Στον αέρα, κατά κυριολεξία, είναι η επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα, και η ευθύνη, υποστηρίζει η ελληνική πλευρά, βαρύνει εξ ολοκλήρου τους γείτονες.

Παρότι έχουν σχεδόν κλείσει οι ημερομηνίες του ταξιδιού –7 και 8 Δεκεμβρίου –εντούτοις οι έντονες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις σε διπλωματικό επίπεδο για τη φύση και το περιεχόμενο της επίσκεψης του τούρκου προέδρου δεν έχουν καταλήξει σε συμφωνημένο πρόγραμμα.

Κορυφαίος παράγων με τον οποίο συνομίλησα χθες επί του συγκεκριμένου, με άφησε να καταλάβω ότι αν οι διαβουλεύσεις δεν καταλήξουν σε συμφωνία σήμερα ή το πολύ αύριο, η επίσκεψη δεν θα πραγματοποιηθεί, διότι «θα επιτύγχανε τα αντίθετα των προσδοκούμενων αποτελέσματα και άρα δεν υπάρχει λόγος να οδηγηθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις σε μια επιδείνωση, ενώ η σταθερή μας επιδίωξη είναι η βελτίωσή τους».

Αποτέλεσμα του σκεπτικισμού που επικρατεί στην Αθήνα για την επίσκεψη Ερντογάν είναι να μην έχει αποσταλεί έως τώρα, σήμερα δηλαδή, επίσημη πρόσκληση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη (Παυλόπουλο) προς τον τούρκο ομόλογό του.

Γιατί όμως η ελληνική πλευρά εμφανίζεται «μαγκωμένη» και δύσθυμη στο να δεχθεί ως επισκέπτη τον Ερντογάν; Διότι το ταξίδι υπονομεύθηκε πριν καν πραγματοποιηθεί –μου ανέφερε η ίδια πηγή. Και υπέδειξε ως αποκλειστικά υπεύθυνο γι’ αυτό τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης Χακάν Τσαβούσογλου και την περιοδεία που πραγματοποίησε στα μειονοτικά χωριά της Θράκης.

«Για μας, δεν ήταν και δεν είναι πρόβλημα το τι δήλωνε ενώπιον των καμερών ο κύριος Τσαβούσογλου, αλλά το τι έκανε και έλεγε κατά την περιοδεία του σε χωριά της μουσουλμανικής μειονότητας», εξήγησε η πηγή.

Και αντιδιέστειλε τη συμπεριφορά του κ. Τσαβούσογλου με την επίσκεψη στην περιοχή της Θράκης, τον φετινό Ιούνιο, του τούρκου πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ και του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, κατά την οποία δεν σημειώθηκε κανένα περιστατικό που να προκαλέσει είτε τους χριστιανούς κατοίκους της Θράκης είτε την ελληνική κυβέρνηση.

«Κύριοι ήρθαν, κύριοι έφυγαν», μου ανέφερε η πηγή, σχετικά, «σε αντίθεση με τον αντιπρόεδρο Τσαβούσογλου ο οποίος εμφανίσθηκε στη Θράκη ως προπαγανδιστής της έλευσης του Μεγάλου Ηγέτη. Θέλουμε σχέσεις καλής γειτονίας και όχι όξυνση και κλίμα αντιδικίας με τους φίλους και γείτονές μας. Αλλά προκλήσεις δεν μπορούμε να δεχθούμε, και δεν θα δεχθούμε».

Συμπέρασμα: όλα ανοιχτά…

«Φιλανθρωπίες»

Αφήνω τα ελληνοτουρκικά επί του παρόντος και κάνω μια βαθιά βουτιά στο παρελθόν. Στη δεκαετία του ’60 λοιπόν, εμφανίστηκε στην Αθήνα ένας πανέξυπνος τύπος, ονόματι Καραμουρτζούνης, Αδαμάντιος το βαφτιστικό, ο οποίος έστηνε σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλης, αλλά και έξω από υπουργεία, δημόσιους οργανισμούς κ.λπ. διάφορα κιβώτια, συνήθως χάρτινα, πάνω στα οποία είχε μια ταμπέλα που έγραφε «Υπέρ των φτωχών» και οι πολίτες, φτωχοί οι περισσότεροι και οι ίδιοι, έριχναν ό,τι τους περίσσευε, μια δεκάρα, ένα πενηνταράκι, μια δραχμή.

Ο τύπος αυτός συγκέντρωνε εν συνεχεία το περιεχόμενο των αυτοσχέδιων «κουμπαράδων» και με μια πρωτοφανή για την εποχή και τα μέσα της αξιοποίηση του φυσικού ταλέντου που διέθετε, φρόντιζε να δημοσιοποιεί τη βοήθεια που χορηγούσε σε κάποιους φτωχούς. Το αποτέλεσμα αυτής της εξαιρετικής επικοινωνιακής χρήσης τού κάνω τον φιλάνθρωπο με τα λεφτά των άλλων, ήταν να αποκτήσει πανελλήνια απήχηση και το όνομά του να καταστεί συνώνυμο του φιλανθρώπου.

Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια από την εποχή που άσκησε αυτό το «θεάρεστο» έργο για να αποκαλυφθεί ότι δεν ήταν και τόσο φιλάνθρωπος, αλλά ένας ατσίδας που αξιοποίησε το χάρισμά του στο παραμύθι. Αν δεν απατώμαι η δράση του σταμάτησε στη διάρκεια της χούντας, έπειτα από διάφορα, σοβαρά, τραβήγματα που είχε με τη Δικαιοσύνη.

