ΝΟΥΛΑ

Ξέρετε πολλές κυβερνήσεις που να εκδηλώνουν μείζονες πολιτικές πρωτοβουλίες στις 25 Ιουλίου; Αν στις καθ’ ημάς παραδόσεις η περίοδος αυτή είναι γνωστή στην πολιτική ορολογία ως «τα μπάνια του λαού», στην Εσπερία είναι η φάση που το πολιτικό σύστημα φεύγει διακοπές ή, τέλος πάντων, χαλαρώνει. Δεν είναι τυχαίο πως η τραγωδία της Νίκαιας βρήκε τον Φρανσουά Ολάντ στο καλλιτεχνικό Φεστιβάλ της Αβινιόν ή ότι η Ανγκελα Μέρκελ δεν βρισκόταν στην Καγκελαρία όταν μετρούσαν πτώματα σε ένα εμπορικό κέντρο του Μονάχου την Παρασκευή.

Παρ’ όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός θα στηθεί σήμερα το βραδάκι στον αύλειο χώρο πίσω από τη Βουλή και, ενώ τα μάρμαρα θα αποβάλλουν τη θερμότητα της ημέρας, θα ξεδιπλώσει τις προτάσεις του για τη συνταγματική αναθεώρηση. Αυτές δεν έχουν να κάνουν με τον θεσμικό εκσυγχρονισμό της χώρας ενόψει των προκλήσεων του 21ου αιώνα για την Ελλάδα. Αντιθέτως, εστιάζονται στο ψαχνό του συνταγματικού πολιτικού παιχνιδιού, δηλαδή στην ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Η μεθοδολογία είναι γνωστή. Πρώτα, εκβιάζεται η συμμετοχή στο εγχείρημα. Και στη συνέχεια αυτό διεκπεραιώνεται με τρόπο που να διασπά όσους είναι απέναντι στη συμπολίτευση. Είναι το μοντέλο πολιτικής που απέτυχε στην απλή αναλογική, χάρη στην οποία ο Πρωθυπουργός, εκτός από τον Καμμένο, είναι πλέον αγκαλιά και με τον Λεβέντη.

Τα παραπολιτικά είναι για τις αρμόδιες στήλες. Στην πολιτική όμως με κεφαλαίο Π οι κυβερνώντες είναι νούλα. Η χώρα χρειάζεται κατεύθυνση για την οικονομία, όπου ο τροχός γυρίζει στον αέρα, αλλά και για τα εξωτερικά, όπου η Τουρκία δίπλα μας αλλάζει κάνοντας βουτιά στο παρελθόν. Επ’ αυτών πρέπει να αρκεστούμε στα χαμόγελα του Πρωθυπουργού χθες στο Προεδρικό Μέγαρο –δηλαδή στην πολιτική της αριστερής φωτογραφίας.