Το μικρό διάστημα που έμεινε Αμερική δύο πράγματα τού έκαναν εντύπωση: τα κηρύγματα των ευαγγελιστών «σταρ» που γεμίζουν ολόκληρα στάδια και οι κανονικοί ή σκηνοθετημένοι αγώνες μποξ που έχουν μεγάλη απήχηση. Από τότε ο Ανδρέας Φλουράκης ήθελε να γράψει ένα έργο για το μποξ. «Στις μέρες μας, που η επιβίωση έχει γίνει μια ρουτίνα καθημερινής πάλης, θεώρησα είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή για το “Ταπ-άουτ”» λέει ο συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης που ανεβαίνει στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας. «Το έργο περιστρέφεται γύρω από έναν ταλαντούχο κικ-μπόξερ ο οποίος ετοιμάζεται για έναν κρίσιμο αγώνα όπου θα τον παρακολουθήσουν ξένοι μάνατζερ. Αν κερδίσει έχει μία και μοναδική ευκαιρία να φύγει από την Ελλάδα και να κάνει καριέρα στο εξωτερικό. Εκτός όμως από τον Τζόνι, τον επιδεικτικό αντίπαλό του, έχει ακόμη να αντιμετωπίσει τον πατέρα του, αφού εξακολουθεί να μένει μαζί του, μια μέρα ορθοστασίας στην καφετέρια όπου δουλεύει για ένα χαρτζιλίκι και κυρίως τη δική του ψυχολογία.

Τελευταία ευκαιρία. «Μια ολόκληρη γενιά νέων Ελλήνων επιβιώνει στις μέρες μας με μόνο της όνειρο να μπορέσει να ξεφύγει στο εξωτερικό και να ξεκινήσει επιτέλους τη ζωή της» συνεχίζει ο Φλουράκης. «Το “Ταπ-άουτ” διαχειρίζεται αυτή την πραγματικότητα που έχει περάσει από τα στάδια της αμηχανίας, της ελπίδας, του φόβου, της αγανάκτησης, ξανά της ελπίδας και πλέον φλερτάρει είτε με την απονεύρωση είτε με την πλασματική “μία ακόμα τελευταία ευκαιρία”».

Από τη συγγραφή στη σκηνοθεσία. «Αποφάσισα να σκηνοθετήσω το “Ταπ-άουτ” γιατί είχα μια συγκεκριμένη εικόνα για το πώς θα ήθελα να το ανεβάσω. Δεν είναι η πρώτη φορά που σκηνοθετώ έργο μου· το 2014 στο Θέατρο επί Κολωνώ είχα σκηνοθετήσει το “Μήδειας Μπούρκα”. Ισως είναι πιο εύκολο να σκηνοθετείς κάτι που έχεις γράψει γιατί ξέρεις καλύτερα από τον καθένα τον κόσμο του έργου, τον έχεις παρακολουθήσει από την πρώτη στιγμή της γέννησής του».

Συνεργασίες. «Εχω την τύχη να συνεργάζομαι με τον Τάσο Κορκό, έναν εντυπωσιακό ηθοποιό, απόφοιτο του Θεάτρου Τέχνης, ο οποίος έχει αθλητική εμπειρία από γυμναστήρια. Ο Τάσος πρωτόπαιξε επαγγελματικά στο έργο μου “Θέλω μια χώρα” που σκηνοθέτησε το 2015 η Μαριάννα Κάλμπαρη στο Φεστιβάλ Αθηνών, και πέρσι συνεργαστήκαμε στην περφόρμανς που έστησα στο θέατρο Μπιπ με τίτλο “Ασκηση ετοιμότητας”. Οπότε προϋπήρχε το έδαφος για να του εμπιστευτώ ένα απαιτητικό έργο. Επιπλέον, εκτός των άλλων φίλων συνεργατών, πρωτότυπη μουσική για την παράσταση έχει γράψει ο Αρις Γεροντάκης, ένας από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς της γενιάς του».

Παράλληλα με το «Ταπ-άουτ» στο θέατρο Skrow παίζεται και το έργο του «Το Ασυνόδευτο» σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου και Γιάννη Νταλιάνη. «Θα έλεγα πως αν «Το Ασυνόδευτο» είναι μια παράσταση ελπίδας και λύσεων, το “Τάπ-άουτ” είναι ένα πιο άγριο έργο» προσθέτει.