Τα παιχνίδια στον χώρο, οι παλινδρομήσεις στον χρόνο είναι πάντα επιτρεπτά και απαραίτητα στο σύστημα της μόδας για να ανανεώνεται η δεξαμενή των ιδεών και των προτάσεων του στυλ. Από αυτό το σημείο θέασης των πραγμάτων η Αθήνα, πόλη μιας σύγχρονης επικαιρότητας μεσαίας κλίμακας, προσφέρεται για εξερευνήσεις. Και προκαλεί την προσοχή όσων ασχολούνται με την καταγραφή των τάσεων και την ανάδυση του καινούργιου.

Ετσι, στο πλαίσιο ανάδειξης της ελληνικής μόδας, ο χώρος του Ζαππείου φιλοξενεί από χθες τις παρουσιάσεις των συλλογών σχεδιαστών που συμμετέχουν στη διοργάνωση της αθηναϊκής εβδομάδας μόδας ADXW. Ανάμεσά τους και η νεανική συλλογή Blue Girl Α/Κ 2018 της ιταλίδας σχεδιάστριας Anna Molinari, γνωστής και ως «βασίλισσας των ρόδων». Η ιταλίδα σχεδιάστρια, της οποίας τα πλεκτά και τα κομπινεζόν μεταξωτά φορέματα καθόρισαν την ερωτική πλευρά των μινιμαλιστικών 90s, βρίσκει στην Αθήνα τόπο φιλοξενίας για να δείξει αύριο στις 12.30 το μεσημέρι το ύφος της και την πρόθεσή της να ομορφύνει την πραγματικότητα. «Προτιμώ να φαντάζομαι γυναίκες γοητευτικές, ρομαντικές και μοντέρνες. Το στυλ μου απευθύνεται σε εκείνες οι οποίες –όπως και εγώ –έχουν το κεφάλι στα σύννεφα και τα πόδια τους στη γη», δηλώνει για την προετοιμασία της ενδυματολογικής μυθοπλασίας της.

Παρόμοια συνομιλία πρόκειται να ανοίξει με ένα ιστορικό μουσείο της Αθήνας άλλη μία ξεχωριστή προσωπικότητα της μόδας. Στα τέλη Νοεμβρίου, στην αίθουσα με τις ενδυματολογικές συλλογές του κεντρικού κτιρίου του Μουσείου Μπενάκη στο Κολωνάκι, ο Ζαν Πολ Γκοτιέ πρόκειται να κάνει πραγματικότητα ένα όνειρό του. Να συγκεντρώσει τα «ελληνικά» κομμάτια του από το αρχείο των δημιουργιών του υψηλής ραπτικής και να παρουσιάσει ένα ντεφιλέ ανάμεσα στα εκθέματα των νεοελληνικών συλλογών και τις ελληνικές παραδοσιακές ενδυμασίες του μουσείου.

Με χρώματα και χειρονομίες η συνύπαρξη ρούχων και ανθρώπων στον ίδιο χώρο συνθέτει μία οπτική αφήγηση. Το ρούχο μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής εφόσον έχει χαρακτήρα. Οι ελληνικές εμπνεύσεις του Γκοτιέ είχαν σημεία αναφοράς τη Μελίνα Μερκούρη, την Ειρήνη Παπά, τη Μαρία Κάλλας, τόσο στην οπερατική καριέρα της ως ντίβα του μπελκάντο, όσο και στην κινηματογραφική μεταμόρφωσή της σε «Μήδεια» του Παζολίνι. Υποστηρικτής της διαφορετικότητας και πρωτεργάτης της ελευθερίας των στοιχείων σεξουαλικής ταυτότητας, ο Γκοτιέ ήταν από εκείνους τους δημιουργούς που είχε δει στη φουστανέλα τη δυναμική του συμβολισμού της: το κατεξοχήν σύμβολο των αγωνιστών της ελληνικής ανεξαρτησίας του 19ου αιώνα, έγινε η παράγραφος κομψότητας στην ανδρόγυνη αισθητική του γάλλου δημιουργού.

Και τον περασμένο Απρίλιο ο Ζαν Πολ Γκοτιέ επέλεξε να εκθέσει στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1, Αθήνα) μία δημιουργία του, το μοντέλο «Παρίσι-Αθήνα», από τη συλλογή του «Αφιέρωμα στην Ελλάδα», υψηλή ραπτική Ανοιξη – Καλοκαίρι 2006.

Σε ανεπίσημο ύφος και με πειραματική προσέγγιση ο χώρος του TAF στο Μοναστηράκι φιλοξενεί από το καλοκαίρι την πλατφόρμα νέων σχεδιαστών It’s all, oh so souvenir to me! Ανάμεσα στους οποίους η σχεδιάστρια από την Κροατία Σάνια Τσίργιακ εκθέτει τη συλλογή της 19.02, καθώς τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

«Τα ρούχα που σχεδιάζω είναι σαν να δημιουργούνγεωμετρικά πλαίσια στις κινήσεις του σώματος, ενισχύοντας την αυτοπεποίθηση και τη φυσική ομορφιά της γυναίκας. Πιστεύω ότι τα ρούχα δεν πρέπει να αποσπούν την προσοχή από αυτό που βλέπεις, που είναι η ίδια η γυναίκα. Πρώτα έρχονται τα μάτια, τα χέρια, το χαμόγελο και μετά τα ρούχα. Γι’ αυτό και η απλότητα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στα σχέδιά μου».