Για την ακρίβεια της ιστορίας του ΕΣΥ

Κύριε Διευθυντά,

Στα «ΝΕΑ» (Πέμπτη 26/4/2018) ο συγγραφέας και ιστορικός Γεώργιος Μαλούχος έφερε στη μνήμη μας τον θάνατο, πριν από 24 χρόνια, του αξέχαστου Γιώργου Γεννηματά, εμβληματικής μορφής στην πολιτική ζωή του τόπου. Ο Γιώργος Γεννηματάς αποτελεί ορόσημο και για μας που από εκείνο τον καιρό ζυμωθήκαμε στον σχεδιασμό και στην ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ).

Αλλά για όλους εμάς αποτελεί εξίσου ορόσημο στο έργο τού σχεδιασμού και της θεσμικής συγκρότησης του ΕΣΥ ο Παρασκευάς Αυγερινός, στον οποίο ιστορικά καταγράφεται αυτό το έργο, και βεβαίως ο ιδρυτικός νόμος του ΕΣΥ (νόμος Αυγερινού). Ο Γιώργος Γεννηματάς που ακολούθησε ως υπουργός Υγείας τον Παρασκευά Αυγερινό έβαλε τα θεμέλια αυτού που χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Μαλούχος ότι «πέτυχε τη μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη».

Αυτή η καταγραφή έχει απλά την έννοια μιας σημείωσης για την «ακρίβεια της ιστορίας» και την αναφορά στον κύριο εμπνευστή και θεσμοθέτη του ΕΣΥ που ήταν ο Παρασκευάς Αυγερινός, ο οποίος και κλήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου ως πρώτος υπουργός να περάσει τον ιδρυτικό νόμο της πρώτης κοινωνικής τομής του ΠΑΣΟΚ που ήταν το ΕΣΥ. Οι δύο αυτοί πολιτικοί αποτέλεσαν τους πυλώνες θεσμοθέτησης του συστήματος υγείας, του οποίου οι προδιαγραφές και οι μεταρρυθμίσεις δυστυχώς παραμένουν μέχρι σήμερα «μετέωρες». Είναι πολλοί οι παράγοντες που εμπόδισαν την πορεία υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων: πολιτικοί, συμφέροντα, ανικανότητα στο μάνατζμεντ, στρεβλές ιδεολογικές προσεγγίσεις κ.ά. Ποια ανάλυση χωράει π.χ. στην έλλειψη πολιτικής βούλησης να εφαρμοστεί ο πυλώνας του συστήματος που είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η οποία επιχειρείται επιτακτικά ξανά σήμερα ύστερα από 7 απόπειρες την τελευταία 35ετία;

Σημαίες στη χωματερή

Κύριε Διευθυντά,

1) Θα έπρεπε να καταλάβει ο συνεργάτης σας κ. Παπαχρήστου («Στίγμα») ότι το ανοσιούργημα του Δήμου Γόρτυνος Ηρακλείου, με τις σημαίες του ΠΑΣΟΚ, θα έγινε από αγανακτισμένους για όσους πρώην πασόκους στηρίζουν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

2) Είναι περίεργο πως δεν περιέλαβε στις όποιες δραστηριότητές της η κυρία Γεννηματά με τους συνεργάτες της τη μεθόδευση απαγκίστρωσης αυτών των προσώπων από την κυβερνητική πλειοψηφία, με συνέπεια την πτώση της κυβέρνησης.

Η απορρύθμισητου βιολογικού ρολογιού

Κύριε Διευθυντά,

Ακολουθώντας τους ρυθμούς της εκτροχιασμένης εποχής μας, θα φτάσουμε στις εκφυλιστικές επιρροές της στις υποκείμενες κοινωνικές σχέσεις. Ανάμεσά τους θα συναντήσουμε και το «επίμαχο» ζήτημα που, με προπομπό τα gay parades, βλέπουμε να καταλήγει σε ψηφίσεις συμφώνων συμβίωσης και νομοσχεδίων για την αναδοχή και υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια!

Υστερα θα υποστούμε άσκοπα διλήμματα κι αντιπαραθέσεις μεταξύ προοδευτικότητας και συντηρητισμού, κατηγορίες και συκοφαντίες περί της ανωριμότητάς μας ως κοινωνίας, για ν’ αρχίσει για τα καλά το γαϊτανάκι της διαμόρφωσης μιας ευνοϊκής κι υποταγμένης «κοινής γνώμης». Και καθώς η ελληνική κυβέρνηση έχει αποκτήσει μια εξειδίκευση σε κυνήγια μαγισσών, έχει ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται η ιδέα –φάντασμα περί φοβικών και ρατσιστικών αντιλήψεων της ελληνικής κοινωνίας! Η ελληνική κοινωνία βέβαια έχει βγάλει τα συμπεράσματά της. Η ανάδειξη λοιπόν θεμάτων ομοφυλοφιλίας σε κυρίαρχη θέση, μέσα στο περιβάλλον που έχει περιγραφεί, έχει οπωσδήποτε δημιουργήσει την υποψία ότι, οι συστημικοί «yesmen» χρησιμοποιούν τα ομοφυλόφιλα άτομα σε επικίνδυνα παιχνίδια σκοπιμοτήτων, που δυστυχώς καμία σχέση δεν έχουν με τον σεβασμό προς το πρόσωπό τους.

