Σαν να μην έφθαναν όλα τα άλλα, διακινείται τώρα και ένα σενάριο που προβλέπει επικύρωση του όποιου πλαισίου συμφωνίας με την τρόικα από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Θυμίζει, στο πρώτο άκουσμά του, την πρόταση που είχε κατατεθεί –κατά τη δική του ομολογία –από τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ όταν επρόκειτο να επικυρωθεί το πρώτο Μνημόνιο, αλλά απορρίφθηκε από τον τότε πρωθυπουργό και πρόεδρό του. Θυμίζει όμως και τη φαεινή ιδέα δημοψηφίσματος για την επικύρωση του δεύτερου Μνημονίου που ανέπτυξε αρκετά αργότερα ο τότε πρωθυπουργός και παραλίγο να τινάξει τη χώρα στον αέρα, αλλά τίναξε τελικά μόνο τον ίδιο.

Είναι βέβαια προφανές πως ένα τέτοιο σενάριο δεν μπορεί να γίνει δεκτό από την κυβέρνηση σε καμία περίπτωση. Οταν, άλλωστε, τα κόμματα που τη συγκροτούν έχουν επιδοθεί σε αγώνα για τη διασφάλιση της κυβερνητικής σταθερότητας, όταν επιμένουν στην ανάγκη να βρεθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας προκειμένου να αποτραπούν πρόωρες εκλογές, δεν μπορεί να δεχθούν ακόμη πιο μπροστά μια άλλη ψηφοφορία που επίσης απαιτεί 180 ψήφους. Πολύ περισσότερο όταν ξέρουν πολύ καλά πως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η εξασφάλιση των 180 είναι πολύ πιο δύσκολη και η αδυναμία συγκέντρωσής τους θα οδηγούσε την κυβέρνηση σε παταγώδη κατάρρευση.

Δεν αποκλείεται βέβαια ένα τέτοιο σενάριο να επιδιώκεται από κύκλους των δανειστών μας σε μια προσπάθεια –ανάλογες της οποίας είδαμε και στο παρελθόν –να δεσμεύσουν όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση. Με δεδομένη όμως την αρνητική στάση τόσο της μείζονος όσο και της ελάσσονος αντιπολίτευσης είναι βέβαιη η αποτυχία του εγχειρήματος. Και η αποδοχή ενός τέτοιου σεναρίου όχι μόνο δεν θα πετύχαινε μια ευρύτερη πολιτική δέσμευση, αλλά και δεν θα είχε κανένα άλλο αποτέλεσμα παρά μόνο την πρόκληση πολιτικής ανωμαλίας εις βάρος της κυβέρνησης, αλλά και της ίδιας της χώρας.

Το σενάριο γίνεται ακόμη πιο περίεργο, καθώς την ίδια στιγμή ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανοίγει θέμα απομάκρυνσης του διαδόχου του, γεγονός που επίσης κατατείνει στην πρόκληση κυβερνητικής αστάθειας. Κυρίως, όμως, διότι ταυτόχρονα επανέρχονται από την ίδια κατεύθυνση προτάσεις για τη συγκρότηση «κυβέρνησης ειδικού σκοπού», που έχουν κατηγορηματικά αποκλειστεί. Και όλα μαζί, ενώ μοιάζουν με συγκοινωνούντα δοχεία, δημιουργούν ένα κλίμα καχυποψίας που δεν μπορεί να συνεχίζεται.

Την κρίσιμη αυτή στιγμή που καταβάλλουμε την ύστατη προσπάθεια να πάει η χώρα με σταθερά βήματα στην επόμενη ημέρα φαίνεται πως κάποιοι παίζουν με τη φωτιά. Κάποιοι, μέσα ή έξω από τη χώρα, ανασύρουν «σχιζοφρενικές» προτάσεις και «σκάβουν τον λάκκο» της κυβέρνησης. Κατασκευάζουν σενάρια που αν ποτέ υιοθετούνταν θα προκαλούσαν συνθήκες κατάρρευσης της οικονομίας, θα έπλητταν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και θα έθεταν σε άμεσο κίνδυνο τη μεγάλη προσπάθεια για οριστική έξοδο από την κρίση. Η εξάντληση της τετραετίας από την παρούσα κυβέρνηση αποτελεί την αναγκαία και αυτονόητη προϋπόθεση για τη διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας, την προάσπιση των συμφερόντων της χώρας, την έξοδο από την κρίση. Αυτός είναι τώρα ο στόχος. Και ο στόχος αυτός υιοθετείται από μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Ας μη λησμονείται ότι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή και η αποφυγή πρόωρων εκλογών υποστηρίζεται –όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις –ακόμη και από πολίτες που δεν ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Γι’ αυτό ακριβώς όσοι επιχειρούν να αντιγράψουν σχιζοφρενικά σενάρια, ας κάτσουν στη γωνιά. Αλλωστε, η Ιστορία μόνο σαν φάρσα μπορεί να επαναλαμβάνεται.

* Ο Γιάννης Μιχελάκης είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.

Τελευταία Νέα