Κατά καιρούς εμφανίζονται ομάδες που σπάνε τη μονοτονία του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Βιγιαρεάλ που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά πριν από 14 χρόνια, η Μπορντό το 2010, η Σαχτάρ και η Σάλκε τον επόμενο χρόνο, ο ΑΠΟΕΛ το ’12, η Μάλαγα το ’13, η Μονακό, η Βόλφσμπουργκ, η Λέστερ.

Ολες, μα όλες αυτές οι ομάδες εκσφενδόνισαν τις πέτρες τους στα λιμνάζοντα νερά του Τσάμπιονς Λιγκ ακολουθώντας κάποιους βασικούς κανόνες του manual της ποδοσφαιρικής λογικής.    

Η Αταλάντα αποφάσισε να πετάξει ακόμα και αυτό το «βιβλίο» ανατρέποντας τις εμμονικές μας απόψεις για τον σωστό δρόμο προς την επιτυχία.

Η μικρή ομάδα από το Μπέργκαμο της Ιταλίας συμμετέχει για πρώτη φορά στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση της Ευρώπης. Δεν είναι η πρώτη ούτε φυσικά η τελευταία που καταφέρνει να διακριθεί στην παρθενική της εμφάνιση.

Ωστόσο τα εμπόδια που κλήθηκε να ξεπεράσει καθιστούν την προσπάθειά της σημείο αναφοράς.

Στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια στους ομίλους είχε συγκεντρώσει μόλις έναν βαθμό αλλά κατάφερε να προκριθεί.

Η Αταλάντα δεν αγωνίζεται στη φυσική της έδρα αλλά στο Σαν Σίρο του Μιλάνου.

Ο προϋπολογισμός της είναι μόλις 50 εκατ. ευρώ. Πολλούς από τους ποδοσφαιριστές της που πρωταγωνιστούν τους έχει αγοράσει αντί πινακίου φακής. Για τον Ολλανδό Χάτεμπουρ, που πέτυχε δύο γκολ εναντίον της Βαλένθια, ξόδεψε 1,04 εκατ. ευρώ. Για τον Ελβετό Ρέμο Φόιλερ, που επίσης σκόραρε το βράδυ της Τετάρτης, έδωσε 1,95 εκατ. ευρώ. Η λίστα είναι ατελείωτη.

Παραδοξότητα θεωρείται επίσης η αγωνιστική προσέγγιση της Αταλάντα στα παιχνίδια. Κάθε άπειρη ομάδα με μικρό βεληνεκές στο μπάτζετ επενδύει περισσότερο στο αμυντικό κομμάτι. Πόσω μάλλον όταν στο DNA της τρέχει το ιταλικό ποδόσφαιρο. Στην Αταλάντα έκαναν ωστόσο ακριβώς το αντίθετο. Παίζουν φουλ επίθεση. Εχουν πετύχει σε όλες τις διοργανώσεις 76 γκολ, τα περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα  του calcio φέτος. Και το πιο εντυπωσιακό, έχει ειδικευτεί στις ανατροπές σκορ και είναι καλύτερη στα εκτός έδρας ματς.

Η Αταλάντα ξαναγράφει τους κανόνες της επιτυχίας.