«Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή, όπως είχατε πει. Η Αργεντινή πέρασε μια πολύ μεγάλη δυσκολία και δεν πρέπει τους λαούς να τους χαρακτηρίζουμε με ρατσιστικό τρόπο. Πέρασαν όμως μια πολύ μεγάλη δυσκολία και κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους»
(Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, 7/9/2012)
«Η Βενεζουέλα αποτελεί ένα μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε να αφήσουμε πίσω το καπιταλιστικό μοντέλο που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη. Ο Ούγκο Τσάβες πέτυχε σημαντικά πράγματα για τη χώρα του με ειρηνικό τρόπο. Προχώρησε στην εθνικοποίηση των φυσικών παραγωγικών πόρων. Και το έκανε ενώ δεχόταν διαρκώς επιθέσεις από το μεγάλο κεφάλαιο»
(Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξή του στο λατινοαμερικάνικο κανάλι Telesur, 12/6/2012)
Την περασμένη εβδομάδα συνελήφθη ομάδα φοιτητών στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο, διαδόχου του Τσάβες. Η αντιπολίτευση κάλεσε λοιπόν τους φοιτητές να διαδηλώσουν προχθές στο Καράκας για να απαιτήσουν την απελευθέρωση των συναδέλφων τους. Σύμφωνα με την περιγραφή του ανταποκριτή της «Λιμπερασιόν», οι φοιτητές πετούσαν πέτρες και μολότοφ εναντίον των αστυνομικών στη λεωφόρο του Πανεπιστημίου, όταν εμφανίστηκαν ξαφνικά σε διπλανό δρόμο καμιά δεκαριά μοτοσικλετιστές ντυμένοι στα μαύρα. Η αστυνομία παραμέρισε για να τους αφήσει να περάσουν. Και εκείνοι άρχισαν να πυροβολούν τους φοιτητές. Εχασαν τη ζωή τους συνολικά τρία άτομα. Και το βράδυ ο Μαδούρο ανακοίνωσε ότι απέτρεψε ένα νέο πραξικόπημα.
Εντάξει, ας αφήσουμε τα αστεία, μάλλον το έχει καταλάβει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε η Αργεντινή ούτε η Βενεζουέλα μπορούν να μας δείξουν τον δρόμο. Αν η Βραζιλία θέλει να μας δώσει φτηνά όπλα ας μην την απογοητεύσουμε, αλλά για συνταγές ανάπτυξης καλύτερα να αφήσουμε τη Λατινική Αμερική στην ησυχία της και να περιοριστούμε στην Ευρώπη (κι ας γκρινιάζουν οι αριστεριστές του κόμματος και ο Βαρουφάκης). Δεν θα καταφέρουμε βέβαια να ρίξουμε αμέσως τον καπιταλισμό, αλλά μπορούμε πάντα να ονειρευόμαστε, ανώδυνο είναι, και κυρίως δωρεάν.