Η πορεία του Πολυτεχνείου μπορεί να καταλήγει κάθε χρόνο στην αμερικανική πρεσβεία, αλλά στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης η Ουάσιγκτον ήταν από την αρχή ο μεγαλύτερος σύμμαχός μας. Για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή η αμερικανική κεϊνσιανή προσέγγιση διαφέρει ριζικά από το προτεσταντικό γερμανικό μοντέλο. Δεύτερον, επειδή οι Αμερικανοί φοβούνται ότι ένα ελληνικό ατύχημα θα οδηγήσει στην εξάπλωση της κρίσης και θα απειλήσει τη δική τους ανάκαμψη. Γι’ αυτό την τελευταία πενταετία ο Ομπάμα πολλαπλασίαζε τις προειδοποιήσεις προς τη Μέρκελ ότι η λιτότητα είναι καταστροφική.

Κι ύστερα ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ο παραλήπτης των προειδοποιήσεων άλλαξε.

Η αλήθεια είναι ότι η αμερικανική κυβέρνηση είχε αρχίσει να χάνει την υπομονή της πριν ακόμη από τις εκλογές. Το γεγονός ότι μέσα σε λίγα χρόνια έγιναν δεκτοί στον Λευκό Οίκο τέσσερις έλληνες πρωθυπουργοί, σε συνδυασμό με την ξεδιάντροπη λαϊκιστική στροφή της προηγούμενης κυβέρνησης, έδειχναν καθαρά ότι το λεγόμενο «ελληνικό πρόβλημα» είναι χρόνιο. Η προσπάθεια του νέου έλληνα Πρωθυπουργού να παίξει το ρωσικό χαρτί έγινε δεκτή με μεγάλη ενόχληση από την Ουάσιγκτον. Και το στυλ του νέου υπουργού Οικονομικών στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, ο οποίος τη μία έλεγε ότι η Ελλάδα προτίθεται να τηρήσει τις δεσμεύσεις της και την άλλη ότι το «προτίθεται» δεν σημαίνει πως θα το κάνει, ολοκλήρωσε το κακό.

Ψέματα, υπάρχει πάντα περιθώριο για κάτι χειρότερο. Και αυτό ήρθε με τη νομοθετική πρωτοβουλία για την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού. Το ζήτημα δεν είναι αν πρέπει να απελευθερώνεται ή όχι ένας καταδικασμένος τρομοκράτης με μεγάλο ποσοστό αναπηρίας. Δεν είναι ούτε αν δικαιούται να παρεμβαίνει ο αμερικανός πρεσβευτής. Το μεγάλο πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης, που την οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη διεθνή απομόνωση, είναι η παντελής αναξιοπιστία της. Η αφόρητη αλαζονεία της. Οι κουτοπόνηροι χειρισμοί της. Αυτό το «Ε, και τι έγινε;» που συνοδεύει κάθε είδηση, κάθε πληροφορία, κάθε αποκάλυψη. Διέψευσαν οι Ρώσοι ότι θα δώσουν προκαταβολή; Εγραψε ο Παπαχρήστος ότι δεν υπάρχει βραχιολάκι για τον Ξηρό; Ε, και τι έγινε;

Κάποιοι καλοπροαίρετοι ξένοι δικαιολογούν τις κυβερνητικές παλινωδίες αποδίδοντάς τες σε ερασιτεχνισμό. Αλλά κι αυτοί αρχίζουν να απελπίζονται.

Τελευταία Νέα