Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Αν κάτι καταγγέλθηκε, ιδιαίτερα βίαια, κατά την περίοδο της κρίσης στις πλατείες των Αγανακτισμένων, όπου κυριαρχούσαν τα λογής αριστερά και ακροδεξιά γκρουπούσκουλα, καθώς και στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα, ήταν το «παλιό» πολιτικό σύστημα.
Γύρω από αυτή την καταγγελία, στην οποία συνωθήθηκαν όλες οι περιθωριακές δυνάμεις της χώρας, αλλά και κάποιο τμήμα του λαού, ίσως το πιο ευνοημένο κατά την περίοδο της «δανεικής ευημερίας», οργανώθηκε η καταγγελία, συλλήβδην και αδιακρίτως, των κομμάτων και των πολιτικών που κυβέρνησαν τη χώρα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Η Αριστερά βρήκε την ευκαιρία να δηλώσει ότι ήταν «αθώα του αίματος» της χρεοκοπίας, αφού, όπως έλεγε, δεν κυβέρνησε, άσχετα από το γεγονός ότι κατήγγειλε διαρκώς όλα τα χρόνια και αδιακρίτως όλες τις κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης ότι ασκούσαν πολιτικές «λιτότητας»! Η υιοθέτηση των αριστερών «λαϊκών» αιτημάτων στα χρόνια που προηγήθηκαν της χρεοκοπίας απλώς θα οδηγούσε σε τριπλάσιο χρέος από αυτό που είχε η χώρα όταν κήρυξε στάση πληρωμών το 2010.
Θα περίμενε κανείς ότι με την άνοδο της Αριστεροδεξιάς στην εξουσία το 2015 όλη αυτή η αντίληψη για την καθολική καταδίκη του «παλιού» και των «παλιών» θα υποχωρούσε ή στοιχειωδώς θα εξορθολογιζόταν με την εξατομίκευση των όποιων ευθυνών μπορούσαν να τεκμηριωθούν, αφού ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ για ανάληψη της διακυβέρνησης είχε επιτευχθεί.
Ομως έγινε ακριβώς το αντίθετο. Κυριάρχησε η άποψη ότι «για να κερδίσουμε και τις επόμενες εκλογές πρέπει να βάλουμε κάποιους παλιούς στη φυλακή».
Η προσπάθεια αυτή οδήγησε σε διαρκή θεσμική εκτροπή είτε στο επίπεδο της κοινοβουλευτικής λειτουργίας είτε, κυρίως, της Δικαιοσύνης. Στοχοποιήθηκαν πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί, ενώ ήταν εμφανής η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων. Η απόπειρα σπίλωσης του Κ. Σημίτη παραμένει από τις πιο εμβληματικές. Η χθεσινή απόφαση της αρμόδιας Ανεξάρτητης Αρχής να θέσει την υπόθεση στο αρχείο αφού δεν βρέθηκε τίποτα το επιλήψιμο αποκαθιστά την αλήθεια, αλλά δεν αίρει τις αμαρτίες των εμπνευστών αυτής της αθλιότητας.
Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις στην υπόθεση Novartis, όπου διαφαίνεται εμπλοκή κυβερνητικών παραγόντων και δικαστικών λειτουργών προκειμένου να οργανωθούν δικαστικές διώξεις για να πληγούν σημαντικοί πολιτικοί παράγοντες της χώρας, συνιστούν βαρύτατο πλήγμα στην ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Η διερεύνηση της υπόθεσης αυτής από την επόμενη Βουλή καθίσταται απολύτως αναγκαία για τη δημοκρατία μας.
Αν κάτι συνεχίζει να παραμένει το βασικό ζητούμενο στη δημοκρατία μας, είναι η περαιτέρω θεσμική της θωράκιση. Η επόμενη κυβέρνηση έχει πολλή δουλειά να κάνει για το ζήτημα αυτό.