Φαντάζομαι δεν χρειάζεται κάποιου είδους επεξήγηση πώς και γιατί θυμήθηκα τον Καραμουρτζούνη. Ηταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό, το βράδυ της Δευτέρας, βλέποντας τον πρόεδρο Τσίπρα να διεκδικεί έναν ρόλο Καραμουρτζούνη του καιρού μας, με ολίγη –σαν από γιουβέτσι ένα πράγμα –από Ρομπέν των Δασών…

Η μόνη διαφορά του από τον δραστήριο Αδαμάντιο είναι ότι ουδείς έριξε τον οβολό του οικειοθελώς στον δικό του κουμπαρά –το χέρι στην τσέπη του έβαλε ο σύγχρονος φιλάνθρωπος και του τα πήρε σχεδόν όλα. Και κατόπιν υποδύθηκε, όπως και ο πρόγονός του, τον φιλάνθρωπο με τα λεφτά των άλλων.

Ωραίος…

Κινούμενες «γιάφκες»

Εγώ του το είχα πει (σε μια κατ’ ιδίαν συνομιλία που είχαμε προ διμήνου) του Θύμιου με το κομοδινί μαλλί, Λυμπερόπουλου, του ηγέτη της «κίτρινης φυλής», να αποφεύγει τις κακές παρέες, αλλά δεν με άκουσε. Και όχι μόνο δεν με άκουσε, αλλά εδώ έχει (ξε)φύγει πλέον για άλλες πολιτείες, μακρινές!

Κηρύσσει, ποιος, ποιος, ποιος, ο Θύμιος ο Θεός, «ιερό πόλεμο», «τζιχάντ» στην επικρατούσα θεωρία περί αυτού του είδους του πολέμου –προσέξτε παρακαλώ, διότι το διάβασα σε χθεσινό άρθρο του στη «Δημοκρατία» -, «κατά της διαπλοκής και κατά του ιού του νεοφιλελευθερισμού»!..

Ολα αυτά θα συμβούν μετά την επιψήφιση του νομοσχεδίου για τα ταξί, και νομίζω πως το χθεσινό άρθρο ήταν μια επισφράγιση από την πλευρά του της σχετικής συμφωνίας με την κυβέρνηση.

Το οποίο σε απλά, απλούστερα δεν γίνεται, ελληνικά σημαίνει –για εμένα τουλάχιστον –ότι πλέον, με το που θα δώσει το σύνθημα ο ηγέτης Θύμιος, κάθε ταξί θα γίνει και μια κινούμενη «γιάφκα» ΣΥΡΙΖΑ. Μη δούμε να κυκλοφορούν και με μεγάφωνα, σκέφτομαι…

Οραμα

Αύριο, πρώτα ο Θεός, θα πραγματοποιηθεί στα στούντιο της ΕΡΤ το debate ανάμεσα στην πρόεδρο Φώφη και τον ανθυποψήφιό της Νίκο (Ανδρουλάκη), και είναι και λογικό και σωστό να πραγματοποιηθεί για να ξεκαθαρίσουν οι θέσεις των δύο υποψηφίων, σε μια σειρά από πράγματα που αφορούν την πορεία του χώρου, τον μετασχηματισμό του σε ενιαίο φορέα για να μετάσχει στις επόμενες εκλογές, τη στάση του στις μετεκλογικές εξελίξεις κ.λπ. κ.λπ.

Να γνωρίζει ο ψηφοφόρος της Κυριακής τι θα ψηφίσει στην κάλπη μεταξύ των δύο υποψηφίων, και να μην υπάρχει καμιά σκιά αναφορικά με το ποιο είναι το όραμά τους για την Κεντροαριστερά.

Προσωπικά θεωρώ το debate ως μια θετική κατάληξη, σε όλη αυτή την έως και ύποπτη συζήτηση που προηγήθηκε από την Κυριακή και μετά για το αν πρέπει ή όχι να πραγματοποιηθεί δεύτερος γύρος στην εκλογή λόγω του σοβαρού προβαδίσματος που είχε αποκτήσει η πρόεδρος Φώφη.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω γιατί αναπτύχθηκε αυτή η φιλολογία, αλλά δεν σκέφθηκε κανείς ότι αν δεν γίνονταν εκλογές την Κυριακή, αυτό θα έδιωχνε κόσμο από τον χώρο; Σχεδόν το 60% των ψηφοφόρων της Κυριακής ψήφισε άλλον υποψήφιο από την πρόεδρο Φώφη. Πώς θα έλεγαν σε αυτούς τους ανθρώπους «εντάξει μωρέ τώρα, δεν χρειάζεται να ψηφίσεις, βγαίνει η Φώφη»;

Ειλικρινά δεν ξέρω ποιος τα σκέφθηκε αυτά…

Σοφίες…

Ο πρόεδρος Αλέξης θα ενημερώσει απόψε τους οπαδούς και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ περί των απόψεών του για το Πολυτεχνείο. Οχι μη βιάζεστε, δεν εννοώ για το χάλι του κτιρίου και της γύρω περιοχής εξαιτίας της αδυναμίας της Πολιτείας να το αξιοποιήσει προς όφελος της πόλης. Θα τους μιλήσει με θέμα «Η μνήμη απέναντι στη λήθη» και θα αφορά την εξέγερση του Νοέμβρη του ’73.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί απόψε στις 19.30 στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, και είμαι βέβαιος ότι οι παριστάμενοι θα αποχωρήσουν με το τέλος της σοφότεροι…