Οι φωνές στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ περί μη πληρωμής των δόσεων του ΔΝΤ τον Ιούνιο επιβεβαιώνουν μια πραγματικότητα που γνωρίζουν όλοι οι Eλληνες: χρήματα δεν υπάρχουν – και δεν πρόκειται να υπάρξουν χωρίς συμφωνία με τους δανειστές.

Η κυβέρνηση αναζητεί για άλλη μια φορά έναν από μηχανής θεό – έναν λαγό βγαλμένο από το καπέλο – προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας: στο πλαίσιο αυτό, γίνονται κινήσεις ώστε να μεταφερθούν οι πληρωμές προς το ΔΝΤ για τα τέλη του μήνα, οπότε ελπίζεται ότι θα έχει επιτευχθεί η πολυπόθητη συμφωνία.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για κινήσεις απελπισίας – που δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα της ρευστότητας. Το αντίθετο – η παράταση στην πληρωμή των δόσεων αυξάνει την αβεβαιότητα για την ελληνική οικονομία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αγορά.

Οπως αποδείχθηκε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, το μείζον πρόβλημα – μεγαλύτερο και από την πασιφανή σκληρότητα των απαιτήσεων των δανειστών – είναι η ανομοιογένεια του κυβερνώντος κόμματος.

Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εκφράζει την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ. Βρέθηκε όμως για άλλη μια φορά ενώπιον μιας συμπαγούς – και ευρείας – εσωκομματικής μειοψηφίας, η οποία δηλώνει σε κάθε ευκαιρία την απόφασή της να συνδιοικήσει τη χώρα, χωρίς όμως να βάλει νερό στο κρασί της ιδεολογίας της.

Δημιουργείται επομένως ένας γόρδιος δεσμός που οδηγεί σε αδιέξοδα, πολιτικά και οικονομικά. Και αν οι γόρδιοι δεσμοί δεν κοπούν εγκαίρως, καταλήγουν θηλιά…