Πρέπει να ήταν αρχές του 1980. Πριν από λίγους μήνες είχα αρχίσει να δουλεύω στη δισκογραφική εταιρεία Lyra. Μια μέρα ο εμπνευσμένος διευθυντής της Αλέκος Πατσιφάς μού ανακοίνωσε ότι θα έπρεπε να πάω, δεν θυμάμαι πια σε ποιο στούντιο, εκεί τέλος πάντων που γυριζόταν το περίφημο «Να η ευκαιρία», την αθώα, ακόμη, εποχή των τηλεοπτικών διαγωνισμών ταλέντων, αυτών που σήμερα λέμε talent shows. Το νέο κορίτσι που είχε διακριθεί στο τραγούδι συνεργαζόταν με την εταιρεία (είχε κυκλοφορήσει ήδη το LP «Μην κάνεις όνειρα τρελά» με τραγούδια του Απόστολου Καλδάρα) και ήθελε να της παραδώσω εγώ, ως εκπρόσωπός της, το βραβείο. Θυμάμαι μάλιστα ότι, επειδή δεν ήμουν ντυμένη «για τηλεόραση», δανείστηκα ρούχα και αξεσουάρ από συναδέλφους για να σενιαριστώ, μακιγιαρίστηκα σαν καραγκιόζης και κίνησα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
