Αναζήτηση
Αν νομίζετε πως η πρώιμη πρωτοπορία του Ντόναλντ Τραμπ στη μάχη για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στις ΗΠΑ είναι η εντυπωσιακότερη περίπτωση απροσδόκητης πολιτικής ανόδου αυτής της εποχής, κάνετε λάθος. Στη Βρετανία, ένας 66χρονος βουλευτής ονόματι Τζέρεμι Κόρμπιν είναι πολύ πιθανό να γίνει ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος –και, πιθανότατα, ο υποψήφιος του κόμματός του για την πρωθυπουργία το 2020.
Βουλευτής από το 1983, ο Κόρμπιν είναι ένας παλιομοδίτης, αμετανόητος σοσιαλιστής. Σε σύγκριση με τον αμερικανό γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς, είναι από πολλές απόψεις ακόμη πιο ριζοσπάστης. Φανταστείτε, ας πούμε, ο επικρατέστερος για το χρίσμα του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος για την προεδρία να ήταν ο Νόαμ Τσόμσκι ή ο Μάικλ Μουρ.
Μετριοπαθής σε προσωπικό επίπεδο, ο Κόρμπιν είναι ένας δημαγωγός όταν ανεβαίνει στο βήμα. Παρότι το κόμμα του έχει συμφιλιωθεί με την παγκοσμιοποίηση, τον καταναλωτισμό και την υποχώρηση της εργασίας ως πολιτικής δύναμης, εκείνος υπερασπίζεται σταθερά εδώ και δεκαετίες μια αντικαπιταλιστική ιδεολογία. Αντιτίθεται στις περικοπές των δαπανών και υποστηρίζει τη δραστική αύξηση των φόρων. Εχει υμνήσει τον πρώην ηγέτη της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες (που πέθανε το 2013) και χαρακτηρίζει φίλους του αξιωματούχους της Χεζμπολάχ και της Χαμάς. Πιστεύει επίσης στον μονομερή πυρηνικό αφοπλισμό της Βρετανίας.
Και όμως, αντί να θεωρείται ένας ρετρό υποψήφιος, ο Κόρμπιν έχει εξελιχθεί σε μεγάλο φαβορί στη μάχη για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος. Υποστηρίζεται από τις τοπικές οργανώσεις και από το συνδικάτο Unite, τον σημαντικότερο χρηματοδότη του κόμματος. Ακόμη κι αν χάσει, θα αποτελεί μια υπολογίσιμη δύναμη.
Η άνοδος του Κόρμπιν έχει προκαλέσει ανησυχία. Ο πρώην πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, που οδήγησε το κόμμα του σε τρεις συνεχιζόμενες εκλογικές νίκες απορρίπτοντας όλα όσα υποστηρίζει ο Κόρμπιν, προειδοποιεί το κόμμα του να μην επιστρέψει σε καθαρόαιμες αριστερές θέσεις. Αλλά το κόμμα δεν ακούει. Η Λιζ Κένταλ, η μοναδική υποψήφια που μοιράζεται τις θέσεις του Μπλερ, είναι τέταρτη. Οι άλλοι δύο υποψήφιοι, η Ιβέτ Κούπερ και ο Αντι Μπέρνχαμ, είναι ικανοί πολιτικοί, αλλά στερούνται πάθους.
Για να κερδίσει τις εκλογές του 2020, το Εργατικό Κόμμα χρειάζεται άλλες 106 έδρες στη Βουλή των Κοινοτήτων. Προκειμένου να πετύχει κάτι τέτοιο, όμως, πρέπει να προσελκύσει συντηρητικούς ψηφοφόρους. Στη Σκωτία, η δυναμική είναι διαφορετική. Οι Εργατικοί πρέπει να κερδίσουν έδρες από το αριστερό Σκωτικό Εθνικιστικό Κόμμα. Δεδομένου όμως ότι στη Σκωτία υπάρχουν μόνο 59 περιφέρειες, μια στρατηγική του Εργατικού Κόμματος που θα βασίζεται στον ανταγωνισμό με τους σκωτσέζους εθνικιστές είναι καταδικασμένη να αποτύχει σε εθνική κλίμακα.
Οι ψηφοφόροι έχουν χρόνο μέχρι τις εκλογές της 12ης Σεπτεμβρίου για να αποφύγουν ένα μοιραίο λάθος. Ο Κόρμπιν τους καλεί να ενδυθούν μια ιδεολογική νοσταλγία που, στην πραγματικότητα, θα μετατρέψει το Εργατικό Κόμμα σε μια ασήμαντη δύναμη.
