμου ή την Κουμουνδούρου ως επίσημες δομές, αλλά μια πλειάδα στελεχών πρώτης γραμμής που επιτρέπουν να σκεφθεί κανείς ότι αυτή είναι εντέλει η κομματική θέση. Ο Φίλης έκανε την αρχή, αλλά ο Πάνος Σκουρλέτης την επικύρωσε με τη σφραγίδα του κυβερνητικού μέλους. Η «έκρηξη» αυτή είναι κάτι παραπάνω από μια άσκηση εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Και δεν είναι μόνον οι «αντιφρονούντες» –στα συριζαίικα γραφεία σχεδόν όλοι περιμένουν από τον Καμμένο να βάλει πλάτη για τον Τσίπρα. Κυρίως επειδή είναι διάχυτη η αντίληψη ότι ο Πρωθυπουργός κινδυνεύει να ναυαγήσει στη Βουλή αν δεν φωτιστούν τα μυστήρια του «Πενταγώνου».
Ο Σκουρλέτης περιμένει μια συζήτηση για την ταμπακιέρα, αντιλαμβανόμενος ίσως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντέξει μια πορεία στην αραβική έρημο, κουβαλώντας εκείνος στην πλάτη τον Καμμένο. Ο υπουργός Εσωτερικών δεν αγνοούσε μόνον όσα έρχονται στο φως για τον μεσάζοντα που απειλούσε ανώτατους αξιωματικούς και υπέγραφε για ένα Βασίλειο που δεν τον αναγνωρίζει. Αγνοούσε, όπως και άλλοι στην κυβέρνηση που δεν έχουν θέση στο ΚΥΣΕΑ, όλη την ιστορία για τις πωλήσεις όπλων στο Ριάντ, από την αρχή ώς το τέλος. Πριν μάθει τι έγινε, θέλει να μάθει γιατί γινόταν μια διαπραγμάτευση που καταστρατηγεί βασικές πολιτικές θέσεις –για κάποιους και θεμελιώδεις αρχές –ενός αριστερού κόμματος. Προφανώς κάθε χώρα έχει δικαίωμα να αξιοποιεί τον πλεονάζοντα εξοπλισμό της, αλλά υπάρχουν σαφή όρια. Η αναφορά του Σκουρλέτη –«θα έπρεπε να είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί σε τέτοιου είδους κινήσεις, καθώς δεν μπορεί μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδας να πουλάει οπλισμό, αδιαφορώντας για το πώς θα χρησιμοποιηθεί αυτός» –δεν αποτελούσε μια διαπίστωση, αλλά μια προειδοποίηση.
Το Μαξίμου θέλει τη Δευτέρα να φύγει μακριά από την Αραβία. Το ίδιο θέλουν και ο Σκουρλέτης, ο Φίλης, οι 53, γιατί οι σκοτεινές διαδρομές στην έρημο είναι επικίνδυνες. Αλλά δεν είναι βέβαιοι ότι την Τρίτη δεν θα εξακολουθούν όλοι μαζί να πνίγονται στην άμμο. Ο «επιπόλαιος Καμμένος» οφείλει να βγει μπροστά από τον Τσίπρα –με τα τυχόν εγκαύματα από την έκθεση του συνεταίρου στον καυτό ήλιο θα ασχοληθούν αργότερα. Το βασικό είναι η συγκυβέρνηση να μπορεί να σταθεί –και τα στηρίγματα βρίσκονται στο «Πεντάγωνο». Τα υπόλοιπα με τον Καμμένο θα τα λύσουν οι εκλογές. Νωρίτερα, δεν υπάρχει περιθώριο για κινήσεις απεγκλωβισμού, πολύ περισσότερο για ένα συναινετικό διαζύγιο. Για τις κάλπες, άλλωστε, βρίσκεται στο υπουργείο Εσωτερικών και ο Σκουρλέτης.
