Για τις ικανότητες της Μαρίας Σάκκαρη έχουν ειπωθεί πολλά. Τα περισσότερα σχόλια είναι θετικά. Ενα, πάντως, δεν μπορεί ουδείς να αμφισβητήσει. Τη διάθεση να ξεπερνά πάντα τον εαυτό της και να ανατρέπει δεδομένα που ενδεχομένως δεν την ευνοούν. Το έπραξε και χθες η ελληνίδα τενίστρια και με επική νίκη έφτασε στα προημιτελικά του τουρνουά στο Σινσινάτι. Και τώρα κοιτά ακόμη ψηλότερα.
Η Σάκκαρη δεν είναι αθλήτρια που έκανε το «μπαμ». Δεν αποτελεί φωτοβολίδα. Με την εξής έννοια: ανεβαίνει σκαλί σκαλί την ιεραρχία, χτίζει πάνω στις επιτυχίες της και κυνηγά μια μεγάλη διάκριση. Εφόσον το παλεύει, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα το πετύχει. Γιατί ακόμη είναι μικρή σε ηλικία, έχει διάρκεια στο παιχνίδι της, δεν το βάζει κάτω και παρά τις κατά καιρούς αναποδιές, φτιάχνει γερό χαρακτήρα και προχωρά. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η άνοδος του τένις στην Ελλάδα, δηλαδή η απήχηση που έχουν στον κόσμο οι διακρίσεις των Τσιτσιπά και Σάκκαρη, δίνει παραπάνω ώθηση στο άθλημα. Αυτό το νήμα δεν σκοπεύει να το αφήσει η τενίστρια με το ασίγαστο πάθος. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον εαυτό της, να σταθεροποιηθεί στις πρώτες τριάντα καλύτερες του κόσμου, να φτάνει συνεχώς κοντά στα ημιτελικά και να έχει όραμα για πρόκριση σε έναν μεγάλο τελικό. Ουδέποτε το έκρυψε. Είναι απολύτως διεκδικητική. Και πείθει ότι θα τα καταφέρει, όχι επειδή το λέει και το φωνάζει, αλλά κυρίως γιατί οι νίκες της σε κάθε είδους επιφάνειες και ο τρόπος που έρχονται, το μαρτυρούν. Την περιμένουμε. Χθες στο Σινσινάτι έδειξε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αν παλεύεις πολύ και το θέλεις ακόμη περισσότερο.
