Ηγέτες της κοινωνίας των πολιτών από όλο το ισραηλινό και παλαιστινιακό

πολιτικό φάσμα συγκεντρώθηκαν σήμερα στη Γενεύη για να δώσουν δημοσιότητα σε

αυτό που έγινε γνωστό ως η Συμφωνία της Γενεύης – ένα ανεπίσημο πλαίσιο,

προϊόν διαπραγμάτευσης, για την επίτευξη μιας διαρκούς ειρήνης ανάμεσα στους

δύο λαούς μας έπειτα από χρόνια αιματοχυσίας και χαμένων και κατεστραμμένων

ζωών.

H πρωτοβουλία χρονολογείται από τον Ιανουάριο του 2001, όταν τερματίστηκαν

στην Τάμπα οι τελευταίες επίσημες συνομιλίες ανάμεσα στο Ισραήλ και τους

Παλαιστινίους. Καθώς συμμετείχαμε στις διαπραγματεύσεις, μείναμε και οι δύο με

το αίσθημα ότι θα μπορούσαμε να είχαμε καταλήξει σε μια συμφωνία αν μας είχαν

δοθεί λίγες περισσότερες εβδομάδες.

Δυστυχώς, οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι συνάδελφοί μας θεώρησαν ότι τα

κενά ήταν υπερβολικά μεγάλα για να γεφυρωθούν. Μετά τις ισραηλινές εκλογές του

2001, όταν ο Έχουντ Μπαράκ έχασε από τον Αριέλ Σαρόν, οι δύο μας συμφωνήσαμε

να προσπαθήσουμε, ως πολίτες, να συμπληρώσουμε τη δουλειά που είχε γίνει στην

Τάμπα. Θέλαμε να βρούμε κοινά σημεία και να δείξουμε τόσο στους Ισραηλινούς

όσο και στους Παλαιστινίους πως, παρά τις ματαιώσεις, τις απογοητεύσεις και,

το κυριότερο, τη βία, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε τον διάλογο.

Για να υποστηρίξουμε την προσπάθειά μας, οικοδομήσαμε ευρείς συνασπισμούς. Από

την ισραηλινή πλευρά ήταν άνθρωποι που ταυτίζονταν με το Λικούντ, το Σινούι,

το Εργατικό Κόμμα, το Μερέτζ, καθώς και συνταξιούχοι ανώτεροι αξιωματούχοι,

οικονομολόγοι και διανοούμενοι. Από την παλαιστινιακή πλευρά ήταν αξιωματούχοι

από την παράταξη Φατάχ του Γιάσερ Αραφάτ, κοινοβουλευτικοί και κορυφαίοι

ακαδημαϊκοί.

Τελικά τον Οκτώβριο μπορέσαμε να βάλουμε στο τραπέζι μια συμφωνία 50 σελίδων

που περιελάμβανε λεπτομερείς χάρτες. Το ντοκουμέντο είναι περίπλοκο και έτσι

δύσκολο να συνοψιστεί, αλλά η κεντρική ιδέα του είναι ότι, σε αντάλλαγμα για

την ειρήνη με το Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι θα αποκτήσουν επιτέλους ένα μη

στρατιωτικοποιημένο κράτος.

Ξέρουμε ότι η συμφωνία μας δεν είναι δημοφιλής σε όλους στη Μέση Ανατολή.

Σκληροπυρηνικοί στο Ισραήλ επέκριναν τις λεπτομέρειές της, καθώς και την

ιδιωτική διπλωματική διαδικασία που χρησιμοποιήσαμε για να φτάσουμε σε αυτή.

Στο μεταξύ, στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα, η Χαμάς και η Τζιχάντ

πραγματοποίησαν οργισμένες συγκεντρώσεις εναντίον της πρωτοβουλίας και αυτών

που τη διαμόρφωσαν.

Εντούτοις, παρά την αντίδραση αυτή, είμαστε ευχαριστημένοι που η συμφωνία

μοιάζει να έχει θετική επίδραση στο διαπραγματευτικό περιβάλλον. Το

σημαντικότερο, πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι περισσότεροι από το 50% των

Παλαιστινίων και των Ισραηλινών υποστηρίζουν τις θεμελιώδεις αρχές που

περιέχονται στο ντοκουμέντο.

Τελικά όμως η Συμφωνία της Γενεύης είναι μόνο μια «εικονική» συμφωνία. Αυτοί

που λαμβάνουν τις αποφάσεις – στην ισραηλινή κυβέρνηση και την Παλαιστινιακή

Αρχή, στην Ουάσινγκτον και αλλού – μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν, να την

τροποποιήσουν ή να την αγνοήσουν. Ως πολίτες, κάναμε ό,τι θα μπορούσε κάποιος

να κάνει σε μια κατάσταση που έχει γίνει αφόρητη. Τώρα όλα εξαρτώνται από τους

ηγέτες μας.

Ο Γιόσι Μπεϊλίν είναι πρώην υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ. Ο Γιάσερ

Άμπεντ Ράμπο είναι πρώην υπουργός Πληροφόρησης της Παλαιστινιακής Αρχής.