Ακούγοντας τον κύριο Τσίπρα να ομιλεί στο Υπουργικό του, αισθάνθηκα τόσο υπερήφανος που τα καταφέραμε να ευτυχούμε σύσσωμοι οι Ελληνες αγεληδόν, τόσο ανακουφισμένος που τέλειωσαν τα βάσανά μας, που ήρθε σημαιοστόλιστη η ανάπτυξη και που δεν θα έχουμε εκλογές μέχρι το ’19 οπότε και θα έχει ολοκληρώσει η Πρωτηφορααριστεροδεξιά Κυβέρνηση το θεάρεστό της έργο.

Αλλο ένα πράγμα που το φχαριστήθηκα είναι που κατάλαβα μέσω του πρωθυπουργικού μηνύματος ότι ο κύριος Μητσοτάκης βρίσκεται σε δεινή θέση γιατί προηγείται μόνο 15 με 16 μονάδες. Και μάλιστα σε μια στιγμή έξαρσης και διονυσιακού παροξυσμού τον αποκάλεσε και «Τζάμπα μάγκα».

Αυτό να δω… να δω τον κυρ Κυριάκο Μητσοτάκη να ‘χει ντούγκλα το μουστάκι, το σακάκι ανάριχτο, λυμένο το ζωνάρι και την κομπολόγα ντράνγκα-ντρούνγκα και τι στον κόσμο. Αλλά έτσι τον βλέπει ο Πρωθυπουργός τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, ποιος είμαι εγώ που θα τον δω αλλιώς. Τόσο μάγκα και μάλιστα τζάμπα.

Αυτό το «Τζάμπα μάγκας» όμως, δεν θέλω να γίνω πολύ ιστοριοδίφης αλλά έχω την εντύπωση ότι το λανσάρισε άκρως επιτυχώς στη Βουλή επί Δημοκρατίας (Νέας πάντα, μην παρεξηγούμεθα) ο κύριος Βενιζέλος, αναφερόμενος στον τότε αρχηγό της αντιπολίτευσης και τωρινό, αλίμονο, Πρωθυπουργό κύριο Τσίπρα.

Από τότε η φράση έκανε τον γύρο της και κατέληξε στο στόμα του αρχηγού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Μιλάμε δηλαδή για καθαρή, πούρα, ξεπατικωτούρα.

Και θα ήταν κατάπτυστο αν δεν ήταν της μόδας. Φοριέται πολύ εις Παρισίους. Λίγο να ξεφυλλίσουμε ένα γαλλικό περιοδικό θα δούμε ότι και η (εγώ θα την πω κυρία) Λεπέν αντέγραψε και απήγγειλε ευθαρσώς τα λόγια του Φιγιόν μοτ-α-μο. Καρμπόν.

Παρένθεση που μου είναι απαραίτητη για προσωπικούς λόγους. Τι ξανάστροφη ήταν αυτή στο ντιμπά της γαλλικής τηλεόρασης που έφαγε η Λεπέν από τον Μακρόν. Είδε τον παριζιάνικο ουρανό σφοντύλι. Αντε με το καλό και στα δικά μας οι λεύτεροι (κατ’ ευφημισμόν). Κλείνω την παρένθεση.

Και συνεχίζω το πρόγραμμά μου με λαϊκά τραγούδια.

Ή μάλλον όχι. Πρώτα να θεωρήσω τον εαυτό μου τρομερά ηλίθιο και μεγάλο βλάκα που δυο χρόνια που με κυβερνάει αυτό το μπουλούκι (με την καλή έννοια του γραφικού περιφερόμενου θιάσου εν τσαντίρι) δεν κατάλαβα την ευτυχία που με δέρνει. Δεν κατάλαβα που δεν έχουμε ύφεση και καθόμουνα και μαράζωνα σαν τον γεροντοκόρο, που δεν είδα την ανάπτυξη να χτυπάει κόκκινο. Που δεν κατάλαβα ο αστόχαστος ότι από δω και μπρος εμένα θα παίρνει καλούπι όλος ο κόσμος για να γίνει σαν τα μούτρα μου. Και τέλος, ότι ο Πρωθυπουργός είναι ο μάγκας κι εγώ, ναι εγώ, είμαι το τζάμπα.

Και τώρα το πρόγραμμα με τα άσματα τα λαϊκά:

«Τρελάθηκε τ’ αφεντικό και μας πουλάει τζάμπα»,

«Η Ευρώπη μας ζηλεύει τζάμπα-τζούμπα. Τζάμπα τζούμπα», «Αυτό το τζάμπα το Μπραζιλέρο», τελευταίο και καταϊδρωμένο το πολύκλαυστον «Κάτω απ’ το πουκάμισό μου η Ελλάδα σβήνει».

Τελευταία Νέα