Πίσω από τους απεργούς κτηνοτρόφους και καπνοπώλες της Γαλλίας, ο Ρόμπερτ Ζαρέτσκι βλέπει έναν τυπικό γαλλικό εθισμό: τον εθισμό στην ιδέα του ισχυρού και καλοπροαίρετου κράτους πρόνοιας. «Αυτό ακριβώς το κράτος ανέλυσε και επέκρινε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο κοινωνιολόγος Μισέλ Κροζιέ» θυμίζει ο Ζαρέτσκι στο «Politico». «Η αδυναμία της Γαλλίας να συναγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή, επιχειρηματολογούσε ο Κροζιέ, οφείλεται παραδόξως στους καλύτερους και ευφυέστερους πολίτες της. Οι νεαροί αυτοί άνδρες (και όλο και περισσότερο γυναίκες) επέλεγαν καριέρες στη γραφειοκρατία, όχι στην επιχειρηματικότητα, και προτιμούσαν την επαγγελματική ασφάλεια από αυτό που ο Κροζιέ αποκαλούσε «τον κίνδυνο της ελευθερίας». Για τον κοινωνιολόγο, «δεν ήταν τόσο η γαλλική κοινωνία μπλοκαρισμένη όσο οι ελίτ της».

Οπως επισημαίνει ο Ζαρέτσκι, όλα αυτά δεν εξηγούν απλώς το γιατί έχουν στραφεί στο κράτος για βοήθεια οι κτηνοτρόφοι και οι καπνοπώλες, αλλά και το γιατί το κράτος αποδεικνύεται τόσο συχνά η πηγή των προβλημάτων τους. Το δίλημμα αυτό θα γίνει απλώς ακόμη πιο δραματικό και περίπλοκο καθώς η ΕΕ επεκτείνει την εμπορική και νομισματική εντολή της. Η υπόσχεση του γάλλου υπουργού Γεωργίας να σπρώξει τις τιμές «ξανά προς τα επάνω» σήκωσε ένα κύμα ελπίδας μεταξύ των απεργών κτηνοτρόφων, αλλά και κύματα ανησυχίας μεταξύ των τεχνοκρατών στις Βρυξέλλες.

«Υποσχέσεις όπως αυτή τοποθετούν τον Φρανσουά Ολάντ μεταξύ σφύρας και άκμονος» σημειώνει ο Ζαρέτσκι. «Εχοντας μόλις κάνει κήρυγμα στην Ελλάδα για την ανάγκη να εγκαταλείψει τη δύσκαμπτη οικονομία της και την παχύσαρκη κρατική γραφειοκρατία, δεν μπορεί να στραφεί σε παραδοσιακές μορφές κρατικής βοήθειας και προστασίας για το δικό του εκλογικό σώμα. Ταυτόχρονα, όμως, δεν μπορεί να επιβιώσει πολιτικά από ένα μακρύ, καυτό καλοκαίρι απεργιών και διαμαρτυριών. Τα πρόσφατα επιτεύγματά του στις Βρυξέλλες, καθώς και οι προεδρικές του ελπίδες για το 2017, δεν αποκλείεται σύντομα να εξανεμισθούν».

Τελευταία Νέα