Αναζήτηση
Την εποχή του Ρωσοϊαπωνικού Πολέμου (1904-1905), ο παντογνώστης ελληνικός Τύπος κυκλοφορούσε καθημερινά με δωρεάν συμβουλές προς τους εμπλεκομένους στο μέτωπο της Μαντζουρίας –τις οποίες προφανώς οι εμπλεκόμενοι δεν πληροφορούνταν ποτέ.
Υπήρξε εφημερίδα η οποία απευθύνθηκε με οκτάστηλο τίτλο στον ρώσο αρχιστράτηγο με την υπόδειξη «Δεξιότερα, Κουροπάτκιν!» –εννοώντας ότι θα πρέπει να κινήσει δεξιότερα τα στρατεύματά του για να μην περικυκλωθεί από τους Ιάπωνες.
Η υπόδειξη «Δεξιότερα, Κουροπάτκιν!» έμεινε έκτοτε στην Ιστορία ως υπόδειγμα παροχής εύκολων και υπερφίαλων υποδείξεων, χωρίς κανένα κόστος για εκείνον που τις παρέχει.
Δυστυχώς το φαινόμενο δεν παρουσιάζεται μόνο στον γραφικό ελληνικό Τύπο της εποχής.
Ακόμη και σήμερα έγκυροι αρθρογράφοι, όπως ο Βόλφγκανγκ Μινχάου, σε σοβαρές εφημερίδες, όπως οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», παρέχουν καφενόβιες συμβουλές σε μια χώρα που παίζει το κεφάλι της –όχι το δικό τους!
Λέει λοιπόν ο Μινχάου ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να μείνει ανυποχώρητη στις θέσεις της, παρ’ όλο που είναι «επικίνδυνο» και «μπορεί να κινδυνεύσει με χρηματοπιστωτική κατάρρευση και να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη».
Αλλά τι τον νοιάζει τον Μινχάου; Αυτός ούτε θα καταρρεύσει ούτε θα εκδιωχθεί!
Η ελληνική κυβέρνηση, συνεχίζει, «πρέπει να επιμείνει στη θέση να μην αποδεχτεί τη συνέχιση του υπάρχοντος προγράμματος». Και συμπληρώνει: «Θα ήταν οπωσδήποτε καλύτερο να σταματήσει αυτή η ανοησία ενώ παραμένει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να σταματήσει».
Αρκεί να σταματήσει η ανοησία, δηλαδή, κι ας πάει και το παλιάμπελο!
Για να είμαι ειλικρινής, βεβαίως, ο Μινχάου δεν μας αφήνει εντελώς αβοήθητους.
Σε περίπτωση που τα σπάσουμε με τους Ευρωπαίους, μας λέει ότι «υπάρχουν πιο έξυπνες επιλογές».
Ποιες είναι αυτές; «Η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος», κάτι σαν «κυβερνητική έκδοση χρέους».
Το παράλληλο αυτό χρήμα θα έχει «τη μορφή ηλεκτρονικού χρήματος, όχι απαραίτητα σε ρευστό», θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί «για να πληρωθούν συντάξεις και άλλες μεταβιβάσεις πληρωμών» και «για να αγοράσεις τρόφιμα στα καταστήματα».
Ωραίος τύπος! Μας συμβουλεύει να μην κάνουμε πίσω, να τα σπάσουμε με όποιο κόστος για τη χώρα κι αν ζοριστούμε πολύ να φτιάξουμε δικό μας «ηλεκτρονικό χρήμα» για να αγοράζουμε τρόφιμα.
Αριστερότερα, Βαρουφάκη!
Εγώ δεν θα είχα αντίρρηση, αρκεί ο Μινχάου να δεχτεί να πληρώνεται κι αυτός από τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» με το «παράλληλο ηλεκτρονικό χρήμα» που θα πληρώνονται οι έλληνες συνταξιούχοι.
Αν δεχτεί, να το κουβεντιάσουμε. Αλλά αν δεν εμπιστεύεται τέτοιες πατέντες, τότε καλύτερα να κρατάει τις υποδείξεις για τον εαυτό του και τους φίλους του.
Να τις κουβεντιάζουν όταν μπεκροπίνουν στις μπιραρίες!
