H πρωτοβουλία του Κώστα Σημίτη άνοιξε τον επόμενο κύκλο στην πολιτική σκηνή

της χώρας λίγο πριν από τις εκλογές, από τη στιγμή δηλαδή που όλοι περίμεναν

για να «τρέξουν» οι εξελίξεις.

Σε ό,τι αφορά την προσωπική πολιτική του στάση, ο Κώστας Σημίτης, έστω και με

αυτό τον τρόπο, ανταποκρίθηκε στο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας, που

συνοψίζεται στη λέξη ανανέωση.

Ένα αίτημα που «πάτησε» στην αναγνώριση και στην ασφάλεια των επιτευγμάτων της

προηγούμενης περιόδου, κατά τη διάρκεια της οποίας αναπτύχθηκε μια νέα

συνείδηση και αναδείχθηκε μια νέα ατζέντα: θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε,

λίγο σχηματικά, νέα ατζέντα της χειραφετημένης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Στον πυρήνα αυτής της ατζέντας υπάρχει το αίτημα για ένα σύγχρονο κράτος, μια

νέα σχέση ανάμεσα στην ιδιωτική και στη δημόσια σφαίρα, μια νέα κοινωνική

σύμβαση που θα στηρίζεται στην ειλικρίνεια και στον σεβασμό της ατομικής

αξιοπρέπειας. Και είναι έτσι, γιατί τα κοινωνικά προβλήματα, τα προσωπικά

προβλήματα, ακόμη και το βίωμα της ανεργίας είναι, πέρα από όλα τα άλλα, ένα

τραυματικό βίωμα για την προσωπική αξιοπρέπεια.

Ήταν το φυσικό επακόλουθο: δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι ένα και δύο βήματα

μπροστά από τους Έλληνες.

Δεν έχουν περάσει καλά καλά δέκα μέρες και υπάρχουν τα σημάδια μιας

ελπιδοφόρας αλλαγής που θα ανταποκρίνεται σ’ αυτή την ατζέντα. Το «άρωμα» που

φέρνει στην πολιτική ζωή ο Γιώργος Παπανδρέου εγγράφεται ακριβώς ως η πρώτη

πράξη που ανοίγει αυτή την ατζέντα (βέβαια και το στοίχημα για τον ίδιο είναι

πολύ μεγάλο, γιατί φαίνεται ότι δημιουργεί και μεγάλες προσδοκίες, τις οποίες

προσωποποιεί).

Αυτός είναι εξάλλου και η αιτία που αποκαλύπτεται ένα «νέο» εκλογικό σώμα: οι

νέοι ψηφοφόροι και οι αποστασιοποιημένοι από την πολιτική αρχίζουν να

ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις και είναι αυτοί κυρίως που ανατρέπουν το κλίμα

της παγιωμένης πεποίθησης σχετικά με την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, που

ήθελε τη Νέα Δημοκρατία αδιαμφισβήτητο φαβορί. Ποτέ άλλοτε δεν έχει καταγραφεί

στη «δημοσκοπική» ιστορία της χώρας μας μια τόσο ραγδαία αλλαγή στην παράσταση

νίκης, μέσα σε τόσο λίγες ημέρες.

Βαδίζουμε προς τις εκλογές με νέα δεδομένα. Αυτό αποτυπώνεται στην πρώτη αυτή

καταγραφή της πρόθεσης ψήφου. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι εκλογικές

αναμετρήσεις στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν κρίνονται παρά μόνο την τελευταία

ημέρα, την ημέρα της εκλογής.

Μπορούμε άραγε να υποθέσουμε τι θα κρίνει τελικά αυτή την αναμέτρηση; Νομίζω

πως ναι. Θα είναι ένας αγώνας δρόμου οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Όχι πια μόνο με

υποσχέσεις, αλλά και με έμπρακτες αποδείξεις.

Ο Στράτος Φαναράς είναι διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis