Αναζήτηση
«Είναι επιλογή μου δύο με τρεις φορές την εβδομάδα να πηγαίνω στο υπουργείο με το μετρό. Δεν θέλω να ζω σε μια γυάλα». Αυτήν την εξήγηση έδωσε ο υπουργός Εσωτερικών Αργύρης Ντινόπουλος στο κοινό πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής με αφορμή την «έκπληξη» που του έκαναν οι παρουσιαστές να εμφανίσουν μια φωτογραφία στην οποία εικονιζόταν ο ίδιος μέσα σε έναν συρμό. Ο υπουργός Εσωτερικών δεν θέλει να ζει μέσα στη γυάλα, θέλει να αφουγκράζεται τον κόσμο, να συζητά μαζί του, να πιάνει τον σφυγμό της κοινωνίας. Γιατί στο βάθος παραμένει ένας απλός πολίτης, ένας άνθρωπος του λαού ο οποίος δεν έχει θαμπωθεί και δεν πρόκειται να θαμπωθεί ποτέ από τα υπουργικά αξιώματα. Αλλά και πάλι δεν κάνει κάτι ιδιαίτερο: «Απ’ ό,τι έχω πληροφορηθεί, οι υπουργοί πηγαίνουν στα υπουργεία τους με τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες» εξήγησε.
Μόνο θετικός μπορεί να θεωρηθεί ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός του υπουργού Εσωτερικών. Είναι καλό να παρατηρείς τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο, είτε είσαι Ελληνας είτε Γάλλος. Αλλά είναι καλό να βλέπεις και τι δεν γίνεται. Στις ευρωπαϊκές χώρες, για παράδειγμα, οι δημοσιογράφοι δεν κάνουν επιδείξεις πατριωτικού φρονήματος καρφώνοντας σημαίες σε βραχονησίδες και όσοι γίνονται πολιτικοί δεν θεωρούν ότι είναι ιερό δικαίωμά τους να συμμαχήσουν με τον Διάβολο για να διατηρηθούν θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, ακόμη και αν δεν είναι ιδιαίτερα παραγωγικές. Διότι τυχαίνει σε «αρκετές ευρωπαϊκές χώρες», που λέει και ο υπουργός Εσωτερικών, η αντίληψη για το δημόσιο συμφέρον να είναι διαφορετική, όπως διαφορετική είναι και η αντίληψη για τη σχέση του πολιτικού με τους πολίτες. Και είναι ακριβώς αυτή η διαφορετική αντίληψη που κάνει έναν υπουργό να πηγαίνει στο υπουργείο του με τα μέσα μεταφοράς. Με άλλα λόγια, με το Μετρό απλώς μετακινείσαι, δεν «κατεβαίνεις στον λαό». Ούτε η φωτογραφία σου με τους δύο σωματοφύλακες χρησιμοποιείται σαν «έκπληξη» στην τηλεόραση.
Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς υπέγραψε την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή» ένα κείμενο με το οποίο καταγγέλλει ότι το «καρκίνωμα» λαϊκισμού και κρατισμού προκάλεσε έναν κυκεώνα στρεβλώσεων. Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και όχι. Αλλά αν είναι, τι κάνει στην κυβέρνησή του ένας πολιτικός ο οποίος και τον κρατισμό υπερασπίζεται με κάθε ευκαιρία και τον λαϊκισμό υπηρετεί με τυφλή αφοσίωση; Πώς θα επιτευχθεί αυτή η πολυδιαφημισμένη φυγή προς τα εμπρός με αντιλήψεις και τακτικές που μοιάζουν βγαλμένες από την εποχή του πονηρού πολιτευτή;
Στην πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, ο υπουργός Εσωτερικών αυτοπροσδιορίστηκε ως φορέας ενός «νέου πνεύματος». Μάλλον δεν έχει καταλάβει κάτι καλά. Εκτός αν δεν έχει καταλάβει ο Πρωθυπουργός του.
