Το άρθρο είχε δημοσιευθεί πριν από κανένα δεκαήμερο στην αγαπημένη «Αυγή» υπό τον τίτλο «Η νέα στρατηγική προσέλκυσης μεγάλων ξένων επενδύσεων», αλλά μου είχε διαφύγει – απολογούμαι. Εξού και ο συγγραφέας του, υφυπουργός Μάρδας είχε την καλοσύνη να μου το αποστείλει για να το μελετήσω. Εξ όσων ανέφερε σε αυτό, αποσπώ το ακόλουθο τμήμα το οποίο, νομίζω, τα λέει όλα περί της «νέας στρατηγικής» του ως αρμοδίου περί αυτά:

«Απευθείας επαφές στο εξωτερικό με επενδυτές, διαμόρφωση “πακέτου” των πλεονεκτημάτων και των ευκαιριών που παρουσιάζει η χώρα, καλός συντονισμός των αρμόδιων φορέων σε κυβερνητικό επίπεδο και τέλος στοχευμένες δράσεις στο εξωτερικό αποτελούν τα βασικά εργαλεία στη “φαρέτρα” του υπουργείου Εξωτερικών για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων».

Ακούω καγχασμούς και δεν θέλω. Διότι τα πράγματα είναι εξόχως σοβαρά: αν ο περί ου ο λόγος (υφ)υπουργός υπόσχεται όσα προαναφέρονται, δυο τινά συμβαίνουν. Ή το παίζει… Βουτσάς ντυμένος σεΐχης στη γνωστή ταινία «Ξυπόλητος πρίγκιψ» ή βρίσκεται αλλού, σε άλλη χώρα, σε άλλη ήπειρο, μην πω και σε άλλο πλανήτη και παρεξηγηθώ. Επειδή το πρόσφατο παρελθόν άλλα δείχνει. Για τον συγκεκριμένο. Οπως, ας πούμε, η θλιβερή παρουσίαση της Ελλάδας ως χώρας με επενδυτικές ευκαιρίες που έκανε στη διάρκεια του 17ου Capital Link Forum (πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου).

Γνωστός… γνωστού μου, που ήταν παρών στην ομιλία Μάρδα (με ακροατήριο που εκπροσωπούσε 4-5 τρισ. δολάρια επενδυτικά κεφάλαια), μου έλεγε τη Δευτέρα (χωρίς καν να είναι σε γνώση του το κείμενο της «Αυγής») ότι «δεν υπάρχει περιγραφή των όσων έλεγε ο άνθρωπος, ούτε έκθεση παιδιού του δημοτικού δεν θα έλεγε τέτοια πράγματα. Οσοι τον άκουσαν έφυγαν με τη σκέψη ότι δεν μπορεί να υπάρχει κυβέρνηση με τέτοια άγνοια για το πώς προσελκύονται επενδύσεις»…

Ναι, αλλά υπάρχει know how για το πώς μπορεί να διώξει κάποιος μια επένδυση που κατά λάθος βρέθηκε στα μέρη μας. Να τα λέμε κι αυτά…

Τα παιδία ισοπεδώνει

Ως μια τέτοια περίπτωση είναι – έχω αναφερθεί επανειλημμένα – και αυτή που αφορά την περιοχή Αφάντου στη Ρόδο. Ο φίλος μου, ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος, μου έλεγε τις προάλλες ότι η απόφαση του και φιλοσόφου υπουργού Μπαλτά να κηρύξει 10.000 στρέμματα στην περιοχή ως αρχαιολογική ζώνη τού δημιουργεί και τεράστιο πρόβλημα με τους κατοίκους – εκτός από τη ματαίωση της επένδυσης. Οπως μου εξήγησε, η επένδυση αφορά 1.600 στρέμματα στην περιοχή. «Τα υπόλοιπα 8.400 ανήκουν σε μικροϊδιοκτήτες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα μπορούν πλέον να κάνουν τίποτε στη γη τους. Τους σκέφτηκε κανείς αυτούς;».

Απάντηση δεν είχα να του δώσω, αλλά κυριολεκτικά έμεινα άφωνος όταν ο Χατζημάρκος μου είπε το εντελώς «κουφό», ότι η περιοχή στην οποία πιθανώς να εντοπιστούν αρχαιότητες δεν υπερβαίνει τα 200 στρέμματα και ότι ο επενδυτής είχε συμφωνήσει να την εξαιρέσει εντελώς από την αξιοποίηση!

