Αναζήτηση
Οι ρομαντικοί του ’60 έλιωναν τα τζουκ μποξ με τη φωνή του Πέτρου Αναγνωστάκη και με το «Ηλθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου».
Οι ερωτευμένοι δεν πρέπει όμως να εκλιπαρούν. Πρέπει απλώς να υπενθυμίζουν το αίτημά τους. Ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης λέει πως για να κατακτήσεις τον άλλον πρέπει να είσαι πάντα εκεί.
Οχι τυχαία, πολλές φορές, εξάλλου μπερδεύουμε τον έρωτα με άλλα συναισθήματα ή καταστάσεις.
Ο Λεβέντης ερωτευμένος –με την ακριβή έννοια του όρου –δεν είναι με τον Τσίπρα.
Μια έλξη όμως με την ιδέα της συγκυβέρνησης υπάρχει. Και ο άλλοτε τηλεκήρυκας της αντιδιαπλοκής δεν χάνει ευκαιρία να κάνει το φλερτ του.
Πιο πρόσφατο χτύπημα ήταν αυτό με αφορμή τον κόφτη. «Με τα νεότερα στοιχεία βλέπουμε να αποτυγχάνει πλήρως η λογική της υπερφορολόγησης, με τον κόφτη να βρίσκεται προ των πυλών» ακούσαμε διά του Γιάννη Καλλιάνου, εκπρόσωπου Τύπου της Ενωσης Κεντρώων.
Το ζουμί ήταν όμως πιο κάτω: «Η Ενωση Κεντρώων πιέζει για μεταρρυθμίσεις προς πάταξη των παθογενειών που μας οδήγησαν ώς εδώ, για κίνητρα προς προσέλκυση επενδυτών, για κόψιμο των μη αναγκαίων δαπανών και για έναν ήπιο νόμο επιστροφής των χρημάτων από το εξωτερικό».
Λαϊκά και καθαρά; Δεν θέλετε κόφτη; Επιταχύνετε τις μεταρρυθμίσεις. Εγγύηση για αυτό; Ενα άλλο μείγμα στο κυβερνητικό σχήμα. Ο Λεβέντης θέλει εξουσία και το κλιμακώνει.
Πάντα στον έρωτα υπάρχει το παιχνίδι των χώρων. Ακόμη κι αν δεν θέλει ο άλλος, σου αφήνει χώρο. Η ανθρώπινη φύση κολακεύεται εύκολα.
Φταίει ο Τσίπρας που ο Λεβέντης προβάρει κοστούμι; Φταίει και ο Τσίπρας. Δεν είναι λίγο να διακτινίζεσαι από τα περιθωριακά τηλεπαράθυρα στην κεντρική κονίστρα της πολιτικής.
Και το χειρότερο, το πολιτικό σύστημα είναι στα πολύ κάτω του, γεγονός που το επιβεβαιώνει και η δική σου μεταλλαγή ή ύπαρξη. Αρκεί ένας ευφυής τακτικιστής για να σε καταστήσει παίκτη. Αρκεί να εμφανίζεις κι εσύ μια «σούπα» ως πολιτικό προφίλ που θα μπορεί να χωράει τα πάντα. Απλή αναλογική – Μνημόνιο – οικολογία – Κέντρο – ιδιωτικοποιήσεις.
Το μη προφίλ του Λεβέντη –που σε λίγο θα υποδύεται και τον Νέστορα της πολιτικής –είναι η χρήσιμη ύλη για τον ίδιο. Βολεύει και τον Αλέξη. Πιέζει και το ΠΑΣΟΚ.
Αυτοφωράκιας του Κέντρου ή απλώς συνεπής με τη δική του ρητορεία; Εδώ έρχεται η ευθύνη του Μαξίμου. Η Φώφη απομακρύνεται από τα σχέδια των σημερινών κυβερνώντων. Οι ΑΝΕΛ δεν ψηφίζουν το τέμενος υπενθυμίζοντας το λάιτ ακροδεξιό DNA τους. Και στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα δούμε τη μάχη του τεχνικού ρεαλισμού (Σπίρτζης) με τον μαγικό ρεαλισμό (53).
Ποιος δίνει τράτο στη διακυβέρνηση ακόμη κι αν δεν μπει ποτέ στο ανασχηματισμένο της κορμί; Καλά μαντέψατε. Ο Λεβέντης. Ο καλύτερος πιστός είναι πάντα εξάλλου ο ερωτευμένος που διατηρεί ελπίδες.
