1. Δεν υφίσταται διάκριση στη ζωή, και στην πολιτική κατ’ επέκταση, μεταξύ παλιού και νέου. Υπάρχουν μόνο σοβαρότητα και ανυποληψία. Εξάλλου, οι άνθρωποι γεννιόμαστε όλοι μελλοθάνατοι.

2. Η νέα πολιτική δεν προκύπτει σε συνθήκες παρθενογένεσης. Είναι κατά βάση συνέχεια, εμπειρία, επαγωγή. Υπάρχουν μόνο νέες ιδέες, που προκύπτουν πάντα από την πυρίκαυστη μήτρα της ιστορικής μνήμης.

3. Το παλιό και το νέο δεν έχουν ηλικιακή υπόσταση ούτε κρίνονται από την πρόσφατη έλευση στην πολιτική. Όπως ακριβώς δεν υπάρχουν νεαροί και γέροντες συγγραφείς. Είναι η έμπνευση και το ταλέντο που κάνουν τη διαφορά. Ο Μπουτάρης είναι άραγε παλιό ή νέο;

4. Σε κάθε πολιτική πράξη απαιτείται εξίσου εμπειρία και σύγχρονη καινοτομία. Πολιτική εξάλλου είναι η σύλληψη αυτού του αρμονικού μείγματος.

5. Απέναντι σε ένα αντίστοιχα μανιχαϊστικό δίλημμα της εποχής, ο Όσκαρ Ουάιλντ απάντησε: «Δεν υπάρχουν ηθικά και ανήθικα βιβλία, παρά μόνο καλά και κακά».

Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης είναι συγκοινωνιολόγος, επιστημονικός συνεργάτης του ΑΠΘ