Η αλβανίδα υπουργός Αμυνας Μίμι Κοντέλι δεν είναι η μόνη: είναι πολλοί αυτοί που δεν καταλαβαίνουν γιατί ο έλληνας ομόλογός της φοράει στρατιωτική στολή όταν επισκέπτεται στρατιωτικά φυλάκια. Οπως πολλοί είναι κι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τι έκανε κάτι λιγότερο από τους μισούς Αυστριακούς να ψηφίσουν για πρόεδρό τους έναν ακροδεξιό. Γιατί μόνο πολιτικά δεν εξηγείται ούτε ο λανθάνων μιλιταρισμός του Πάνου Καμμένου ούτε η επιλογή των αυστριακών ψηφοφόρων. Οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν και σε άλλα πεδία.

Μια εξήγηση που έδωσε, ας πούμε, στο Foreign Policy ο Ντέιβιντ Κλέι είναι ιστορικού χαρακτήρα. Το συμπέρασμα που άντλησε από τη μελέτη της περιόδου είναι ότι η Αυστρία δεν ανέλαβε ποτέ το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογούσε για τα εγκλήματα του ναζισμού. Φόρτωσε τα πάντα στη Γερμανία ως θύμα εισβολής μολονότι πολλοί από τους αξιωματικούς που συμμετείχαν ενεργά στο σχέδιο της Τελικής Λύσης ήταν Αυστριακοί. Με άλλα λόγια, η Αυστρία δεν αναμετρήθηκε ποτέ με το παρελθόν της –ξέπλυνε τη συνείδησή της κρύβοντάς το κάτω από το χαλί. Ο Νόρμπερτ Χόφερ, από αυτή την άποψη, είναι δημιούργημα της σκόνης που μαζεύτηκε ακριβώς εκεί κάτω.

Και οι μιλιτέρ πειρασμοί του Πάνου Καμμένου πώς εξηγούνται; Αρκεί το γεγονός ότι ηγείται της λάιτ Ακροδεξιάς για να τον κάνει να φοράει αρβύλες που με τη σειρά τους κάνουν τη Μίμι Κοντέλι, υπουργό ενός όψιμα και ανεξήγητα εθνικιστή πρωθυπουργού, να βλέπει να ξυπνούν τα φαντάσματα του παρελθόντος; Στο τέλος αυτής της αλυσίδας των ανεξήγητων μπορεί να διακρίνει κανείς την απειλή για τη δημοκρατία. Ή, ακόμη χειρότερα, τον μαρασμό της.