– Δηλαδή δέσμευσαν 10.000 στρέμματα για 200;

– Ακριβώς! Γι’ αυτό εμένα δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι κάτι κρύβεται πίσω από αυτό…

Σημειώνω επίσης ότι προσφάτως ο ελληνοαμερικανός επενδυτής, Αγγελιάδης ονόματι, ζήτησε συνάντηση από τον υπουργό Μπαλτά, αλλά ο τελευταίος του το αρνήθηκε κατηγορηματικά!

Οτι το έχουν το know how (να καταστρέψουν μια επένδυση), δεν μπορείς να πεις, το έχουν!..

Μπαλαδόροι

Νέα ντρίμπλα, μία ακόμη, σήμερα για το Ασφαλιστικό και ομολογώ πως με τρελαίνει ο πλούτος του «παραμυθιού» που σερβίρει σε κάθε ευκαιρία και ανάλογα με την περίσταση η κυβέρνηση. Η επίσπευση της ψήφισης, λέει, γίνεται προκειμένου η κυβέρνηση να πάει με το Ασφαλιστικό στο χέρι στο Eurogroup της Δευτέρας για να έχει να λέει ότι «μην μας κατηγορείτε, κάνουμε αυτά που έχουμε δεσμευθεί να κάνουμε». Αλλά είναι έτσι;

Φοβούμαι πως όχι!

Μπορώ να αποκαλύψω ότι τέτοιο έργο δεν παίζει. Χθες το πρωί συνομίλησα με τον υπουργό Κατρούγκαλο – υπόδειγμα κομψότητας σε ένα Υπουργικό Συμβούλιο με ανοιχτά πουκάμισα και κατατσαλακωμένα παντελόνια και σακάκια. Μετά τις ανταλλαγές ευχών για την ονομαστική μας εορτή (του Αγίου Γεωργίου, μεγάλη η χάρη του) τον ρώτησα πότε θα ψηφιστεί το νομοσχέδιό του. Μου απάντησε ευκρινώς και χωρίς περιστροφές «την Τρίτη το βράδυ. Δευτέρα θα αρχίσει η συζήτηση, Τρίτη βράδυ θα ψηφιστεί».

Ερωτώ εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό: Δεν ήξερε ο υπουργός Κατρούγκαλος πότε θα συγκληθεί το Eurogroup και πότε θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο; Γνώριζε. Αρα;

Αλλος είναι ο λόγος που επισπεύσθηκε η ψήφιση: Αν γινόταν καθημερινή η ψήφιση, το συλλαλητήριο που θα οργάνωνε η ΓΣΕΕ θα συντάρασσε την Αθήνα – και την κυβέρνηση. Τώρα, Κυριακή, τρέχα – γύρευε. Πού θα είναι ο άλλος, και αν μπορεί να κατέβει Σύνταγμα να διαμαρτυρηθεί μετά τα μεσημεριανά τσίπουρα. Ασε δε οι αγρότες που είχαν προαναγγείλει ότι θα κατέβουν και αυτοί Αθήνα να διαμαρτυρηθούν για το Ασφαλιστικό. Τους έπιασε στον ύπνο η κυβέρνηση. Διότι αυτή είναι η κυβέρνηση, πώς να το κάνουμε. Προβλήματα μπορεί να μη λύνει, αλλά στους αιφνιδιασμούς είναι μανούλα…

Ποιος Νοστράδαμος…

Ευτυχώς να λέμε που υπάρχει και ο γνωστός μέντιουμ/μελλοντολόγος/προβλεπτής εξελίξεων και διάφορα άλλα Βασίλης Λεβέντης και αυτή τη φορά δεν θα μας πιάσει στον ύπνο ο πρόεδρος Τσίπρας με το παρεάκι του Μαξίμου. Ο (προφανώς) διαθέτων το κληρονομικό χάρισμα Λεβέντης επανήλθε χθες με νέες προβλέψεις – αυτή τη φορά για την ημερομηνία των εκλογών τις οποίες θεωρεί δεδομένες: 12 ή 19 Ιουνίου που είναι Κυριακή (η δεύτερη είναι και παραμονή αργίας, του Αγίου Πνεύματος συγκεκριμένα – πώς του διέφυγε;) θα πραγματοποιηθούν στη χώρα εκλογές! Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης φυσικά.

