Αναζήτηση
Είμαστε όλοι σεξουαλικά διεστραμμένοι. Τα βιντεάκια με γάτες μπορούν να σώσουν τη δημοσιογραφία. Οι ποδοσφαιριστές είναι βάρβαροι, όχι πρότυπα. Ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων είναι κάτι το φυσιολογικό. Κάποιοι άνθρωποι είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Το έκσταση δεν είναι πιο επικίνδυνο από την ιππασία. Ενας δολοφόνος μπορεί να είναι καλός γείτονας. Ολες οι γυναίκες είναι τσούλες. Η διαφθορά κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Παρένθετη μητρότητα σημαίνει τράφικινγκ παιδιών. Η ελεύθερη βούληση είναι μια αυταπάτη.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε αν υπέστην κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο στη διάρκεια των διακοπών, σας διαβεβαιώ ότι χαίρω σχετικής υγείας. Ολες αυτές οι ιδέες έχουν ένα κοινό. Εχουν συζητηθεί στο Φεστιβάλ Επικίνδυνων Ιδεών που πραγματοποιείται κάθε χρόνο, για ένα Σαββατοκύριακο, στην Οπερα του Σίδνεϊ στην Αυστραλία. Τι σημαίνει όμως «επικίνδυνες ιδέες»; Σύμφωνα με τον ορισμό των διοργανωτών, μπορεί να είναι από απλώς αντισυμβατικές μέχρι «προσβλητικές, αποκρουστικές ή επικίνδυνα ανόητες ιδέες». Και ποιος ο λόγος να τους αφιερωθεί ολόκληρο φεστιβάλ; Σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό των διοργανωτών, όλες αυτές οι ιδέες υπάρχουν εκεί έξω, καλύτερα λοιπόν να διερευνηθούν με μεθοδικό τρόπο, υπό το φως της λογικής και της εμβρίθειας.
Πρώτος ομιλητής, το 2009, ήταν ο Κρίστοφερ Χίτσενς, και το θέμα ήταν: «Η θρησκεία δηλητηριάζει τα πάντα». Εκτοτε έχουν παρελάσει από το ίδιο βήμα 200 διανοητές, επιστήμονες, ακτιβιστές κ.λπ., από τον Τζόναθαν Σάφραν Φόερ και τη Ζερμέν Γκριρ μέχρι τον Ταρίκ Αλι και τον Τζούλιαν Ασάνζ (προ εγκλεισμού στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο) και από τον Σλαβόι Ζίζεκ και τον Ελληνοαυστραλό Κώστα Τσιάλκο έως (το περασμένο Σαββατοκύριακο) τον Σαλμάν Ρούσντι και τις Pussy Riot –οι οποίες μίλησαν για κάτι που γνωρίζουν καλά, το πώς «Η Ρωσία ολόκληρη είναι μια σωφρονιστική αποικία».
Το φεστιβάλ έχει φυσικά γίνει κατά καιρούς στόχος διαφόρων μποϊκοτάζ. Φέτος όμως οι διοργανωτές αναγκάστηκαν για πρώτη φορά να ακυρώσουν προγραμματισμένη ομιλία. Ενας μουσουλμάνος ακτιβιστής, ο Ουτμάν Μπαντάρ, σκόπευε να συζητήσει το πώς η έννοια της «τιμής» χρησιμοποιείται συχνά για να δικαιολογήσει τον φόνο. Ως τίτλος της ομιλίας στο πρόγραμμα όμως εμφανίστηκε ένα «Τα εγκλήματα τιμής είναι ηθικά δικαιολογημένα» –και ξέσπασε σάλος. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ομιλία του τύπου «Ο φασισμός είναι κάτι το θεμιτό» δεν έχει υπάρξει. Θα έπρεπε. Είναι ο ορισμός της επικίνδυνης ιδέας. Και σίγουρα υπάρχει εκεί έξω.
