Και τώρα, τι θα απογίνουμε χωρίς τους ισλαμιστές; Η Ιστορία θα αποφανθεί αν οι κάλπες της Κυριακής έγραψαν την αρχή του τέλους στην πολυτάραχη ιστορία του Σουλτάνου. Αν όμως πράγματι αποδειχθεί ότι πρόκειται για τέλος εποχής, αυτό δεν προοιωνίζεται απαραίτητα καλύτερες ημέρες για τα ελληνοτουρκικά.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν είχαν ποτέ γραμμική εξέλιξη. Ομως, τα 13 χρόνια της παντοδυναμίας του κυβερνώντος AKP σηματοδότησαν την ύφεση στον άξονα των διμερών σχέσεων παρά τη γνωστή τακτική του «γκριζαρίσματος», με την οποία η Τουρκία επιχειρεί να υπενθυμίσει τις διεκδικήσεις της και να φορτώσει το καλάθι του διμερούς διαλόγου. Αποτελεί κατάκτηση των χρόνων της παντοκρατορίας των ισλαμιστών η εμπέδωση της αμοιβαίας αντίληψης για διάλογο και συνεννόηση, παρά τις διαφωνίες και τα αγκάθια.

Τουλάχιστον τρεις έλληνες πρωθυπουργοί παραδέχονται ότι ο Ταγίπ Ερντογάν υπήρξε μέχρι σήμερα ο καλύτερος τούρκος συνομιλητής της Ελλάδας. Και όχι τυχαία, αφού υπήρξε ο κύριος εκφραστής μιας Τουρκίας ανανεωτικής στις σχέσεις της με την Αθήνα. Την ίδια ώρα, εξάλειψε την ανωμαλία του «βαθέος κράτους» και τις σκιές που έριχνε πάνω από τις διμερείς σχέσεις.

Μένει να φανεί αν ο Αχμέτ Νταβούτογλου θα σχηματίσει νέα κυβέρνηση ή αν η Τουρκία θα συρθεί ξανά σε εκλογές. Μια κυβέρνηση συνασπισμού με τo CHP μοιάζει μάλλον αδύνατη, ενώ το χειρότερο σενάριο για τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό θα ήταν ο σχηματισμός κυβέρνησης με το εθνικιστικό κόμμα MHP που έχει ακραίες θέσεις για το Αιγαίο και την Κύπρο.

Εκτός αν οι ισλαμιστές κάνουν την έκπληξη και συγκυβερνήσουν με το μεγάλο αουτσάιντερ, το φιλοκουρδικό HDP. Το σενάριο είναι επαναστατικό. Οχι μόνο επειδή οι ισλαμιστές θα δημιουργούσαν ένα μόνιμο σκληρό εσωτερικό μέτωπο. Αλλά και επειδή μια τέτοια υπέρβαση θα απαιτούσε ολοκληρωτική αλλαγή προσανατολισμού στην εξωτερική πολιτική που έχει ακολουθήσει μέχρι σήμερα η Τουρκία απέναντι στο Ιράν, στη Συρία και στο ISIL.

Θα αλλάξει ο Ερντογάν πλεύση βάζοντας τέλος στην αβάσταχτη μοναξιά της Τουρκίας στην Εγγύς και στη Μέση Ανατολή για τα μάτια των Κούρδων; Ή θα ξαναπάει σε εκλογές ελπίζοντας σε καλύτερη τύχη; Ο τούρκος πρόεδρος έχει αποδείξει ότι είναι απρόβλεπτος. Πάντως, για όσους βιάζονται να προδικάσουν ότι το καλύτερο σενάριο για την Ελλάδα θα ήταν η συγκυβέρνηση με το HDP, μια τέτοια εξέλιξη θα καθιστούσε την Τουρκία συμμέτοχο (μέσω Κούρδων) των ευρύτερων ανακατατάξεων στην περιοχή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιδείνωση της ασυμμετρίας ισχύος εις βάρος της Ελλάδας.

Οσο για τη διαδεδομένη στη χώρα μας θεωρία της εκάστοτε εξαγωγής της εσωτερικής κρίσης στην Τουρκία στα καθ’ μάς είναι μάλλον ξεπερασμένη. Πολύ περισσότερο αφού η αβεβαιότητα στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά στις τουρκικές παραβάσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο.

Τελευταία Νέα