Να διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη: ο πολιτικός αρραβώνας ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού και λοιπών δυνάμεων δεν θα έχει ευτυχές τέλος. Από τη μια, ο Σταύρος δεν θέλει να εγγραφεί στην Κεντροαριστερά με την οποία συνδιαλέγεται.

Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ δεν λέει να ξεπεράσει το σοκ πως από ηγεμονικό κόμμα, σήμερα έχει βγει από το κυρίαρχο κάδρο. Παράλληλα, το παραδοσιακό Κέντρο μοιάζει να αναζητείται πολιτικά με το τουφέκι, σε μια χώρα που έχει αρχίσει να στερείται μεσαίων στρωμάτων ή, τέλος πάντων, στρωμάτων που έχουν μια προσδοκία ανέλιξης (όπως το ’60).

Γιατί όμως δύο κόμματα μπαίνουν σε διενέργεια διαλόγου όταν εξ αρχής απλώς ψάχνουν τον τρόπο να ρίξουν το ανάθεμα σε αυτόν με τον οποίο συνδιαλέγονται; Οι δύο εταίροι προσέρχονται στο εγχείρημα –που εκκινήθηκε από κάλεσμα της Φώφης –με τη γνωστή παθογένεια των συμμαχικών εγχειρημάτων του πεφωτισμένου Κέντρου: «Να χωρίσουμε τα τσανάκια μας και ο λαός θα ακολουθήσει». Ποιος λαός και ποια τσανάκια;

Στην καλύτερη, οι δύο κύριοι εταίροι θα μπορούσαν να καταλήξουν σε κείμενο και να ενεργοποιήσουν πρόσωπα που θα κατέβαιναν υποψήφιοι ως αρχηγοί του νέου χώρου. Αυτό θα αποκτούσε μια δυναμική αν γινόταν από τη βάση. Κι όμως, το εμφανές μούδιασμα των ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού αποτυπώνεται ήδη στην εκφρασμένη πρόθεση πως υποψήφιοι θα μπορούν να είναι μόνο ένας από κάθε χώρο, δηλαδή ο αρχηγός του κάθε κόμματος. Αλήθεια, τι νόημα έχει η διενέργεια διαλόγου για κοινό σχηματισμό όταν απλώς θα καταμετρηθούν οι δυνάμεις των μετεχόντων και ο νέος αρχηγός απλώς θα είναι ο εκφραστής του κυρίαρχου μηχανισμού;

Εν τω μεταξύ, η πιο σοβαρή συζήτηση δεν έχει γίνει. Χωράει σήμερα το ρημαγμένο τοπίο μια νέα Κεντροαριστερά; Κι αν ναι, πώς θα διαφοροποιείται από τον νέο λαθρεπιβάτη του χώρου που ακούει στο όνομα Τσίπρας; Το κλειδί ακούει στο όνομα ΑΝΕΛ. Αν η νέα Κεντροαριστερά ήθελε να ασκήσει πίεση στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έθετε τον εαυτό της στη διάθεση ενός νέου εγχειρήματος που θα επεκτεινόταν από την επικράτεια του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι Το Ποτάμι. Θα προχωρούσε σε πρωτοβουλία προοδευτικού πόλου με τη συμμετοχή του Τσίπρα. Θα επιχειρούσε να κόψει οριζόντια όλους τους χώρους με ένα νέο αίτημα: τον «προοδευτικό μεταρρυθμισμό». Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αρνηθεί όλο αυτό –ενώ το κυνηγάει στο ευρωπαϊκό περιβάλλον με πόζες δίπλα στους Σοσιαλιστές –θα χρεώνεται πως προτιμάει τους ΑΝΕΛ από τους εδώ κεντροαριστερούς. Αν, πάλι, το αρνηθεί Το Ποτάμι, θα χρεώνεται ήδη ως συνιστώσα του Κυριάκου. Ιδού η Ρόδος!

Τελευταία Νέα