Η ακρίβεια και οι πληθωριστικές τάσεις παραμένουν το μείζον πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία συμπιέζοντας την αγοραστική δύναμη του μέσου πολίτη. Απειλούν την κοινωνική συνοχή ενώ διαμορφώνουν περιβάλλον αδικιών. Τα αντίδοτα δεν είναι πολλά και οι λύσεις δεν είναι αυτόματες – όπως λαϊκίστικα ισχυρίζονται πολλοί –, είναι όμως δυνατόν να εξευρεθούν και να επιφέρουν ισορροπία στο όλο θέμα. Η κυβέρνηση δείχνει τη βούληση για τη λύση, το επέδειξαν και οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού από το Υπουργικό Συμβούλιο. Απαιτείται όμως ταχύτητα και συντονισμός δυνάμεων αφού η ακρίβεια δεν είναι μονομερές θέμα.

Κατ’ αρχάς απαιτούνται έλεγχοι και αυστηρότητα στην εφαρμογή. Δεν νοείται αισχροκέρδεια στα είδη πρώτης ανάγκης και τουλάχιστον εκεί μπορούν να διαμορφωθούν όροι προστασίας. Θα πρέπει να θυμόμαστε πως κάθε μήνας ανατιμήσεων συνεπάγεται και μείωση του μέσου εισοδήματος και άρα κυκλικά όλο αυτό επιφέρει ζημία στην αγορά. Η χώρα είναι δυστυχώς στις πρώτες θέσεις στην ακρίβεια και το θέμα μπορεί να προκαλέσει πλέον και κοινωνικούς και πολιτικούς κλυδωνισμούς.

Η ακρίβεια όμως είναι μέτωπο και για τον εσωτερικό προϋπολογισμό του μέσου σπιτιού και άρα μια αύξηση στον κατώτατο μισθό αλλά και μια βοήθεια στις συντάξεις – με παράλληλη σταθεροποίηση των τάσεων – είναι μια σημαντική συμβολή στο όλο πρόβλημα. Για όλα αυτά προφανώς θα χρειαστεί και περαιτέρω διαβούλευση με τα κινήματα των καταναλωτών αλλά και συζήτηση και διάλογος με την αγορά. Δεν χωρούν εδώ ούτε λαϊκίστικες ρητορικές, ούτε ήσσονες προσπάθειες από τη μεριά των κυβερνώντων.