Αν επεκτείνουμε την αναζήτησή μας σε μεγαλύτερο χώρο και χρόνο θα ξανασυναντήσουμε, καταρχήν, παρόμοια βίαιη προσαρμογή των ανθρώπων σ’ έναν άκρως άνισο κόσμο, όπου τα οφέλη και η ευημερία συσσωρεύονται και πάλι στα χέρια μιας παντοδύναμης ελίτ. Εχει ξανασυμβεί και συμβαίνει διαρκώς η επινόηση μιας «μηχανής κερδοφορίας» να έχει ως αρχή λειτουργίας της την απορρύθμιση του ανθρώπινου βιολογικού ρολογιού. Στον χώρο αυτό εμπίπτει η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, αντιβαίνοντας βάναυσα και στις πολιτικές προάσπισης των δικαιωμάτων του παιδιού, ιδιαίτερα κατά το ευαίσθητο στάδιο της βρεφονηπιακής ηλικίας, τη στιγμή μάλιστα που οι «δεδομένες» κυβερνήσεις στη διεθνή αυτή συγκυρία δεν δίνουν δεκάρα για την παιδεία.

Είναι, λοιπόν, πολύ λυπηρό τα δικαιώματα του παιδιού να γίνονται κομπολόι στα χέρια πολιτικάντηδων που εξυπηρετούν τέτοιου είδους απορρυθμιστικές πολιτικές αλλά και τα ομοφυλόφιλα άτομα να καταλήγουν σε αυτή την τραγική κατάσταση, την οποία όμως κανείς δεν πρέπει να αντιμετωπίζει ως θεατής, γιατί κανείς από μας δεν έχει το προνόμιο να εξαιρείται από αυτούς τους σχεδιασμούς.

Κρήτη 1821: απάντησησε ανιστόρητους

Κύριε Διευθυντά,

Ο κάθε τόπος, µικρός ή µεγάλος, και οι άνθρωποί του ιστορούν. Παράγουν, δηλαδή, κάθε στιγµή µορφές, δράσεις, αισθήµατα, γεγονότα, ιδέες.

–Οι Κρήτες από τα αρχαιότατα χρόνια έδιναν στις ιδέες τους ένα ξεχωριστό αλλά συγκεκριµένο νόηµα. Καθ’ όλη τη µακραίωνη και πολυκύµαντη ιστορία τους ανέδειξαν και επέδειξαν έναν «ίδιον τρόπον» σε όλες τις εκφράσεις της ζωής τους.

–Οι ανυποχώρητοι αγώνες, η οµόνοια και η οµοψυχία του λαού της, το φιλελεύθερο και ηρωικό φρόνηµα ελευθέρωναν την Κρήτη. Αυτό είναι το νόηµα της Κρητικής Ελευθερίας.

–Η Κρήτη ύψωσε τη σηµαία της ελευθερίας ενάντια στους Τούρκους το 1770 και δεν την υπέστειλε παρά µόνον όταν την κατέκτησε και ενώθηκε µε τον εθνικό κορµό.

–Είχαν περάσει µόλις εκατό χρόνια, από το 1669 που κατελήφθη ύστερα από έναν σκληρό και µακροχρόνιο αγώνα από τους Τούρκους, αφού είχε περάσει τετρακόσια πενήντα χρόνια βενετσιάνικης δουλείας µε 126 επαναστάσεις.

Ολοι µιλάµε σήµερα για αρµατολούς και κλέφτες, γιατί δεν µιλάµε για τις µεγάλες προσωπικότητες των αληθινών επαναστατών της Κρήτης, τους Χαΐνηδες;

Γιατί δεν γνωρίζει ο κρητικός λαός τους µυηµένους στη Φιλική Εταιρεία Κρήτες;

Γνωρίζουµε την Αγία Λαύρα, τις επαναστατικές συγκεντρώσεις στην Καλαµάτα και την Αρεόπολη, αλλά αγνοούµε τα σηκωµένα φλάµπουρα των Κρητικών στα Γλυκά Νερά και στην Παναγία τη Θυµιανή στα Σφακιά. Υπάρχει πλήρης άγνοια για την Καγκελαρία των Σφακιών για τις µεγάλες µάχες σ’ όλες τις περιοχές της Κρήτης, για τις αιµατηρές σφαγές χριστιανών στο Ηράκλειο, στα Χανιά και στο Ρέθυµνο και των 6 επισκόπων στο Ηράκλειο.

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο πρέπει να περιλάβει επιτέλους στα διδακτικά βιβλία της Ιστορίας, που σήµερα ένοχα σιωπούν, να αναδείξει και να εκλαϊκεύσει όλα τα γεγονότα της άγνωστης περιόδου 1770 έως το 1843, µέχρις ότου δηλαδή ένας άλλος Κρητικός, ο µαχητής της Γραµπούσας, ο Δηµήτριος Καλλέργης µαζί µε τον Μακρυγιάννη επέβαλαν ουσιαστικά στον βασιλιά Οθωνα, τη νύχτα της 3ης Σεπτεµβρίου, την αποδοχή του πρώτου Συντάγµατος της Χώρας…