Οχι πως τον αμφισβητώ, αλλά καλού – κακού σκέφτομαι να πάρω ένα τηλέφωνο και τον αξεπέραστο Νίκο Χορταρέα να δούμε τι λέει και αυτός…

(Μου είπαν επίσης ότι είναι καλή σε αυτά και μια κυρία Σουλτάνα από την Αίγυπτο, η οποία «βλέπει» τα χαρτιά – θα το ερευνήσω…)

Πόθεν σάπισες

Δεκαπέντε ημέρες κλείνουν σήμερα από την Παρασκευή 22 Απριλίου, οπότε η Επιτροπή Ελέγχου του Πόθεν Εσχες αποφάσισε να δώσει – επιτέλους… – στη δημοσιότητα τα πόθεν έσχες των βουλευτών, αλλά τίποτε ακόμη. Τα έχουν αφήσει να ωριμάσουν φαίνεται. Κι αφού ωριμάσουν καλά, έως και «σαπίσουν» μπορώ να σου πω, θα τα δώσουν στη δημοσιότητα. Εκτός και αν το κάνουν σήμερα, που έχει κηρυχθεί γενική απεργία, ώστε να μην υπάρχουν ούτε εφημερίδες ούτε ραδιόφωνα ούτε κανάλια.

Ιδέες ρίχνω…

Μικρή ιστορία κυβερνητικής τρέλας…

Η κυβέρνηση έχει απορροφηθεί – και ώς έναν βαθμό λογικά – στο μέγα εθνικό θέμα της οικονομικής κρίσης, αλλά η χώρα έχει και άλλα προβλήματα, και πρέπει να κυβερνηθεί για να αντιμετωπιστούν αυτά. Ωστόσο, για λόγους προφανώς που έχουν να κάνουν με την απίθανη ανικανότητα που διακρίνει τα στελέχη της, σε συνδυασμό με τον πανθομολογούμενο ερασιτεχνισμό τους, η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο και ολόκληρες περιοχές της καταδικάζονται στην υπανάπτυξη και τον μαρασμό.

Θα αναφέρω εδώ το πρωτοφανές που συμβαίνει με το αεροδρόμιο των Ιωαννίνων. Το αεροδρόμιο της ηπειρωτικής πρωτεύουσας λειτουργεί ανάλογα με τα… κέφια του καιρού, εξαιτίας της αδυναμίας της πολιτείας να λειτουργήσει ορθολογικά.

Αυτή λοιπόν η πολιτεία δαπάνησε έως τώρα περί τα 22 εκατομμύρια ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των κτιριακών εγκαταστάσεων και τη βελτίωση των διαδρόμων προσγείωσης/απογείωσης του αεροδρομίου. Ομως το αεροδρόμιο πότε λειτουργεί και πότε (τις περισσότερες φορές…) όχι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι δεν εξοπλίζεται με δύο απαραίτητα για την προσέγγιση των αεροσκαφών σε κακές καιρικές συνθήκες όργανα. Πόσο κοστίζουν αυτά τα όργανα; Λιγότερο από 800.000 ευρώ.

Εχουμε και λέμε: σε μια περίοδο που οι δημόσιες επενδύσεις έχουν σχεδόν μηδενιστεί, εν τούτοις βρίσκονται 22 εκατομμύρια για να βελτιωθεί κτιριακά το αεροδρόμιο, αλλά δεν βρίσκονται 800.000 για να μπορούν να το χρησιμοποιούν τα αεροπλάνα, τα οποία συνήθως φτάνουν πάνω από την πόλη και αν έχει ομίχλη, που συνήθως έχει λόγω της λίμνης, επιστρέφουν στην Αθήνα!

Και αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι μεγάλες εταιρείες (όπως ας πούμε η Lufthansa και η Turkish) θα ήθελαν να εντάξουν την πόλη στους προορισμούς τους, αλλά δεν μπορούν, επειδή κάποιος μανδαρίνος, σε κάποιο γραφείο, κάποιου υπουργείου, έχει αποφασίσει ότι δεν χρειάζεται να εξοπλιστεί μηχανολογικά το αεροδρόμιο. Μα είναι κράτος αυτό; Αναρωτιέμαι…

Τελευταία Νέα